ترجمه سفينة البحار و مدينة الحکم و الآثار
| ترجمه سفينة البحار و مدينة الحکم و الآثار | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | قمی، عباس (نويسنده)
صلواتی، هادی (مترجم) سازندگی، محمدمهدی ( گردآورنده) مجیدی، فخری السا‌دات ( گردآورنده) مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی ( نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | بحارالانوار ** ترجمه کتاب شریف سفینة البحار و مدینة الحکم و الآثار ** سفينة البحار و مدينة الحکم و الآثار. فارسی |
| ناشر | اداره کل آموزش وپرورش آذربايجان شرقي ** دار العلوم للتحقیق و الطباعة و النشر و التوزیع |
| مکان نشر | ایران - تهران ** ایران - قم |
| سال نشر | 1392ش - 1393ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | 978-600-5165-61-6 |
| موضوع | مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، 1037 - 1111ق. بحار الانوار - فهرستها - مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، 1037 - 1111ق. بحار الانوار -- فهرست مطالب - احادیث شیعه - قرن 11ق. - فهرستها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 9 |
| کد کنگره | 1392 307741ب3م 136 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ترجمه سفينة البحار و مدينة الحكم و الآثار، ترجمه فارسی کتاب «سفينة البحار و مدينة الحكم و الآثار»، نوشته عباس بن محمدرضا بن ابوالقاسم قمی (۱۲۹۴-۱۳۵۹ق)، مشهور به شیخ عباس قمی است که توسط هادی صلواتی، انجام شده است.
«سفينة البحار»، گزیده‌ای بسیار دقیق و حساب‌شده از سراسر یک دائرةالمعارف بزرگ به نام بحار است که مایه صرفه‌جویی فراوان در وقت و مانع اتلاف عمر طلاب است. مؤلف با ذوق سرشار روایی و رجالی و حسن سلیقه، بهترین مطالب را برگزیده و هرآنچه را آورده، یک خصوصیات و ویژگی‌هایی داشته است. معیار وی در گزینش مطالب، تناسب بیشتر با عنوان باب، اتقان روایت و کوتاه و پرمحتوا بودن آن است[۱].
مترجم، اصل امانت در ترجمه را به‌خوبی رعایت نموده و سعی کرده است درعین‌حال، ترجمه‌ای روان و سلیس از متن، ارائه نماید. در مواردی که مطلبی به‌عنوان توضیح، از طرف مترجم، افزوده شده، در میان [کروشه] قرار گرفته است. به‌منظور آشنایی بیشتر با نوع و سبک ترجمه، به بخشی از آن، اشاره می‌شو
متن:
«باب الألف بعد الباء: أبب: الأب هو الكلأ و المرعی و كان بعض الصحابة جاهلا به. أبق: في تفسير الطبرسي: قيل إنه لما احتبست سفينة يونس، قال الملاحون: إن هاهنا عبدا آبقا، فإن من عادة السفينة إذا كان فيها آبق لا تجري؛ فلذلك اقترعوا فوقعت القرعة علی يونس ثلاث مرات. إبل: العلوي(ع): لنا حق فإن أعطيناه و إلا ركبنا أعجاز الإبل و إن طال السری...»[۲].
ترجمه:
«(باب الف): أبب: الأب، همان مرتع و چراگاه است، ولی برخی از صحابه، معنی آن را نمی‌دانستند. أبق: تفسیر طبرسی: گفته شده که چون یونس [بر کشتی سوار شد] و کشتی او در گل نشست، ملاحان گفتند: بی‌گمان بنده‌ای گریخته در این کشتی است؛ چون شیوه کشتی بر آن بود که اگر [بنده‌ی] فراری‌ای در آن حضور داشت، حرکت نمی‌کرد. بنابراین [برای شناسایی فراری] سه بار قرعه انداختند و در هر بار، به نام یونس افتاد. إبل: حضرت علی(ع) [فرموده است]: ما حقی داریم که اگر بخواهیم، آن را می‌بخشیم، وگرنه برخورجین شتران می‌نشینیم؛ هرچند که راه آن به درازا بکشد...»[۳].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- شیخ عباس قمی، «سفينة البحار و مدينة الحكم و الآثار»، قم، سازمان اوقاف و امور خیریه، چاپ اول، 1414ق.