مناهج الطالبين و مسالك الصادقين

    از ویکی‌نور
    مناهج الطالبين و مسالک الصادقين
    مناهج الطالبين و مسالك الصادقين
    پدیدآورانبخاری، محمد (نویسنده) مایل هروی، نجیب (مصحح)
    ناشرمولی
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1405ق. = 1364ش.
    چاپچاپ یکم
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏ب?م? / 283/2 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    منهاج الطالبين و مسالك الصادقين، تألیف سید محمد بخاری، از آثار دایرةالمعارفی تصوف است که بین سال‌های 695ق تا 728ق، به نگارش درآمده و به اهتمام نجیب مایل هروی به چاپ رسیده است.

    یکی از دقایقی که در بیشترین آثار صوفیه، مطرح است، مطالبی است عصری که نویسنده به‌مناسباتی، پاره‌ای از مشهودات خود را یاد کرده است؛ به‌‌‎طوری‌که آن دقایق را نمی‌توان در دیگر آثار بازمانده آن دوره، جستجو کرد. از جمله ویژگی‌های کتاب حاضر، آن است که نکته‌های عصری در زمینه آداب صوفیه و پسندهای آنان در آن کم نیست. افزون بر این، مطالبی اجتماعی نیز در این کتاب آمده که قابل توجه است و ازآنجاکه مؤلف در کوهستانات کردستان اقامت داشته و طالبان و مریدان وی نیز در آنجا کم نبوده‌اند و بر اثر ماندگاری و آمدوشدی که به آن منطقه داشته، مسایلی در میان مردم آنجا رایج و شایع دیده که با اعتقاد او و نیز عقاید اسلامی کافه مسلمانان تعارض داشته، ازاین‌رو به نقد و بررسی آنها پرداخته و در مرتفع کردن آن، مردم آن نواحی را تنبیه کرده است[۱].

    یکی از اموری که باعث اهمیت کتاب می‌شود، توجه به این نکته می‌باشد که از مباحث پراهمیتی که در تاریخ تصوف اسلامی تاکنون جدی گرفته نشده، تقابل و تشاکل و ضدیت و موافقت تصوف است در دوران‌های عدیده تاریخ با سیاست. در این زمینه، خاورشناسانی چونان زاخودر، پطروشفکی و...، تأملاتی بسیار ناقص و گذرا بر تقابل تصوف و سیاست داشته‌اند، لکن نه برونیان و نه درونیان، به این امر آن‌چنان‌که سزاوا است و درخورد آن، نپرداخته‌اند. این در حالی است که نویسنده اثر حاضر، از دیرباز بر تصوف، از این نظرگاه نگریسته و بیش از هشتادواندی مکتوب از مشایخ صوفیه فراهم آورده است که به سلاطین عصر خویش نوشته و در آن نامه‌ها، راه عدل را از ظلم باز نموده‌اند و آیین کشورداری را با قوانین اسلامی و انسانی آن، به آنان بازگفته‌اند[۲].

    از مطالب کتاب، چنین برمی‌آید که نویسنده نیز با دربار و حکام، مخالف بوده و از تقرب به حاکمان و سلاطین، دوری می‌کرده است[۳].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه مصحح، ص20- 21
    2. ر.ک: همان، ص21
    3. ر.ک: همان، ص25

    منابع مقاله

    مقدمه مصحح.

    وابسته‌ها