بلاغی، سید عبدالحجت
| نام | بلاغی، عبدالحجه |
|---|---|
| نامهای دیگر | بلاغی ن‍ائ‍ی‍ن‍ی، عبدالحجه
حجت علیشاه بلاغی، حجت حجت بلاغی |
| نام پدر | سيد حسن |
| متولد | 1274 ش یا 1896 م |
| محل تولد | نایین |
| رحلت | 1355ش |
| اساتید | سید حسن پدرش |
| برخی آثار | حجة التفاسير و بلاغ الإكسير |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02790AUTHORCODE |
سيد عبدالحجت بلاغى حسینى مظفرآبادى (1274-1355ش)، فرزند سيد حسن، مشهور به حجّت علیشاه، صوفی، مفسر و مورخ سلسله نعمت‌اللهیه است. وی از هشت تن از علما، از جمله محمدتقی خوانساری، شیخ محمدحسین کاشف‌الغطاء، آقابزرگ طهرانی و سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی، اجازه روایت داشت. وی در ۱۳۰۸ش به سلسله نعمت‌اللهیه وارد و مرید شمس العرفا شد و خود را حجت علیشاه نامید و پس از درگذشت شمس العرفا، مدعی جانشینی وی شد. حجةالتفاسیر و بلاغ الاکسیر، کتاب مقالات الحنفاء فی مقامات شمس العرفاء، شطرنج العرفاء، تاریخ نجف اشرف و حیره از آثار او به‌شمار می‌رود.
ولادت
وى در سال 1322ق(1274ش) در نائين متولد شد. پدرش سيد حسن (متوفی ۱۳۱۲ش)، از علمای نائین و صاحب آثاری از جمله رئوس الشیاطین، ردیه‌ای بر بابیه و بهاییه بود.
نسب بلاغی، از طریق علی بن جعفر عُرَیضی به امام جعفر صادق(ع) می‌رسد.
اساتید
و از محضر پدرش و ديگر بزرگان و علماى نائين و اصفهان بهره برد و در سال 1363ق به كسب اجازۀ روايتى از شيخ آقا بزرگ تهرانى نائل شد. از تفسير او پيداست كه در تاريخ، علوم جديد و تورات و انجيل، اطلاعات خوبى داشته است.
وفات
وى آخر زندگانى خود را در قم به سر برده و در سال 1335ش رحلت نمود.(برخى وفات ايشان را 1356ش بر شمرده‌اند.)
آثار
ايشان علاوه بر تفسير تأليفات ديگرى نيز داشته كه عبارتند از:
- حجة التفاسير و بلاغ الاکسیر
- حواشى بر تذكرة القبور جزى اصفهانى
- مقلّد الرشاد عربى و فارسی چاپ 1343 ق،
- شرح دعاى سمات چاپ 1369ق
- مشكوة الجنان چاپ 1365
- تاريخ نائين چاپ 1369 ق
- مقالات الحنفاء در دو جلد چاپ 1371ق
- حجت بالغه در شرح حال ابونعيم اصفهانى چاپ 1383ق
- تاريخ تهران چاپ 1391 ه
- منظومه فقهيه مستطرفه چاپ 1389 ق
- اغلاط در انساب چاپ 1391
- گلزار حجت بلاغى (اشعار) چاپ 1350 ش.
- تاريخ نجف چاپ 1368 ق.