مثنوی بهروز و بهرام

    از ویکی‌نور
    مثنوی بهروز و بهرام
    مثنوی بهروز و بهرام
    پدیدآورانشیرازی، وقار (شاعر) جلالیان، عبدالحسین (تنظیم‌کننده)
    ناشریزدان
    مکان نشرتهران
    سال نشر۱۳۹۵
    چاپاول
    شابک۹۷۸-۹۶۴-۶۵۴۵-۳۷-۳
    موضوعشعر فارسی,Persian poetry,شعر فارسی,Persian poetry,شعر فارسی,Persian poetry,شعر فارسی,Persian poetry, -- تاریخ و نقد, -- History and criticism, -- تاریخ و نقد, -- History and criticism, -- قرن ۹ق., -- 15th century, -- قرن ۹ق., -- 15th century, -- قرن ۱۳ق., -- 19th century, -- قرن ۱۳ق., -- 19th century,a03,a03,a01,a01,a04,a04,a02,a02
    زبانفارسی
    تعداد جلد۱
    کد کنگره
    PIR ۵۶۸۶/د۴م۲

    مثنوی بهروز و بهرام سروده وقار شیرازی؛ این مثنوی عاشقانه در ۱۴۴۰ بیت بر وزن خسرو و شیرین نظامی سروده شده و داستان عشق و زندگی دو برادر از بزرگان گیلان به نام‌های بهرام و بهروز را روایت می‌کند که وقار شیرازی آن را در ربیع‌الثانی ۱۲۶۶ قمری در هندوستان به پایان رسانده است.

    ساختار

    این کتاب شامل پیشگفتاری درباره زندگی و آثار وقار شیرازی و متن کامل مثنوی بهروز و بهرام در ۱۶۴ صفحه است.

    گزارش کتاب

    کتاب مثنوی بهروز و بهرام اثر ارزشمند وقار شیرازی، شاعر برجسته دوره قاجار و فرزند وصال شیرازی است. این مثنوی که در سال ۱۲۶۶ قمری در هندوستان سروده شده، نمونه‌ای برجسته از شعر عاشقانه فارسی در سنت مکتب بازگشت ادبی است.

    وقار شیرازی که در خاندان ادب‌پرور وصال پرورش یافته بود، این اثر را بر وزن خسرو و شیرین نظامی گنجوی سروده است. داستان مثنوی حول محور زندگی دو برادر از اشراف گیلان به نام‌های بهرام و بهروز می‌گردد و ماجرای عشق و زندگی آنان را به تصویر می‌کشد.

    این اثر از چند جهت حائز اهمیت است:

    1. تداوم سنت مثنوی‌سرایی در دوره قاجار

    2. نشان‌دهنده توانایی وقار شیرازی در تقلید از سبک نظامی

    3. بازتاب‌دهنده ذوق و سلیقه ادبی دوره بازگشت ادبی

    4. نمونه‌ای از آثار شاعری که هم در ایران و هم در هند فعالیت داشته است

    کتاب با پیشگفتاری درباره زندگی وقار شیرازی و جایگاه او در خاندان ادب‌پرور وصال آغاز می‌شود. وقار که در خطاطی نیز استاد بود، این مثنوی را در سفر به هندوستان سروده و آن را به سبک کلاسیک فارسی پرداخته است.

    این اثر برای پژوهشگران ادبیات دوره قاجار و علاقه‌مندان به شعر کلاسیک فارسی منبعی ارزشمند محسوب می‌شود.[۱]

    پانويس

    منابع مقاله

    پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

    وابسته‌ها