المسح علی الخفین علی ضوء الکتاب و السنة
المسح علی الخفین علی ضوء الکتاب و السنة تألیف آیتالله جعفر سبحانی(متولد 1308ش)، رساله کوچکی در موضوع مسح در وضو بر روی کفش یا پاپوش است که باهدف نزدیکی آرای مذاهب اسلامی به رشته تحریر درآمده است.
| المسح علی الخفین علی ضوء الکتاب و السنة | |
|---|---|
| پدیدآوران | سبحانی تبریزی، جعفر (نويسنده) |
| ناشر | مؤسسة الإمام الصادق علیهالسلام |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1430ق |
| چاپ | 2 |
| شابک | 964-357-034-7 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | ش.2 /س2س8 169/7 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نویسنده به این نکته اشاره کرده که در فقه اسلامی مسائلی وجود دارد که فقها در آنها اختلافنظر دارند و این به جهت اختلاف در فهم روایاتی است که از نبی مکرم اسلام(ص) به ما رسیده است. هدف از نگارش کتاب این بوده که وسیلهای برای یکیشدن آرا و نزدیکی برداشتها در این عرصه باشد؛ چراکه این اختلاف در اصل و اصولدین نیست که موجب عداوت و دشمنی شود. در حقیقت این اختلاف در مسئله آسانی در مقابل مسائل فراوانی است که بین مذاهب اسلامی مورد اتفاق است.[۱]
کتاب با عنوان «مسح بر پاپوش» در حضر و سفر آغاز شده است. از بسیاری صحابه و تابعین حکایت شده مسح بر پاپوش در سفر و حضر جایز است و فرد مختار است بدون اینکه ضرورتی وجود داشته باشد. در حقیقت مکلف مخیر است بین شستن پاها و مسح بر پاپوش، و البته متفقاند بر اینکه چه در اختیار و چه در اضطرار نمیتوان بهجای شستن، بر پاها مسح کشید. در مقابل تعداد معدودی از صحابه و ائمه اهلبیت(ع) همگی جواز مسح بر پاپوش را بهشدت انکار کردهاند؛ امام علي بن ابيطالب(ع) و عبدالله بن عباس در خط مقدم ایشان هستند.[۲]
نویسنده ابتدا ادله قائلین به منع به کتاب، سنت و اتفاق ائمه اهلبیت(ع) استناد کردهاند.[۳] قائلین به جواز مسح بر پاپوش نیز به روایاتی استناد کردهاند که نویسنده آنها را مورد نقد قرار داده است.[۴] سپس هفت سؤال و یا شبهه پیرامون موضوع موردبحث را مطرح کرده است؛ وی معتقد است که اصرار بر بقای حکم مسح بر پاپوش به جهت مخالفت با امام علی(ع) و اهلبیت اوست که منع بر پاپوش را صریحاً رد کردهاند. مجوزین بیش از استحقاقش به این مسئله پرداختهاند. عجیب آن است که برای توثیق بیشتر جواز نام علی(ع) و ابن عباس را نیز به قائلین به جواز افزودهاند.[۵]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.