الوجیز في أنساب الأسر و العشائر الطالبیة
الوجیز في أنساب الأسر و العشائر الطالبیة | |
---|---|
پدیدآوران | حسینی زرباطی، سید حسین (نويسنده)
موسسة الغدیر (سایر) حسینی، علی (محقق) حسینی، علی (مترجم) |
ناشر | دار التفسير |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1400ش - 1442ق - 2021م |
چاپ | 0 |
موضوع | اعراب - نسب نامه |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الوجيز في أنساب الأسر و العشائر الطالبية، اثر سید حسین حسینی زرباطی، کتابی است مختصر در معرفی انساب خانوادهها و عشایر سادات آل ابوطالب در عراق، ایران و سایر کشورهای اسلامی.
آنچه در این کتاب آمده، برگرفته از منابع معتبری است که مورد مناقشه و اختلاف علما نیست واگر احیانا در آنها، اختلافی وجود داشته باشد، این اختلاف، ناشی از تفاوت نظر نسبشناسان میباشد که در این صورت، نویسنده با بررسی دلایل و شواهد، اقدام به انتخاب قول بهتر نموده است[۱].
نویسنده در مقدمه به این نکته اشاره نموده است که مطالب کتاب و ماده اولیه آن را، از سرچشمه اصلی آنها که معتبرترین کتب علم انساب میباشد، دریافت نموده که فهرست تفصیلی آن را، در انتهای کتاب، آورده و در مقدمه، به برخی از آنها، اشاره کرده است؛ مانند: نسب آل حراز که آن را از شریف احمد بن عطیةالله بن عبدالکریم حرازی، صاحب کتاب «مشجرة فخر الطراز في نسب الأشراف ذويحراز»، نسب خاندان باعلوی از شریف ایمن بن محمد بن عبدالله حبشی حسینی صاحب کتاب «إتحاف الأحبة في بيان مشتبه النسب» و...[۲].
کتاب با مقدمه مختصری از نویسنده، در اشاره به موضوع و منابع مورد استفاده در آن، آغاز گردیده و اسامی خانوادهها و افراد، بهترتیب حروف الفبا، ذکر شده است. در مواردی که شخص یا طایفهای به نام دیگری معروف باشد، در هنگام معرفی، به آن نام، حواله داده شده است؛ مانند «الأبخات» که در حرف همزه ذکر شده، اما تفصیل نسب آنها، به «البخيت» ارجاع شده است[۳].
تمامی نسبهای مذکور در کتاب، به نام یکی از ائمه(ع) ختم شده است. بهمنظور آشنایی بیشتر با محتوای کتاب، به اسامی برخی از این افراد، اشاره میشود: سید ابراهیم حسینی در عراق و ایران که از فرزندان ابراهیم بن محمد باقر(ع) میباشد[۴]؛ ابراهیم حسینی آل سید رجب در ایران که از جمله آنها سید نجف بن قاضی بن مطلب بن علی بن نقدعلی بن رجب بن شکر بن مهدی بن محمد بن کرمالله بن نصرالله بن شعبان بن عیاش بن رضا میباشد که از نسل امام باقر(ع) هستند[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.