ترجمه قرآن و نکات نحوی آن

ترجمه قرآن و نکات نحوی آن
پدیدآوران	طه، عثمان (خطاط) برزی، اصغر (مترجم)
عنوان‌های دیگر	قرآن حکیم: ترجمه‌‏ی قرآن و نکات نحوی آن القرآن الحکیم قرآن. عربی - فارسی
ناشر	بنياد قرآن
مکان نشر	تهران - ایران
سال نشر	1382 ش
چاپ	1
شابک	‎964-93175-2-x
زبان	عربی
تعداد جلد	1
کد کنگره	‏‎‏BP‎‏ ‎‏59‎‏/‎‏66‎‏ ‎‏/‎‏ب‎‏4
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

برای دیگر کاربردها، ترجمه قرآن (ابهام‌‌زدایی) را ببینید.

ترجمه قرآن و نكات نحوى آن ترجمه قرآن به زبان فارسى به همراه توضيحات نحوى لغات آن است كه توسط استاد اصغر برزى انجام گرفته است. مترجم در اين ترجمه به‌دنبال آن است كه ترجمه‌اى دقيق و همراه با نكات ادبى ارائه نمايد، لذا پس از ترجمۀ آيه نكات نحوى را متذكر شده و برخى از جملات آن را تجزيه و تركيب نموده است. كه اين روش خود باعث فهم بيشتر جملات آيات شده و خوانندگان زيادى را به خود جلب مى‌نمايد. وى با آوردن توضيحاتى در برخى از موارد سعى نموده كه شأن نزول و يا ابهام موجود در متن را تا حدودى برطرف نمايد.

از طرف ديگر دقت در امور نحوى باعث شده كه كليۀ افعال (لازم و متعدى، معلوم و مجهول) به صورت صحيح معنا شود و اين خود بر اتقان و احكام اين ترجمه اضافه نموده است.

ويژگى‌ها

1. ترجمه، توضيحات اضافى كمتر دارد.
2. از مهمترين ويژگى‌هاى اين ترجمه، بحث مربوط به تجزيه و تركيب آيات است كه پس از پايان ترجمۀ هر آيه، برخى از جملات آن از نظر قواعد نحوى تحليل شده است. مثلاًدر آيه 23 سورۀ شعرا: قال فرعون و ما ربّ العالمين پس از ترجمۀ آن چنين آمده است: ما: اسم استفهام، مبتدا، محلاّ مرفوع، و ربّ خبر آن...
3. ترجمه از سلاست و روانى خوبى برخوردار مى‌باشد.
4. كليۀ كلمات و جملات آيات، ترجمه شده و كمتر مواردى وجود دارد كه ترجمه نشده باشد.
5. ادات تاكيد، در ترجمه تاكيد آنها بيان شده است مانند آيه 96 سورۀ آل عمران: انّ أوّل بيت وضع للناس للّذى ببكة... كه در ترجمه آمده: مسلما، نخستين خانه‌اى كه براى [عبادت] مردم نهاده شد همان است كه در مكه است.
6. كليۀ افعال (لازم و متعدى، معلوم و مجهول) به صورت صحيح ترجمه شده است.
7. توجه به ادات عموم در جملات منفى كه عمومیت آنها در ترجمه بيان شده است مانند آيۀ 43 سورۀ مؤمنون: «ما تسبق من امّة اجلها...» كه در ترجمۀ آن آمده: هيچ امتى از اجل خويش سبقت نمى‌گيرد. در اين آيه كلمۀ «امة» نكره است كه در سياق نفى قرار گرفته و در ترجمه عمومیت آن به‌وسيلۀ كلمۀ هيچ بيان شده است.
8. اضافه نمودن فهرست سوره‌ها بر اساس حروف الفبا

اشكالات

1. در اين ترجمه بين دو واژۀ «الله» و «اله» از نظر معنا تفاوتى گذاشته نشده و هر دو را به يك معنا ترجمه نموده مانند آيۀ دوم سورۀ آل عمران: «الله لا اله الاّ هو» كه در ترجمه آمده: خداوند كه جز او هيچ خدايى نيست. در اينجا «اله» نيز به معناى خدا گرفته شد.
2. در برخى از موارد ترجمۀ كلمات صحيح نمى‌باشد مانند واژۀ نزلا در آيات 102 و 107 سورۀ كهف: «انا اعتدنا جهنم للكافرين نزلا» و «لهم جنات الفردوس نزلا» كه به معناى منزلگهى (در آيه اول) و جايگاه (در آيۀ دوم) معنا شده است در صورتی که نزل در اصل به معناى اولين پذيرايى از ميهمان مى‌باشد.
3. در برخى از موارد توضيحات اضافى از متن اصلى ترجمه جدا نشده است مانند آيۀ 35 سورۀ فاطر الذى احلّنا دار المقامة من فضله... كه در ترجمه آمده: همان خدايى كه از فضل خود...در صورتی که كلمۀ خدايى جزء آيه نيست.
4. در مواردى كه «انّ» در جمله نقش تعليل را دارد و علت ما قبل را بيان مى‌كند، در اين ترجمه غالباً از آن غفلت شده، و معناى تعليل بيان نشده، مانند آيۀ 98 سورۀ يوسف: قال «سوف استغفر لكم ربّى انّه هو الغفور الرحيم» كه در ترجمه آمده: گفت بزودى از پروردگارم براى شما آمرزش مى‌خواهم، به راستى او خود خطاپوش خطابخش است. در صورتی که جملۀ «انّه هو...» تعليل است.
5. در مواردى كه بحث نحوى وجود دارد، سعى شده است جملات ساده، از نظر نحوى تحليل شود و جملات مشكل كمتر به آن توجه شده است.
6. عدم توجه به نكره و يا معرفه بودن كلمات، مثلاًدو كلمۀ سميع و عليم در قرآن هم به صورت نكره آمده و هم به صورت معرفه، ولى در ترجمه تفاوتى بين آنها گذاشته نشده است مانند آيۀ 65 سورۀ يونس: هو السميع العليم (كه به صورت معرفه آمده) ترجمه شده: او شنواى داناست. و در آيۀ 224 بقره به صورت نكره آمده: و الله سميع عليم كه ترجمه شده: و خداوند شنواى داناست. در صورتی که ترجمۀ صحيح اولى عبارت است: شنوا (و) داناست و ترجمۀ دومى: خدا شنواى داناست.
7. در برخى از موارد اشتباه در مباحث نحوى، باعث اشتباه در ترجمه شده است. مانند آيۀ 52 سورۀ مريم: و ناديناه من جانب الطور الايمن... كه در ترجمه آمده: و او را از جانب طور ايمن ندا داديم. در اين ترجمه كلمۀ الايمن صفت براى الطور گرفته شده، در صورتی که صفت براى جانب مى‌باشد لذا ترجمۀ صحيح آن چنين است: و او را از طرف راست طور ندا داديم.