مکی عاملی، سید حسین یوسف
| نام | مکی عاملی، سید حسین یوسف |
|---|---|
| نام‌های دیگر | علامه سید حسین یوسف مکی
عاملی، حسین یوسف بن محمود |
| نام پدر | سید محمود |
| متولد | 1326ق |
| محل تولد | روستای نبطیّه جبل عامل لبنان |
| رحلت | 11 ذیحجه سال 1397ق |
| اساتید | شیخ خضر دجیلى |
| برخی آثار | الإسلام و التناسخ |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01700AUTHORCODE |
سید حسین یوسف مکّى عاملی (1326-1397ق)، عالم، مجتهد، نویسنده، مؤلف لبنانی
ولادت
در تاریخ 1326ق برابر با 1908م در قریه نبطیّه جبل عامل لبنان در بیت علم و تقوى چشم به دنیا گشود.نسب او به حسین اصغر از فرزندان امام زین‌العابدین(ع)میرسد.
پدر او سید محمود و پدربزرگش سید ابراهیم از علماء و مجتهدین و فقهاء منطقه نبطیّه بودند.
تحصیلات
وى اوّل در مکتب‌خانه شروع به درس خواندن سپس در مدرسه رسمى که در کنار زبان عربى به دانش‌آموزان خود زبان فرانسه تعلیم میدادند رفت و در همین‌جا گواهینامه پایان دوره ابتدایى را گرفت، پس از آن به مدرسه حمیدیّه در قریه نبطیّه که جدیدا ترمیم شده بود و اداره آن با فقیه و قاضى شرع شیخ محمدرضا زین(متوفاى 1367 قمرى) بود پیوست.
این مدرسه دانش‌آموختگان خود را براى پیوستن به حوزه نجف اشرف آماده مى‌نمود علاّمه مکّى تا سال 1348 هجرى قمرى اوّل در بخش طلاب خارجى و بعد در بخش طلاب داخلى در این مدرسه بسر برد در این موقع با تشویق فقیه عبدالحسین صادق(متوفاى 1365 قمرى) براى پى‌گیرى و ادامه درسهایش متوجّه حوزه نجف اشرف و آرزوى رسیدن به آن حوزه که همواره در دل پر مى‌کشید و به انتظار تحقّق دائما در کوشش و سعى بود تا اینکه بار سفر بست و در آخر تابستان 1350 هجرى قمرى به سوى حوزه نجف اشرف عازم گردید.علاّمه مکّى همراه دوستش شیخ محمدتقى به جمع طلاب مدرسه میرزا حسین خلیلى و طلبه قدیمى آن مدرسه علاّمه شیخ رضا فرحات (متوفاى 1385 هجرى قمرى) در نجف اشرف پیوست.
اساتید
علاّمه سید حسین در آغاز ورود خودبه حوزه نجف اشرف دروس خود را نزد استادان بنام و مشهور آن حوزه ادامه داد مباحث کفایة الاصول را نزد مرجع دینى مشهور شیخ خضر دجیلى(متوفاى 1383 هجرى قمرى) خواند سپس علم فقه و اصول فقه را نزد مرجع شیخ حمید ناجى ادامه داد و براى تعمّق بیشتر در اصول در دروس علاّمه سید محمود مرعشى و شیخ محمد على کاظمى خراسانى (متوفاى 1365 هجرى قمرى) شرکت جست و براى پیمودن مدارج عالى اجتهاد اوّل در دروس مرجع مشهور سید حسین حمّامى و سپس در دروس مرجع اعلى سید محسن حکیم (متوفاى 1390 هجرى قمرى) شرکت و به انجام رسانید و در همان اثناء علاّمه مکّى محاضرات مرجع سید عبدالهادى شیرازى(متوفاى 1383 هجرى قمرى) و سید محمود شاهرودى در اصول فقه را دنبال مى‌کرد و در درس حکمت الهى فیلسوف ایرانى ملا صدراى شیرازى حضور داشت.
در همین خلال که این دروس مراجع را دنبال مى‌کرد پیش‌نویسهاى تألیفات خودش که در آغاز شرح و تعلیقى بر العروة الوثقى سید محسن حکیم را تهیّه و آماده مى‌نمود.
در این مرحله از زندگى علمى خودش علاّمه مکّى توانست از اساتید خود اجازه‌نامه دریافت نمایند که اوّلین اجازه‌نامه از استاد شیخ خضر دجیلى مى‌باشد مدّتى پس از آن اجازه‌نامه‌اى از مرجع اعلى سید محسن حکیم دریافت نمود که در این اجازه‌نامه در مورد علاّمه مکّى آمده است: «فهو فاضل محقق، و عالم مدقق، و مجتهد مطلق، ترجع الیه فى الامور الحسبیة، و فصل الخصومات و حل المشکلات...و قد اجزت له ان یروى عنّى جمیع ما صحت لى روایته عن‌مشایخى العظام...و على المؤمنین ان یفزعوا الیه فى مهماتهم‌الدینیة، و یعرفوا قدره، و یحفظوا مقامه...»
علاّمه سید حسین پس از طى مراحل اجتهاد به رهبرى مردم در کارهاى مذهبى که از طرف مرجع اعلى حکیم که بر عهده او گذاشت پرداخت اولین ماموریت او در شهر غماس در دادگاه ابوصخیر در منطقه دیوانیه جنوب عراق بود سپس مرحوم آیت‌الله حکیم او را به شهر صویره مرکز دادگاه صویره در فرماندار کوت در شرق عراق اعزام نمود و تا سال 1373 هجرى قمرى در آنجا مشغول به قضاء و داورى و ارشاد و هدایت مردم بود تا اینکه این در سال پس از فوت مرجع سید محسن امین بنا به درخواست مؤمنین دمشق براى بدست گرفتن امور شرعیّه، تشکیل کلاسهاى درس و جمع‌آورى طلاب فاضل و تربیت آنها براى انجام امور دینى و تدریس دروس فقهى در جمع طلاب خواستۀ آنها را اجابت و رهسپار آنجا شد در زمانى که در دمشق بود براى او فرصتى پیش آمد که کتاب معروف خود به نام قواعد استنباط احکام در علم اصول فقه را تألیف نماید و این خدمات ارزشمند علمى و تحقیقاتى علاّمه مکّى در دمشق ادامه یافت تا اینکه در سال 1391 قمرى به درخواست جمعى از مؤمنین سوریه و لبنان مرجعیت او را اعلام نمودند.
وفات
علاّمه سید حسین یوسف مکّى بعد از عمرى تلاش در راه آموختن علوم اهل‌بیت(ع) و ارشاد و راهنمایى مردم در روز 11 ذیحجه سال 1397ق برابر با 1977م در سن 71 سالگى دار فانى را وداع و در زینبیه دمشق در مدخل در غربی حرم حضرت زینب(ع) در سوریه دفن شد.
آثار
پژوهش و تحقیق در زمینه‌هاى مختلف از جمله فقه، اصول، عقاید و تاریخ از کارهاى علمى علاّمه مکّى است که طى سالیان متمادى به آن مشغول بوده و نتیجه این زحمات فراهم آمدن چندین اثر و کتاب است که براى صاحب‌نظران و اندیشمندان اسلامى بسیار سودمند است در اینجا چند اثرکه از ایشان به جاى آمده را مى‌آوریم بعضى از این آثار چاپ و انتشار یافته و بعضى هنوز به صورت خطى است و چاپ نگردیده است بطور کلى از ایشان 16 کتاب چاپ و 28 کتاب به صورت خطى تألیف شده است.
آثار چاپى
- در زمینه فقه:حاشیه الدر الثمین در 508 صفحه که در سال 1375 هجرى قمرى در دمشق چاپ شده است.
- مختصر منهاج الصالحین در 280 صفحه که در سال 1379 هجرى قمرى در دمشق چاپ شده است.
- المتعة فى الاسلام که تاکنون دو بار در بیروت چاپ شده است.
- رسالة الجمع بین الصلاتین در سال 1388 هجرى قمرى در 64 صفحه چاپ شده است
- در زمینه عقاید:کتاب العصمة، عقیدة الشیعه فى الامام الصادق(ع).
- در زمینه ادعیه:کتاب مصباح الداعى.
- در زمینه اصول فقه:کتاب قواعد استنباط الاحکام در 2 جلد که در تاریخ 1391 هجرى قمرى در دمشق چاپ شده است.
- در زمینه تاریخ:کتاب تاریخ مشهد الامام الحسین فى حلب در 70 صفحه و در سال 1388 هجرى قمرى در
- بیروت لبنان چاپ شده است.
آثار خطى که چاپ نگردیده
کتاب الاجتهاد و التقلید، مجموعة الکتب الفقهیة بمواضیع العبادات، کتاب اسعاف المحاضر فى اصول الفقه الجعفرى، مبحث التعادل و الترجیح، الاصول العملیة،
علاّمه مکّى یادگارها و باقیات صالحات بسیارى بر جاى نهاد که از جمله ساختن مسجد امام على(ع) در محله امین دمشق و بناء مسجد و حسینیه و کتابخانه در جدیده یا بوس در سوریه و همچنین ترمیم مسجد نقطه در حلب لبنان که معروف به مشهد امام حسین(ع) است نام برد.