مبانی علوم انسانی اسلامی
مبانی علوم انسانی اسلامی | |
---|---|
پدیدآوران | شریفی، احمدحسین (نويسنده) مرکز پژوهشهای علوم انسانی اسلامی صدرا (سایر) |
ناشر | آفتاب توسعه |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1394ش |
چاپ | 2 |
شابک | 978-964-7867-29-0 |
موضوع | علوم انسانی (اسلام) |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | 2م 4ش 232 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مبانی علوم انسانی اسلامی، عنوان کتابی است از احمدحسین شریفی، در بیان اصول و پایههای علوم انسانی اسلامی.
نویسنده در این اثر تلاش کرده ضمن معرفی علوم انسانی و بیان ویژگیهای آنها و تعیین معنای مورد نظر از علوم انسانی اسلامی، مبانی و اصول فکری، فلسفی، ارزشی و روشی لازم برای تولید علوم انسانی اسلامی را تبیین کند[۱].
محتوای این کتاب در 9 فصل ارائه شده است. فصل اول آن به تبیین مباحث کلی و مقدماتی اختصاص یافته است.
فصل دوم، به بحث از چیستی علوم انسانی پرداخته است.
در فصل سوم، بحث درباره معناشناسی «علوم انسانی اسلامی» مطرح شده است.
فصل چهارم، به معرفی و تبیین چند دیدگاه مهم در حوزه علوم انسانی اسلامی پرداخته است؛ در این فصل ضمن اشاره به انواع دیدگاهها و دستهبندیهای مختلفی که از دیدگاههای مطرحشده درباره ایده علم دینی ارائه شده است، سعی شده بهاختصار دیدگاه دو تن از موافقان این ایده گزارش شود. ضمنا در این فصل از نقد و بررسی دیدگاهها خودداری شده است. نویسنده در فصل پنجم، به مبانی فلسفی علوم انسانی اسلامی پرداخته و در ذیل هرکدام از مبانی پنجگانه معرفتشناختی، هستیشناختی، الهیاتی و دینشناختی، انسانشناختی و ارزششناختی، به اموری اشاره کرده است که تأثیری مستقیم در نوع نگاه دانشپژوهان و محققان به علوم انسانی دارد و زیرساخت و بنیان علوم انسانی اسلامی را شکل میدهند. فصل ششم، درباره یکی از مباحث مهم و سرنوشتساز در حوزه علوم انسانی است؛ یعنی روششناسی علوم انسانی اسلامی.
فصل هفتم، به تحلیل نقش نظام ارزشی در علوم انسانی پرداخته و ضمن نقد و رد دیدگاههایی که مدعی عدم تأثیر ارزشها در علوم انسانیاند، نظریه تأثیرپذیری علوم انسانی از نظام ارزشی محققان بهتفصیل تبیین شده است.
فصل هشتم، با عنوان بررسی ادله مخالفان علوم انسانی اسلامی، مهمترین ادله مخالفان این ایده مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است.
نهایتا فصل نهم، با عنوان «علوم انسانی اسلامی، واقعبینی و آزاداندیشی علمی»، به دنبال آن است که نشان دهد ایده علوم انسانی اسلامی نهتنها منافاتی با واقعبینی و آزاداندیشی علمی ندارد، که بدون پذیرش آن نمیتوان از بیطرفی علمی، حقیقتپژوهی و آزاداندیشی سخن گفت[۲].
ویژگیهای کتاب در صفحات 21 و 22 مقدمه آمده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.