جريان‌شناسی بهائيت
| جريان‌شناسی بهائيت | |
|---|---|
| پرونده:NUR33369J1.jpg | |
| پدیدآوران | محمدی، علیرضا (نويسنده) نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها. معاونت آموزش و تبلیغ. اداره مشاوره و پاسخ (تنظیم و نظارت) |
| ناشر | دفتر نشر معارف |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1389ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | 978-964-531-252-5 |
| موضوع | بهائیگری - ایران - تاریخ - 1320 - 1357 - بهاییگری - تاریخ |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /م3ج4 330 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
جریان‌شناسی بهائیت، تألیف علیرضا محمدی (معاصر)، مجموعه پرسش‌هایی است که طی سالیانی از سوی نویسنده پاسخ داده شده و اکنون در قالب کتاب منتشر شده است.
کتاب در سه بخش تنظیم شده است. بخش اول، پاسخ به پرسش‌هایی در رابطه با پیشینه تاریخی بهائیت و چگونگی شکل‌گیری آن است. در این بخش، ده پرسش و پاسخ ارائه شده است. بهائیت، فرقه‌ای منشعب از بابی‌گری است. بنیان‌گذار بابیت، در سال 1266 در تبریز تیرباران شد[۱]. بنیان‌گذار فرقه بهائیت، «میرزا حسینعلی نوری» معروف به بهاءالله نیز پس از تبعید توسط حکومت عثمانی به «عکا» در فلسطین، نه سال در قلعه‌ای در عکا تحت نظر بود و پانزده سال بقیه عمر خویش را نیز در همان شهر گذراند و در سال 1309ق، پس از بیست شبانه‌روز تب از دنیا رفت[۲].
بخش دوم، در ضمن چهار پرسش، وضعیت بهائیان را در زمان جمهوری اسلامی مورد بررسی قرار داده است. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بهائیان فعالیت‌های خود را مخفی‌تر و مرموزانه‌تر تداوم بخشیدند و با توجه به وابستگی و سرسپردگی آنان به دشمنان خونخوار و کینه‌توز اسلام همچون آمریکا، انگلیس و اسرائیل مورد حمایت‌های گسترده سیاسی، تبلیغاتی و اقتصادی آنان قرار گرفته و به گمراه‌سازی و انحطاط‌آفرینی پرداختند[۳]. اقدامات مختلفی در مقابله با این فرقه انجام شده که مجموعه آنها سبب گردیده تا این فرقه ضاله سیاسی نفوذ خود و کارایی مؤثری نه‌تنها برای نسل امروز و فردای مردم مسلمان و آگاه ایران نداشته باشد، بلکه میان خود بهایی‌ها نیز از جاذبه چندانی برخوردار نیست[۴].
در بخش سوم کتاب، به هفت پرسش در رابطه با ایدئولوژی بهائیت پاسخ داده شده است. نسخ اسلام، الوهیت بهاءالله و عقاید دوازده‌گانه تحری حقیقت، ترک تقلید و... از جمله عقاید این فرقه ضاله است[۵].
یکی از نجات‌یافتگان از فرقه ضاله بهائیت، «سؤالات زیاد، مجهولات و تناقضات» را علت عمده بیزاری بهائیان از بهائیت دانسته است[۶].
در انتهای کتاب تحت عنوان «ضمائم»، نه سند ارائه شده که مخالفت بهائیان نسبت به اسلام و مسلمانان و خیانت به ایران را در بر دارد و هم‌سویی و همکاری تنگاتنگ سران و فعالان این فرقه با دولت‌ها و کانون‌های استکبار، به‌ویژه آمریکا و اسرائیل را نمایان می‌کند[۷].
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.