دو تذکره از مسکین اصفهانی و غزلیات انجمن شعرای اصفهان
دو تذکره از مسکین اصفهانی و غزلیات انجمن شعرای اصفهان تألیف محمدعلی مسکین اصفهانی (۱۲۰۰-۱۳۰۳ق)؛ با مقدمۀ جلالالدین همایی (۱۲۷۸-۱۳۵۹ش) و به تصحیح محمدابراهیم ایرجپور (متولد ۱۳۵۷ش)؛ این کتاب شامل دو تذکره و یک جنگ اشعار از مسکین اصفهانی، شاعر و تذکرهنویس دورۀ قاجار است که به بررسی احوال و آثار شاعران انجمنهای ادبی اصفهان در قرن سیزدهم هجری میپردازد و گنجینۀ ارزشمندی از شعر فارسی آن دوره را ارائه میدهد.
| دو تذکره از مسکین اصفهانی و غزلیات انجمن شعرای اصفهان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مسکین اصفهانی، محمدعلی (نویسنده)
همایی، جلالالدین (مقدمهنویس) ایرجپور، محمدابراهیم (مصحح) |
| ناشر | سازمان فرهنگی اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان |
| مکان نشر | اصفهان |
| سال نشر | 1403 |
| چاپ | اول |
| شابک | 9-928-132-600-978 |
| موضوع | شعر فارسی -- قرن ۱۳ق. -- مجموعهها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR ٧٣٨١/٥ |
ساختار
این کتاب در پنج فصل به همراه تعلیقات، منابع و نمایه تدوین شده است.
گزارش کتاب
کتاب «دو تذکره از مسکین اصفهانی و غزلیات انجمن شعرای اصفهان» به تصحیح محمدابراهیم ایرجپور، متنی ارزشمند از دورۀ قاجار است که به زندگی و آثار شاعران انجمنهای ادبی اصفهان در قرن سیزدهم هجری میپردازد. محمدعلی مسکین اصفهانی، سراینده، خوشنویس و تذکرهنویس این اثر، از اعضای فعال انجمنهای ادبی شهر اصفهان بود که در نیمۀ دوم قرن سیزدهم هجری میزیست.
این کتاب شامل سه بخش اصلی است: اولین تذکره، جنگگونهای از مجموع اشعار شاعران معاصر مؤلف است که بیشتر در انجمن «ابوالفقرا» قرائت میشده است. این تذکره که به خط خود مؤلف نگاشته شده، اشعار ۲۵ شاعر را در بر دارد. نسخۀ دیگری نیز به خط فرزند مؤلف، میرزا عبدالرحیم افسر، با افزودههایی در پایان تذکرۀ پدر، اشعار ۳۱ شاعر را شامل میشود.
دومین تذکرۀ کتاب با عنوان «تذکرۀ شعرای اصفهان» به چگونگی برگزاری انجمن «ابوالفقرا» در روز آدینه و قاعدۀ اشعار طرحی اشاره دارد. در این بخش، شرححال کوتاه و نمونۀ اشعار دوازده شاعر گردآوری شده و غزلهای تقلیدی ده شاعر در پاسخ به غزلی از حافظ ارائه شده است.
سومین بخش کتاب با عنوان «جنگ شاعران اصفهان» شامل مجموعۀ غزلیاتی است که به دستور ظلالسلطان، شاعران انجمن اصفهان در پاسخ به یکی از شاعران متقدم سروده و تقدیم کردهاند. در این بخش، دوازده شاعر اصفهانی هر یک غزلی در پیروی از آن شعر سرودهاند.
این اثر نه تنها منبعی ارزشمند برای شناخت شعر و شاعری دورۀ قاجار در اصفهان است، بلکه اطلاعات تاریخی و اجتماعی ارزشمندی از حیات ادبی و فرهنگی آن دوره ارائه میدهد. مقدمۀ ارزشمند زندهیاد جلالالدین همایی بر این کتاب، بر غنای محتوایی آن افزوده است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات