محاضرات في فقه الإمامية، كتاب الصلاة (صلاة المسافر)

    از ویکی‌نور
    محاضرات في فقه الإمامیة: کتاب الصلاة (صلاة المسافر)
    محاضرات في فقه الإمامية، كتاب الصلاة (صلاة المسافر)
    پدیدآورانمیلانی، محمدهادی (نویسنده) حسینی میلانی، سید فاضل (محقق)
    ناشردانشگاه فردوسی مشهد
    مکان نشرمشهد مقدس - ایران
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    محاضرات في فقه الإمامية، كتاب الصلاة (صلاة المسافر)، مباحث خارج فقه آيت‌الله سيد محمدهادى ميلانى پيرامون نماز مسافر با محور قرار دادن فصل پنجم از ركن رابع كتاب الصلاة شرايع مرحوم محقق است. مباحث يادشده را آقاى فاضل حسينى ميلانى گردآورى نموده و تعليقاتى بر آن‌ها افزوده است.

    كتاب به زبان عربى است و جزء سوم از مجموعه «محاضرات في فقه الإمامية» به حساب مى‌آيد. در اين كتاب، در ادامه بحث نماز مسافر دو قاعده «أصالة الصحة» و «يد» بررسى شده است.

    مرحوم آيت‌الله ميلانى، مطالب مطرح‌شده در كتاب «شرايع» پيرامون نماز مسافر را شرح و بسط داده و به كمك آيات و روايات و اقوال فقها آنها را مستدل نموده و در پاره‌اى موارد نقد كرده است.

    مؤلف در مبحث نماز مسافر شرح خود را مطابق نظم و ترتيب صلاة المسافر «شرايع» دنبال كرده است، ولى در بحث قاعده «أصالة الصحة» مباحث زير را به ترتيب مطرح نموده است:

    1. بيان معناى صحت (صحت، عبارت است از بودن شىء آن‌گونه كه شايسته است باشد)؛
    2. مجراى اصل صحت، شبهه موضوعيه است نه شبهه حكميه؛
    3. مقصود از صحت، صحت فعلى است نه معنايى اعم كه هم شامل آن شود و هم شامل صحت تأهلى و صحت اعدادى؛
    4. اصل صحت، اماره نيست؛
    5. دليل اصل صحت كه عبارت است از پاره‌اى از آيات و روايات (همچون: «و قولوا للناس حسنا»، «أوفوا بالعقود»، «ضع أمر أخيك على أحسنه حتى يأتيك ما يقلبك عنه و لا تظنن بكلمة خرجت من أخيك سوء و أنت تجد له في الخير سبيلا» و...)، اجماع قولى و عملى، ظهور حال مسلم، سيره، استقلال عقل، تنقيح مناط و لزوم عسر و حرج در صورت بنا نگذاشتن بر صحت عمل؛
    6. اصل صحت، اختصاص به عمل غير ندارد؛
    7. صحت، بر دو قسم است: صحت واقعى و صحت در نزد عامل؛
    8. اقسام موارد شك در صحت عمل غير؛
    9. اقسام شك نسبت به عمل غير؛
    10. تعارض اصل صحت با استصحاب.

    و در بحث قاعده «يد» مباحث زير را به ترتيب مطرح كرده است:

    1. بررسى اين مسئله كه دليل «يد» اختصاص به يد غير دارد يا شامل خود شخص نيز مى‌شود؛
    2. مقصود از يد، استيلاء است؛
    3. هر دليل مطلقى كه در موردى خاص وارد شده باشد، تا زمانى كه يقين به عدم خصوصيت مورد پيدا نشده، نمى‌توان به عموم آن تمسك كرد؛
    4. در مورد يد، حكم، تعبدى محض نيست.

    وضعيت كتاب

    هيچ‌گونه فهرستى در كتاب يافت نمى‌شود.

    پاورقى‌ها، به ذكر آدرس آيات و منابع روايات و اقوال و پاره‌اى توضيحات اختصاص يافته است.

    منابع مقاله

    متن و مقدمه كتاب.

    وابسته‌ها