روش‌شناسی معارف دینی
| روش‌شناسی معارف دینی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عارفی شیرداغی، محمداسحاق (نويسنده) |
| ناشر | دانشگاه علوم اسلامی رضوی |
| مکان نشر | ایران - مشهد مقدس |
| سال نشر | 1398ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-600-7040-45-2 |
| موضوع | علوم اسلامی - تحقیق- روش‌شناسی - دین پژوهی - روش شناسی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ع2ر9 11 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
روش‌شناسی معارف دینی، نوشته محمداسحاق عارفی شیرداغی (متولد 1343ش)، درباره علوم اسلامی و دین‌پژوهی است.
نوشتار حاضر پس از یادآوری راه‌های صحیح معارف دینی، شیوه‌های گوناگون کشف معارف دینی را بررسی و نقد می‌کند و عقل‌گرایی اعتدالی را که مبتنی بر بن‌مایه‌های قرآنی و روایی ائمه اطهار(ع) است، بهترین شیوه در کشف معارف دین اسلام می‌داند و برخی از ثمرات آن را ذکر می‌کند[۱]. نویسنده تلاش کرده است تا با پژوهشی کتابخانه‌ای و روشی تحلیلی، هریک از دیدگاه‌ها و روش‌های معروف در کشف معارف دینی را تبیین و تحلیل نماید و ضعف و قوت هرکدام را آشکار سازد. شایان ذکر است مقصود از متون دینی به‌کاررفته در کتاب، قرآن کریم، احادیث نبوی و روایات امامان معصوم است[۲].
این کتاب در حقیقت رساله دکتری نویسنده است که پس از اعمال ویرایش به‌صورت کنونی منتشر شده است[۳].
کتاب در پنج بخش تنظیم شده است. بخش اول، به مباحثی کلی اختصاص یافته و پس از بررسی معنای «روش» و «دین»، به مراتب دین پرداخته شده است. سپس ذیل عنوان «دین و عقلانیت»، یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های دین، یعنی عقل‌پذیری بررسی شده و در ادامه اقسام علم و معرفت تبیین شده است. در ادامه درباره «معرفت ممکن و لازم» بحث شده و به پرسش‌هایی پیرامون این موضوع پاسخ داده شده است. در بخش دوم، منابع و راه‌های رسیدن به معارف دینی به بحث گذاشته شده است. در این بخش، روش «حس» و نقش آن در کشف معارف دینی و «عقل» به‌عنوان مهم‌ترین منبع کشف معارف، «فطرت» و نقش و ویژگی‌های آن و «نقل» به‌عنوان عمده‌ترین راه کشف معارف دینی بررسی شده است. در بخش سوم، روش‌های چگونگی استفاده از منابع دینی مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش چهارم، به عقل‌گرایی اعتدالی به‌عنوان روش برگزیده پرداخته شده است. در بخش پنجم، برخی از آثار عقل‌گرایی اعتدالی در کشف معارف به بحث گذاشته شده و به نقش آن در توحید، نبوت، فهم متون دینی، انسان‌شناسی و کشف مقام خلافت و ولایت اشاره شده است[۴].
پانویس
منابع مقاله
سخن ناشر و مقدمه.