العروة الوثقی (موسوی اردبیلی)
| العروة الوثقی (اردبيلی) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | یزدی، سید محمدکاظم بن عبدالعظیم (نويسنده) موسوی اردبیلی، عبد الکریم (معلق) |
| ناشر | جامعة المفيد. مؤسسة النشر |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1431ق - 1432ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-8092-32-5 |
| موضوع | فقه جعفری - قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | 1431 /ی4ع4 183/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
العروة الوثقی (موسوی اردبیلی)، مجموعه‌ای از تعلیقات مرجع دینی معاصر، آیت‌الله سید عبدالکریم موسوى اردبیلى (1304-1395ش)، بر کتاب العروة الوثقی است که احکام شرعی را به‌صورت فتوایی[۱] و گاه همراه با اشاراتی به استدلال‌های آن[۲] بررسی می‌کند.
هدف و روش
- آیت‌الله سید عبدالکریم موسوى اردبیلى متأسفانه هیچ مقدمه‌ای برای این اثر ننوشته است و در نتیجه بسیاری از اهداف، روش‌ها و چگونگی‌های نگارش تعلیقات و توضیحات حاضر، مشخص نیست. او فقط تاریخ پایان تعلیقات را دوم شعبان 1431ق، معین کرده و افزوده است: بیش از 12 سال مشغول نگارش آن بودم و امیدوارم خدای متعال بپذیرد و سرمایه نجات در روز قیامت قرار دهد[۳].
ساختار و محتوا
در این اثر 2 جلدی، احکام فقهی مسائل ابواب ذیل آمده است:
- جلد اول: تقلید، طهارت و نماز.
- جلد دوم: روزه، اعتکاف، زکات، خمس، حجّ، اجاره، مضاربه، مزارعه، مساقات، ضمان، حواله، نکاح و وصیت.
نمونه مباحث
- صاحب عروه در مبحث موارد سقوط غسل میت، با یادآوری اینکه هر مسلمانی که بمیرد، غسل دادنش واجب است، افزوده است: ولی دو گروه از این قانون، استثنا شده‌اند: یکی، شهید مقتول در میدان جهاد همراه با امام معصوم(ع) یا نائب خاصّ اوست و به او ملحق می‌شود هرکسی که در دفاع از کیان اسلام در عصر غیبت، کشته شود و هیچ تفاوتی ندارد که بنده باشد یا آزاد، با حدید (آهن) کشته شود یا با چیز دیگر، عمدی باشد یا سهوی، مرد باشد یا زن، بچه باشد یا دیوانه؛ درصورتی‌که جهاد بر آنان واجب باشد... آیت‌الله سید عبدالکریم موسوى اردبیلى در اینجا تعلیقه‌ای افزوده است: «جهاد بر آنان واجب باشد»؛ یعنی بر مسلمانان، ولی در مورد شهید: پس در سقوط غسل از او، همین مقدار کافی است که عنوانِ «کُشته‌شده در راه خدا» بر او صدق کند، هرچند شیرخواره باشد[۴].
- آیت‌الله سید عبدالکریم موسوى اردبیلى توضیح داده است که معادن از انفال است و انفال به خدا و رسول(ص) تعلق دارد و بعد از او متعلق به امام(ع) به‌خاطر امامتش است و مال شخصی او نیست...[۵].
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.