جمهره (ابهامزدایی)
جمهرة ممکن است عنوان برای کتابهای ذیل باشد:
- جمهرة اللغة اثر ابوبكر محمد بن حسن الازدى البصرى، معروف به ابن دريد، لغت شناس، نحوى، اديب و شاعر معروف عرب از نخستين فرهنگهاى لغت عرب است كه منشأ پيدايش کتابهاى لغت بعد از خود نيز بوده است.
- جمهرة أنساب أمهات النبي صلىاللهعليهوسلم اثر حسین بن حیدر محبوب هاشمی، از مجموعه آثار «رسائل في نسب النبي(ص) و آل بيته»، کتابی است در بررسی و معرفی انساب و اجداد مادری پیامبر(ص) که با مقدمه یوسف عبدالرحمن مرعشلی، منتشر شده است.
- جمهرة أنساب العرب اثر ابومحمد على بن احمد بن سعيد (384-456 ق-994/- 1064م) معروف به ابن حزم است، این کتاب با رعايت اختصار؛ گستردهترين، جامعترين و دقيقترين كتاب نسب شناسى است.
- جمهرة النسب لابن الكلبي اثر هشام ابومنذر بن محمد بن سائب کلبی (متوفی 204ق)، کتابی است سه جلدی به زبان عربی با موضوع تاریخ و انساب. نویسنده این کتاب، شیعیمذهب است و اثر از قدیمیترین آثار در این علم بهحساب میآید.
- جمهرة النسب اثر ابومنذر هشام بن محمد بن سائب کلبی (متوفی 204ق)، شیعیمذهب، از قدیمیترین کتابهای مفصل در دسترس پیرامون علم انساب میباشد که به زبان عربی نوشته شده و با تحقیق ناجی حسن عرضه شده است.
- جمهرة الأمثال اثر ابوهلال عسكرى (متوفى سنه 395ق)، به زبان عربى، در دو مجلد است و به جمعآورى مثلهاى اصيل عربى كه در قالب شعر و اخبار غريب و زيبا از بزرگان به جاى مانده، پرداخته است.
- جمهرة رسائل العرب في عصور العربية الزاهرة تألیف احمد زکی صفوت، مجموعهای است شامل نامههای پیامبر(ص) و خلفای راشدین و برخی از خلفای دوره اول عباسی و اموی که به زبان عربی و در دوران معاصر نوشته شده است.
- جمهرة نسب قریش و أخبارها نوشته زبیر بن بکار (256-172ق)، یکی از منابع اصلی در نسبشناسی اعراب است. شرح و تحقیق جلد اول کتاب را محمود محمد شاکر (1418ق) به انجام رسانده است. جلد دوم هم توسط حمد الجاسر به چاپ رسیده است.
- جمهرة خطب العرب في عصور العربية الزاهرة تألیف نویسنده شهير و استاد زبان عربى دانشگاه مصر «احمد زكى صفوت» است. وى كوشيده است تمام منابع و مصادر عرب را مشاهده نموده و زبده خطب و وصايا را در دسترس علاقهمندان به ادب عرب قرار دهد.
- جمهرة الأجزاء الحديثية اثر ابوبکر محمد بن ابراهیم بن علی بن عاصم بن زاذان اصفهانی، معروف به ابن مقری (381-285ق)، نویسنده دو کتاب «المعجم» و «الرحلة الواسعة» است. این جزءها به روایت ابوالطّیب عبدالرزاق بن عمر بن موسی بن شمه نقل شدهاند. محمد زیاد بن عمر تکله پژوهش کتاب را انجام داده است.
|
|
این صفحه برای ابهامزدایی است و پیوندهایی به صفحات گوناگون با نامهای مشابه دارد. اگر با دنبال کردن پیوندی در صفحهای به اینجا رسیدهاید، در صورت تمایل، به همان صفحه بروید و آن پیوند را به صفحهٔ مناسب خودش مربوط کنید. |