الرسائل الأربعة عشرة

    از ویکی‌نور
    (تغییرمسیر از الرسائل الاربعة عشرة)
    الرسائل الاربعة عشرة
    الرسائل الأربعة عشرة
    پدیدآورانجمع من العلماء الاعلام (نویسنده) استادی، رضا (محقق)
    ناشرجماعة المدرسين في الحوزة العلمیة بقم، مؤسسة النشر الإسلامي
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1415 ق
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الرسائل الأربعة عشرة، مجموعه مقالاتى است كه توسط جمعى از علما، با موضوع نبوت و معاد و به زبان عربى نگارش شده است. اين مقالات با تحقيق و تصحيح رضا استادى منتشر شده است.

    ساختار

    همان‌گونه كه از نام كتاب پيداست، چهارده مقاله بدون حواشى ذكر شده است. در ذكر مقالات ترتيب خاصى رعايت نشده است. هدف نویسنده گردآورى رسائل ارزش‌مندى كه قدرى مغفول مانده‌اند، در يك مجموعه بوده تا بيشتر مورد استفاده قرار گیرند.

    گزارش محتوا

    خلاصه مقالات كتاب به ترتيب عبارت است از:

    1. اولین مقاله كتاب با نام «ارشاد المستبصر»، تأليف سيد‌ ‎عبدالله شبر، مشتمل بر يك مقدمه، هشت باب و يك خاتمه، با موضوع «استخارة» نگارش شده است.
    2. «فصل القضاء في الكتاب المشتهر بفقه الرضا»، تأليف علامه سيد‌ ‎حسن صدركه در دو مقام به بررسى كتاب مشهور به فقه الرضا پرداخته است.
    3. «رسالة في حرمة حلق اللحيه»، تأليف علامه شيخ محمد جواد بلاغى، در ضمن چهار فصل، ابتدا رواياتى كه از نبى مكرم اسلام(ص) و ائمه(ع) در حرمت تراشيدن ريش ذكر شده آمده است. سپس كاشفيت عمل مسلمين از اجماع و ثبوت حرمت در شريعت و نيز بخش‌هایى از محاسن كه تراشيدن آن در شرع معفو است، مورد بررسى قرار گرفته است.
    4. «رسالة حول التفسير المنسوب الى الامام العسكرى(ع)»، تأليف علامه شيخ محمد جواد بلاغى (م 1352ق) است. نویسنده در اين رساله انتساب اين تفسير به امام حسن عسكرى(ع) را مورد نقد قرار داده است.
    5. «رسالة اخرى حول التفسير المنسوب الى الامام العسكرى(ع)»، در اين مقاله آرا و نظرات 30 تن از محدثين، فقها و مفسرينى كه در اعتبار انتساب اين تفسير به آن امام همام اختلاف كرده‌اند، ذكر شده است.
    6. رساله «روضة الغناء في تحقيق معنى الغناء»، تأليف شيخ محمدرضا نجفى اصفهانى است كه در پایان درس خارج فقه خود به مبحث«غنا» رسيده و با توجه به اختلاف آراى فقها در اين موضوع، تصميم به تبيين اين موضوع گرفته است.
    7. «مختصر الشمائل المحمدية»، تأليف شيخ عباس القمى (م 1359ق). كتاب «الشمائل المحمدية»، نوشته حافظ بن سورة ترمذى صاحب الصحيح المشهور (209-279ق) و كتاب «المواهب اللدنيّة في شرح الشمائل المحمّدية» تأليف شيخ ابراهیم بيجورى (1198- 1263ق) است. شيخ عباس قمى، خلاصه كتاب اول را به همراه نقل توضيحات احاديث از كتاب دوم در اين رساله آورده است.
    8. «رسالة في المعاد الجسمانى»، تأليف شيخ محمّد حسین غروى اصفهانى كه در آن به اثبات فلسفى معاد جسمانى پرداخته است.
    9. «رسالة في إثبات الواجب لا يتوقف على إبطال الدور و التسلسل»، تأليف علامه سمنانى است. برخى از علما چنين تصور كرده‌اند كه استدلال بر اثبات مبدأ متوقف بر بطلان دور و استدلال است و آيات قرآن كريم كافى نيست. اين موضوع سبب نگارش اين رساله بوده است.
    10. رساله «قصد السبيل في رد الجبر و التفويض»، تأليف ميرزا احمد آشتيانى كه در آن به تبيين فلسفى ردّ جبر و تفويض و اثبات ديدگاه ائمه اطهار(ع) در اين خصوص پرداخته است.
    11. «تبيان المسالك في باب الوجود و الموجود»، به قلم ميرزا احمد آشتيانى در پاسخ به درخواست گروهى از علما در بيان ديدگاه عرفا و اهل شهود در اين موضوع نوشته شده است.
    12. «رسالة الولاية»، تأليف ميرزا احمد آشتيانى است كه در آن ولايت را به دو قسم مطلقه و مقيده كه به لحاظ اينكه از صفات الهى است مطلقه و به لحاظ انتساب به انبيا و اولیا مقيده است، تقسيم كرده است. وى در پایان مقاله به اين نتيجه مى‌رسد كه مقام نبوت بين ولايت و رسالت؛ يعنى بالاتر از ولايت و پايين‌تر از رسالت است.
    13. «هدية احمدية في علم البارى تعالى»، رساله‌اى عرفانى به قلم ميرزا احمد آشتيانى همراه با آيات و اشعار فراوان فارسی است.
    14. «رسالة في علم النبى(ص) و الامام(ع) بالغيب»، تأليف علامه طباطبايى(ره) است. نویسنده در اين مقاله با استناد به آيه 26 سوره جن، علم نبى(ص) و امام(ع) را به غيب، به اذن الهى ممكن مى‌داند.

    در انتهاى كتاب نيز رساله مختصرى با عنوان «وجيزة في علم النبى(ص)»، تأليف سيد‌ ‎كريم اميرى فيروزكوهى آمده است. اين مقاله نيز در پاسخ به درخواست گروهى از دوستان نویسنده كه از کیفیت علم نبى(ص) به غيب و اطلاع او از گنجينه علم الهى پرسيده‌اند، نگارش شده است.

    وضعيت كتاب

    فهرست مطالب كتاب در ابتدا ذكر شده است. مطالب و تذكرات مفيدى به قلم محقق كتاب در پاورقى كتاب آمده است.

    منابع مقاله

    متن كتاب.


    وابسته‌ها