دلالت دولت

    از ویکی‌نور
    دلالت دولت
    دلالت دولت
    پدیدآوراندلشاد تهرانی، مصطفی (نويسنده) امام علی علیه‌السلام (نويسنده)
    عنوان‌های دیگرآیین‌نامه‌ حکومت و مدیریت در عهدنامه مالک اشتر ** دلالت دولت: آیین‌نامه‌های حکومت و مدیریت در عهدنامه مالک اشتر ** نهج‌البلاغه. شرح
    ناشردريا
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1388ش
    چاپ1
    شابک978-964-7313-25-4
    موضوععلی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - نقد و تفسیر - اسلام و سیاست (ت. ج.)
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    د8د8 38/23 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    دلالت دولت: آیین‌نامه‌ حکومت و مدیریت در عهدنامه مالک اشتر، عنوان اثری است یک جلدی از مصطفی دلشاد تهرانی، در شرح و توضیح مطالب موجود در عهدنامه مالک اشتر.

    در میان آیین‌نامه‌ها، دستورالعمل‌ها و نظام‌نامه‌هاى حکومتى و مدیریتى، هیچ متنى با عهدنامه مالک‌ اشتر قابل مقایسه نیست. این عهدنامه که طولانى‌ترین پیمان‌نامه‌اى است که از جانب امیر مؤمنان على(ع) نگاشته شده، دربرگیرنده اساسى‌ترین مباحث در حکومت و مدیریت است؛ مباحثى شامل: مبانى، اصول، روش‌ها، سیاست‌ها و اخلاق حکومتى و مدیریتى؛ آن‌هم با استوارترین و متین‌ترین زبان و زیباترین و لطیف‌ترین بیان و عمیق‌ترین و کاراترین فرمان. آموزه‌هاى امیر مؤمنان على(ع)، آموزه‌هاى انسانى است که سراسر عقل و بینش است و بر مبناى خِرَدى عمیق و دیدى نافذ به مباحث حکومت و مدیریت پرداخته و آنچه را که بر آن اساس دریافته، عرضه نموده است تا جویندگان را هماره راهنما باشد[۱].

    عهدنامه مالک ‌اشتر به ‌دلیل محتواى بى‌بدیل آن و نکات و آموزه‌هاى حکومتى و مدیریتى بسیار در آن، پیوسته مطرح بوده و ترجمه‌هاى متعددى از آن صورت گرفته و بر آن شرح و تفسیرهاى مستقل بسیار نوشته شده است[۲] که نویسنده 58 مورد از شروحی را که بر آن نوشته شده نام ‌برده است[۳].

    روش این شرح

    شرح حاضر بر اساس تقسیم عهدنامه مالک ‌اشتر به صدوده بند صورت گرفته است تا بتوان با رویکردى دقیق‌تر و اساسى‌تر به تبیین مباحث آن پرداخت. هر بند بیانگر آیینى کلى در حکومت و مدیریت است و هریک از این صدوده آیین، خود، بیانگر آموزه‌هایى حکومتى و مدیریتى است.

    در این شرح تلاش شده است برداشت‌ها با پاسداشت قواعد فهم متن باشد؛ یعنى: شناخت مفردات، مرکبات، اعراب، مجازها، جهت و مقام بیان، قرینه‌هاى متصل و منفصل، تشکیل خانواده حدیث، توجّه به سیره امام و علوم پیرامونى. همچنین تلاش شده است که چیزى به متن تحمیل نشود؛ ازاین‌رو در هر بند مفردات لازم، توضیح داده شده، سپس هر آموزه بر اساس قواعد یادشده شرح گشته است[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: دیباچه، ص35
    2. ر.ک: همان، ص37
    3. ر.ک: همان، ص37-41
    4. ر.ک: همان، ص41

    منابع مقاله

    دیباچه.

    وابسته‌ها