رسالة في الترتب (للشيرازي)

    از ویکی‌نور
    رسالة في الترتب
    رسالة في الترتب (للشيرازي)
    پدیدآورانوحیدی همدانی، علی‌اکبر بن محمدباقر (محقق) شیرازی، سید عبدالله (نویسنده)
    ناشرمطبعة الغری الحديثة
    مکان نشرنجف اشرف - عراق
    سال نشر1378 ق
    چاپ1
    موضوعترتب (اصول فقه)
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‎‏BP‎‏ ‎‏166‎‏/‎‏6‎‏ ‎‏/‎‏و‎‏3‎‏ر‎‏5
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    رسالة فى الترتّب، به زبان عربى، تقريرات درس اصول آیت‌الله سيدعبدالله شيرازى است كه توسط على اكبر بن محمدباقروحيد همدانى به نگارش درآمده است.

    ساختار

    مؤلف، نخست، مقدماتى پنج‌گانه را مطرح كرده، سپس وارد مباحث اصلى شده و ادله قائلين و نافين را آورده و آنها را مورد نقد و بررسى قرار داده است.

    گزارش محتوا

    يكى از مباحث مهم اصولى، بحث پيرامون ترتب است؛ ترتب در لغت، به معناى توقف چيزى بر ديگرى است و در اصطلاح، اجتماع دو حكم فعلى است در يك يا دو موضوع در زمان واحد؛ به‌گونه‌اى كه امتثال هر دو مقدور نباشد، در حالى كه يكى از آن دو، مطلق و ديگرى، مشروط به عصيان حكم مطلق يا مشروط به بناى مكلف بر عصيان حكم مطلق باشد.

    مؤلف، نخست محل نزاع را چنين تبيين كرده است:

    هر گاه دو امر كه يكى اهم و ديگرى مهم است و در يك زمان اتفاقا اجتماع نموده‌اند با هم تزاحم نمايند، آيا در ظرف عصيان اهم، خطاب مهم در حق مكلف فعلى است تا در نتيجه به جا آوردن آن(اگر عبادت باشد) به قصد امرش، مجزى باشد يا خير؟ قائلين به صحت ترتب مى‌گويند: هيچ مانع عقلى وجود ندارد كه امر اهم، به‌طور مطلق فعلى باشد و امر مهم، فعليتش، معلق به عصيان اهم باشد و فرقى هم نمى‌كند كه تعليق فعليت آن، به‌عنوان شرط متقدم باشد يا مقارن يا متأخر.

    سپس اين مقدمات پنج‌گانه را مفصلا تشريح كرده است:

    منشأ محاليت و تضاد در مقام امتثال؛

    اختلاف در مورد اينكه واجب مشروط پس از حصول شرطش مطلق مى‌شود يا خير؛

    معانى گوناگون واجب مضيق؛

    حالات مختلف صدور احكام از جهت اطلاق و تقييد؛

    اقسام گوناگونى كه دخيل در مقصودند.

    وى، در ادامه، به طرح مباحثى با عناوين «فى الاستدلال بعدم صحة الترتب»، «فى رد اشكالات النايينى بناء على لزوم الترتب الجمع بين الضدين»، «فى ان القائلين بعدم الترتب ليسوا ملتزمين بامكان الجمع بين الضدين»، «فى محالية الترتب للزومه طلب الجمع بين الضدين»، «فى بيان فعلية الخطابين عند الاتيان بالمهم»، «فى الاستدلال بصحة الترتب و رده»، «فى الاستشهاد على الفروعات الفقهية لتصحيح الترتب»، «فى رد الفروعات المستشهدة بصحة الترتب» و... پرداخته است.

    منابع مقاله

    مقدمه و متن كتاب.


    وابسته‌ها