فلسفه زبان (اودل)
فلسفه زبان | |
---|---|
![]() | |
پدیدآوران | اودل، اس. جک (نویسنده) چیتساز، مازیار (مترجم) |
ناشر | حکمت |
مکان نشر | تهران |
سال نشر | ۱۴۰۳ |
شابک | ۷-۱۰۳-۲۴۴-۹۶۴-۹۷۸ |
موضوع | زبان -- فلسفه |
زبان | فارسی |
کد کنگره | P۱۰۶/الف۸ ۱۲۰۳ |
فلسفه زبان تألیف اس. جک اودل (متولد ۱۹۳۳م)، فیلسوف تحلیلی معاصر؛ این کتاب به بررسی مهمترین دیدگاههای فلسفی درباره معنای واژه و جمله میپردازد و بهویژه بر نظریه ارجاعی معنا تمرکز دارد که معنا را برابر با ارجاع واژه میداند. همچنین به نقد این نظریه و دیدگاههای رقیب مانند نظریه کاربرد معنا میپردازد.
ساختار
این کتاب از ۶ فصل تشکیل شده است.
گزارش کتاب
کتاب فلسفه زبان اثر اس. جک اودل به بررسی مهمترین نظریههای معنا در فلسفه زبان میپردازد. نویسنده در فصل اول نظریه ارجاعی معنا را مطرح میکند که بر اساس آن معنای واژه همان چیزی است که واژه به آن ارجاع میدهد. همچنین مشکلات این نظریه و راهحلهای پیشنهادی طرفداران آن را بررسی میکند.
در فصل دوم، نویسنده به بررسی دیدگاه ویتگنشتاین در پژوهشهای فلسفی میپردازد که نظریه ارجاعی را به چالش کشیده است. ویتگنشتاین معتقد است ارجاع تنها یکی از کاربردهای زبان است و نظریههای کاربرد معنا را مطرح میکند.
فصل سوم به بررسی دیگر نظریههای معنا مانند نظریه وارسی، نظریه شرایط صدق و نظریه استنتاجی میپردازد که ریشه در تراکتاتوس ویتگنشتاین دارند. فصل چهارم به بررسی مناقشه بین رویکردهای ارجاعی و ناارجاعی و تمایز بین نظریه معنا همسان با ارجاع و نظریه ارجاع میپردازد.
در فصل پنجم، نویسنده ارتباط فلسفه زبان با علوم شناختی و دیدگاههای چامسکی و فودور را بررسی میکند و امکان آشتی بین دیدگاه ویتگنشتاین و علوم شناختی را مطرح میسازد. فصل پایانی نیز به ارائه یک شرح بیانی از معنا میپردازد که بین معنای واژگانی و زمینهای تمایز قائل میشود.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات