طیبی، حسین بن عبدالله

از ویکی‌نور
NUR21737.jpg
نام طیبی، حسین بن عبدالله
نام‎های دیگر
نام پدر عبدالله
متولد
محل تولد توریز (تبریز)
رحلت سه‌شنبه، سیزده شعبان 743ق
اساتید
برخی آثار الخلاصة في أصول الحديث

التبيان في البيان

فتوح الغیب فی الکشف عن قناع الریب

کد مؤلف AUTHORCODE21737AUTHORCODE

حسین بن عبدالله بن محمد طیبی (متوفی 743ق)، لغوی، محدث، فقیه و مفسر سنی قرن هشتم.

ویژگی‌ها و اخلاق

ابن حجر درباره او می‌گوید: او مرد ثروتمندی بود که تمام دارایی خود را در جهت خیر خرج نمود و در آخر عمرش فقیر گشت.

وی کریم، سخی، متواضع و حسن‌المعتقد بود و شدیدا فلاسفه و بدعت‌گذاران را رد می‌کرد و با وجود استیلای آنان بر بلاد اسلامی در آن زمان، فضایح آنان را افشا می‌کرد.

شدیدا به خدا و رسولش علاقه‌مند بود. کثیرالحیاء و شب و روز و تابستان زمستان با وجود ضعف بینایی ملازم جماعت بود و برای شاگردانش از حفظ حدیث می‌خواند.

روزش را دو بخش کرده بود؛ یک بخش آن را از بامداد تا ظهر به تفسیر مشغول بود و از ظهر تا عصر را به اسماع حدیث (صحیح بخاری) می‌گذراند.

وفات

ایشان در روز سه‌شنبه، سیزده شعبان 743ق، از دنیا رفت.

آثار

  1. شرح الكشاف في التفسير؛
  2. التبيان في المعاني والبيان؛
  3. الكاشف في حقائق السنن؛
  4. الخلاصة في أصول الحديث[۱].

پانویس

  1. ر.ک: صبحی بدری سامرایی، ص22-24

منابع مقاله

  1. صبحی بدری سامرایی، مقدمه کتاب «الخلاصة في أصول الحديث»، تألیف حسین بن عبدالله طیبی، بیروت، لبنان، عالم الكتب، چاپ اول، 1405ق.
  2. زرکلی، خير الدين، الأعلام، ج2، ص256، لبنان - بيروت، دار العلم للملايين، 1989م

وابسته‌ها