مجابو الدعوة
| مجابو الدعوة | |
|---|---|
| پدیدآوران | ابن ابیالدنیا، عبدالله بن محمد (نويسنده) سید، مجدی فتحی (محقق) |
| ناشر | مکتبة القرآن |
| مکان نشر | مصر - بولاق |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف2م3 266 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مُجابو الدعوة، از آثار حافظ و محدث قرن سوم هجری قمری، ابوبکر عبدالله بن محمد بن عُبَید بن سُفیان بن قیس قرشى، مشهور به ابن ابیالدنیا (208-281ق)، مجموعهای از روایات و حکایات است که بر ارزش والای دعا و مناجات با خدا و استجابت آن دلالت میکند. پژوهشگر معاصر، مجدی فتحی سید ابراهیم، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی ارزشمند را بر آن افزوده و شخصیت و آثار ابن ابیالدنیا و بهخصوص ویژگیها و روش اثر حاضر را شناسانده است.
هدف و روش
- نویسنده بدون مقدمه وارد بحث اصلی خودش شده است، ولیکن محقق در مقدمهای طولانی، اهمیت و فضیلت و آداب واجب و مستحبّ و شرایط دعا کردن و سخن گفتن با خدای متعال را توضیح داده و برخی از ادعیه قرآنی و دعاهای پیامبر(ص) و بعضی از صحابه و صالحان و تابعان را نیز نقل کرده و همچنین اسامی برخی از کتابهای نوشتهشده درباره دعا و نویسندگانشان را هم آورده است[۱].
- مجدی فتحی سید ابراهیم، با تأکید بر آنکه: «این کتاب سخن از انسانهایی میگوید که قیام کردند و قلوب خود را برای خدای سبحان پاکیزه ساختند و در اعمالشان اخلاص ورزیدند و آنگاه دستانشان را بهسوی خدا بالا بردند و حاجتی اخروی یا دنیوی طلبیدند»، افزوده است:
- میتوانیم بگوییم ابن ابیالدنیا با این کتاب و نقل این روایات و قصهها میخواهد به ما این پیام را بدهد که بر ما لازم است که بهسوی خدای عزیز بازگردیم و بار دیگر توبه کنیم و دست دعا بهسوی آسمان بلند کنیم و دشوار و نشدنی نشماریم که ما دعا کنیم و اجابت شود، حاجتمان هرچه باشد[۲].
ساختار و محتوا
- ابن ابیالدنیا، در این اثر تعداد 136 روایت و قصه را با اسناد نقل کرده است[۳].
نمونه مباحث
- 58- با سند نقل کرده است که مردی از بنیابان بن دارم، شاهد قتل حسین بن علی(ع) بود و تیری بهسوی او انداخت و نگذاشت آب بنوشد... حسین(ع) نفرین کرد: خدایا تشنهاش کن. کسی که شاهد مرگ این تیرانداز نامرد بود، نقل کرده است: از تشنگی فریاد میکشید و هرچه مینوشید سیراب نمیشد و آنقدر آب خورد تا شکمش ترکید[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.