شفاعت و توسل
| شفاعت و توسل | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | روحانی، سید محمدکاظم (نویسنده) |
| ناشر | نشر معارف |
| مکان نشر | قم |
| سال نشر | 1385 |
| چاپ | هفتم |
| موضوع | مفهوم‌شناسی شفاعت و توسل |
| کد کنگره | |
شفاعت و توسل تألیف سید محمدکاظم روحانی، چهاردهمين دفتر از مجموعه پرسش‌ها و پاسخ‌هاى دانشجويى است كه پاسخ به سؤالات دانشجويان، درباره شفاعت و توسل است.
مؤلف با استناد به كتاب‌هاى تفسيرى و حديثى مانند: تفسير الميزان، صحيح مسلم، صحيح بخارى، سنن ابن ماجه، من لايحضره الفقيه و... و بهره‌گيرى از آثار شهيد مطهرى و آيت‌الله سبحانى، پاسخ‌هايى مستدلّ به پرسش‌هاى دانشجويان ارائه كرده و مفهوم شفاعت و توسل را از ديدگاه اسلام، به خوبى ترسيم نموده است:
شفاعت از ماده شفع، به معناى زوج در مقابل وتر به معناى فرد گرفته شده است. گويا شخصى كه متوسل به شفيع مى‌شود، نيروى خود را به تنهايى براى رسيدن به مقصود كافى نمى‌بيند، بدين جهت نيروى شفيع و ميانجى را به آن ضميمه مى‌كند تا به مقصود خود نايل آيد.
همچنين در اين اثر، مفهوم و حقيقت توسل و ديدگاه انديشوران دربارۀ آن آمده است:
توسل در لغت به معناى مدد جستن از وسيله، براى نيل به مقصود است. انسان براى رسيدن به مراد خويش، بايد به اسباب و واسطه‌هاى فيض متوسل شود. ايجاد مزرعه‌اى آباد، جز از طريق شخم زدن زمين و كاشتن نهال و دادن آب و كود به مقدار مشخص و زمان معين امكان پذير نيست. بر اين اساس، توسل به معناى استفاده از اسباب، لازمه زندگى انسان در مبانى است كه بر آن، قانون اسباب مسببات حاكم است.
فهرست عناوین کتاب از این قرار است:
فصل اول / شفاعت: مفهوم واقعى شفاعت چيست و اقسام آن كدام است؟ نظر اهل سنت و فرقه وهابيت در مورد شفاعت چيست؟ شرايط شفاعت شوندگان چيست؟ آيا شفاعت موجب جرأت افراد بر گناه مى‌شود؟ آيا شفاعت عدالت خدا را زير سؤال نمى‌برد؟
فصل دوم / توسل: مقصود از توسل چيست؟ چرا در حالى كه خدا وجود دارد، به پيامبر و امام متوسل مى‌شويم؟ آيا توسل در زمان پيامبر سابقه داشته است؟ چگونه؟ به چه كسانى مى‌توان توسل نمود؟ مدرك دعاى توسل چيست؟ آيا اين روش توسل كه الآن وجود دارد، روش درستى است؟[۱]
پانویس
- ↑ ر.ک: باقریان موحد، رضا، ص132-133
منابع مقاله
باقریان موحد، کتابشناسی زیارت، قم- ایران، نشر مشعر، 1387