مثير العزم الساكن إلى أشرف الأماكن
| مثير العزم الساكن إلى أشرف الأماكن | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی (نويسنده)
انصاری، حماد (مقدمه‌نويس) ابراهیم، مرزوق علی (محقق) |
| عنوان‌های دیگر | من روائع التراث عن الحرمین الشریفین |
| ناشر | دار الراية |
| مکان نشر | عربستان - جده ** عربستان - ریاض |
| سال نشر | 1415ق - 1995م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | م7الف2 248 DS |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مثير العزم الساكن إلی أشرف الأماكن، اثر ابوالفرج عبدالرحمن بن على بن جوزى (597-508ق)، عالم بغدادی قرن ششم هجری است که در دانش‌های گوناگون زمانه خود چیره‌دست بوده است. این اثر درباره مکه و مدینه و مسائل پیرامونی آن‌ها نوشته شده و با مقدمه حماد بن محمد انصاری و با تحقیق مرزوق علی ابراهیم مصری در دو جلد عرضه شده است.
مثير العزم، از آثار شگفتی‌ساز ابن جوزی است که درباره حرمین شریفین و اطراف آن‌ها نوشته شده است و خواننده را با برخی از مناسک حج و عمره آشنا می‌کند و نیز گزارش‌های بسیاری را از مکه مکرمه مانند نام‌های آن، تاریخ این شهر، کعبه و مطالب فراوان پیرامونی دیگر را ارائه می‌کند. همچنین از مدینة النبی(ص)، نام‌ها، شایستگی‌ها، مسجدها (به‌ویژه مسجد قبا)، گورستان بقیع و مانند اینها گزارش‌هایی را فراهم آورده است. دیگر اینکه، نام‌های کسانی از صحابه، تابعین و سرشناسان مکه و مدینه در آن گردآوری شده است.
ابن جوزی در پایان، نوشتارهایی از اندرزها و حکمت‌های ارزنده‌ای را که در دل‌ها اثر می‌گذارند و سرای جاوید را فرایاد آدمی می‌آورند، جمع نموده است. در سراسر این اثر، نکته‌هایی از تفسیر، حدیث، سیره، فقه، تاریخ، زبان، ادبیات و مانند اینها به چشم می‌خورد و این‌همه، نویسنده را بر آن داشته است که کتابش را اثری فراگیرنده و جامع بداند[۱]. ابن جوزی در شیوه نوشتاری خود برای هر عنوان در آغاز، دیدگاه خود را می‌نویسد. سپس آن را با تکیه بر آیه‌های قرآن و احادیثی که سندشان را نیز آورده است، در ذهن خواننده می‌نشاند[۲].
انصاری در تقریظ خود، پژوهش مرزوق مصری (محقق) را ارج می‌نهد و کارهای او را در گردآوری نسخههای کتاب، تخریج احادیث و بررسی برخی از آن‌ها، شماره‌بندی متن و درج دیدگاه‌های عالمان در جاهایی که ابن جوزی با آرای دیگران مخالفت کرده است، برمی‌شمرد و همچنین، فهرست‌هایی را که او از آیه‌های قرآنی، حدیث‌ها، آثار، کسان، شهرها، سکونت‌گاه‌ها، شعرها، مصدرها و موضوع‌های کتاب فراهم آورده است، بزرگ می‌شمارد[۳].
پانویس
منابع مقاله
تقریظ، مقدمه محقق و متن کتاب.