ترجمه دعای ابوحمزه ثمالی (واعظ موسوی)

در خلوت عابدین، اثر علی توکلی گنابادی (متولد 1295ش) ترجمه‌ای منظوم از ۵۴ دعا و نیایش صحیفه سجادیه امام سجاد (ع) به زبان فارسی است که با بیانی شاعرانه مفاهیم عرفانی و اخلاقی این اثر را عرضه می‌کند.

ترجمه دعای ابوحمزه ثمالی (واعظ موسوی)
ترجمه دعای ابوحمزه ثمالی (واعظ موسوی)
پدیدآورانواعظ موسوی، علی‌اکبر (نويسنده) علی بن حسین (ع)، امام چهارم (نویسنده)
ناشر[بی نا]
مکان نشرایران - مشهد مقدس
سال نشر1332ش
چاپ4
شابک-
موضوعدعاها - دعای ابو حمزه ثمالی
زبانعربی - فارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
‎‏/‎‏ش‎‏9‎‏ ‎‏م‎‏8041 268/04 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

انگیزه نگارش

سراینده در مقدمه کتاب تصریح می‌کند که همسرش، خانم بتول شهیدی، به او پیشنهاد داد تا صحیفه سجادیه را به نظم درآورد تا این کار هم ذخیره آخرت او باشد و هم مایه افتخار خانواده؛ وی نیز پس از استمداد از روح بلند امام سجاد (ع)، این ترجمه و نظم را در مدت دو سال به پایان رساند[۱].

ساختار

کتاب در یک جلد، ساختار خود را بر اساس ۵۴ دعای موجود در صحیفه سجادیه بنا نهاده و هر دعا را به صورت مجزا به نظم درآورده است.

سبک نگارش

  1. قالب مثنوی: مترجم برای حفظ پیوستگی معنایی و سهولت در بیان مفاهیم طولانی دعاها، از قالب شعری مثنوی استفاده کرده است[۲].
  2. حفظ لحن نیایشی: علی‌رغم تغییر قالب از نثر به نظم، لحن تضرع‌آمیز و حال‌وهوای عرفانی متن اصلی به‌خوبی در ابیات حفظ شده است[۳].
  3. زبان ساده و صمیمی: در سروده‌ها از پیچیدگی‌های زبانی پرهیز شده تا متن برای عموم فارسی‌زبانان مأنوس و قابل‌درک باشد[۴].

اهمیت شرح یا ترجمه

  1. ترویج فرهنگ صحیفه در قالب شعر: ارائه مفاهیم "زبور آل محمد(ص)" در جامه شعر فارسی که باعث انس بیشتر مخاطب با معارف امام سجاد (ع) می‌شود [۵].
  2. تسهیل در خوانش و حفظ: آهنگین بودن متن به خواننده کمک می‌کند تا نیایش‌ها را راحت‌تر زمزمه کرده و مضامین اخلاقی آن را به‌خاطر بسپارد[۶].

سبک ترجمه

نوع این اثر ترجمه منظوم است که در آن مترجم کوشیده است پیام‌های عمیق و مفاهیم نیایشی را بدون آنکه صرفاً به ترجمه کلمه‌به‌کلمه بسنده کند، در وزن و قافیه بریزد[۷].

مهم‌ترین ویژگی این ترجمه، بازآفرینی فضای نیایش در قالب شعر است؛ برای نمونه در آغاز دعای اول می‌سراید: «بفرمود سجاد آل رسول / که گر طاعـتت خواهی افتد قبـول / به درگاه داننده بی‌نیاز / بنه بر زمین سر به عجز و نیاز / دعا این‌چنین کرده است آن امام / بود مندرج در صحیفه تمام...» که در آن مترجم مفهوم کلی دعا و لزوم عجز در برابر پروردگار را به زبان شعر بازگردانده است[۸].

پانویس

  1. مقدمه، ص6
  2. ر.ک: متن کتاب، ص9- 10
  3. همان
  4. همان
  5. مقدمه، ص3
  6. ر.ک: متن کتاب، ص9- 13
  7. ر.ک: مقدمه، ص3
  8. متن کتاب، ص9

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.


وابسته‌ها