رسالة في تعارض اليد و الاستصحاب
رسالة في تعارض اليد و الاستصحاب | |
---|---|
پدیدآوران | ابطحی سدهی، محمدباقر (نويسنده) |
سال نشر | مجلد1: 1365ش , |
موضوع | استصحاب
تعارض ادله قاعده ید |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP 166/6 /م9ر5* |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
رسالة في تعارض اليد و الاستصحاب، تألیف سید محمدباقر سدهی ابطحی، رساله کوتاه و مختصری است پیرامون تعارض قاعده ید با استصحاب ملکیت سابق.
ساختار
کتاب با شرح زندگانی مؤلف به نقل از «تذكرة القبور» نوشته سید مصلحالدین مهدوی آغاز و مطالب بدون تبویب و فصلبندی، ارائه شده است.
گزارش محتوا
نویسنده پیش از پرداختن به اصل موضوع تعارض میان قاعده ید با استصحاب ملکیت سابق، بهعنوان مقدمه، به ذکر امور زیر، پرداخته است:
- بیان ادله دال بر حجیت ید؛ که از جمله آنها، خبری است مروی در کتاب کافی در باب شهادت یک نفر و قسم مدعی[۱].
- تحقیق پیرامون این موضوع که آیا «اليد» اصلی از اصول تعبدیه است یا امارهای از امارات ظنی؟ که نویسنده ضمن توضیح فرق میان این دو، به تشریح موضوع پرداخته است[۲].
- بیان اقوال علما و ذکر دلایل و حجج آنها بر حجیت قاعده ید؛ که در این زمینه، پنج قول زیر، مطرح شده است:
- حجیت آن مطلقا؛ که مؤلف نیز همین نظریه را پذیرفته است.
- عدم حجیت آن مطلقا؛
- حجیت آن در غیر مقام مرافعه و معارضه؛ که در صورت مرافعه، رجوع به سایر قواعد لازم است.
- حجیت آن در صورت ادعای ملکیت؛
- حجیت آن مشروط است به عدم وجود اصلی در مقابل آن[۳].
- بیان اقسام تعارض میان قاعده ید و اصل استصحاب؛ در این قسمت، به ذکر چهار صورت تعارض پرداخته شده و هریک، بهصورت مفصل، توضیح داده شده و کتاب به پایان رسیده است؛ در اصل متن اصلی کتاب، همین مقدمه چهارم میباشد[۴].
در پایان رساله، تصویر اجازهنامه علامه میرزا محمدهاشم چهارسوقی به خط خود ایشان برای مؤلف[۵] و متن این اجازهنامه و نیز متن اجازهنامه حاج آقا منیرالدین آورده شده[۶] و پس از آن، به زبان فارسی، بهترتیب شرح حال برادران و اساتید مؤلف، بهصورت مشروح، بیان شده و به این نکته اشاره گردیده که قسمتی از مطالب این مجموعه، توسط سید مصطفی، فرزند مؤلف، تهیه شده است[۷]. این افراد بهترتیب عبارتند از: آقایان و آیات عظام سید ابوالقاسم واعظ سدهی اصفهانی، برادر مؤلف[۸]؛ میرزا محمدهاشم خونساری چهارسوقی[۹]؛ منیرالدین فرزند جمالالدین بن ملا علی بروجردی اصفهانی[۱۰]؛ سید محمدباقر درچهای اصفهانی، فرزند سید مرتضی[۱۱]؛ آخوند ملا محمد کاشی اصفهانی[۱۲]؛ جهانگیرخان قشقایی[۱۳]؛ میرزا بدیع امامی[۱۴]؛ آقا نجفی[۱۵]؛ شیخ محمدعلی نجفی[۱۶]؛ آقامیرزا ابوالمعالی[۱۷]؛ ابوالمعالی محمد کلباسی فرزند محمدابراهیم[۱۸]؛ شیخ فضلالله نوری[۱۹]؛ میرزا حسن آشتیانی فرزند میرزا جعفر[۲۰].
وضعیت کتاب
کتاب، فاقد هرگونه فهرست بوده و در پاورقیها، علاوه بر ذکر منابع، به توضیح مختصر پیرامون برخی مطالب متن، اختصاص یافته است.
پانویس
- ↑ ر.ک: متن کتاب، ص16
- ↑ ر.ک: همان، ص22
- ↑ ر.ک: همان، ص23
- ↑ ر.ک: همان، ص25-35
- ↑ ر.ک: همان، ص38
- ↑ ر.ک: همان، ص39-41
- ↑ ر.ک: همان، ص41
- ↑ رک: همان
- ↑ ر.ک: همان، ص48
- ↑ ر.ک: همان، ص54
- ↑ ر.ک: همان، ص56
- ↑ ر.ک: همان، ص57
- ↑ ر.ک: همان، ص58
- ↑ ر.ک: همان، ص62
- ↑ ر.ک: همان، ص66
- ↑ همان، ص71
- ↑ ر.ک: همان
- ↑ ر.ک: همان، ص72
- ↑ ر.ک: همان، ص76
- ↑ ر.ک: همان، ص79
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.