الدر الثمين في الشهادة الثالثة بولاية أميرالمؤمنين(ع)

    از ویکی‌نور
    الدر الثمین في الشهادة الثالثة بولایة أمیرالمؤمنین علیه‌السلام
    الدر الثمين في الشهادة الثالثة بولاية أميرالمؤمنين(ع)
    پدیدآورانمبشر کاشانی، خلیل (نويسنده)
    ناشرمؤسسة الأعلمي للمطبوعات
    مکان نشرایران - قم
    سال نشر1435ق - 2014م
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    م2د4 186/3 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الدر الثمين في الشهادة الثالثة بولاية أميرالمؤمنين(ع)، نوشته نویسنده و فقیه معاصر، خلیل بن ابراهیم مبشر کاشانی (متولد 1330ش)، دروس فقهی استدلالی درباره حکم گفتن «أشهد أنّ علياً ولي الله» (بعد از شهادتین) در اذان و اقامه و تشهد نماز است.

    هدف و روش

    • نویسنده با تأکید بر آنکه در سال 1377ش، در درس خارج فقه بحث نماز، به مبحث اذان و اقامه رسیدیم و بحث مفصلی درباره جزء بودن یا نبودن شهادت سوم و همچنین وجوب یا عدم وجوب آن انجام شد و سرانجام این اثر، آماده چاپ و انتشار شد، افزوده است: ولی به دلیل برخی از مشکلات موفق نشدیم منتشرش کنیم و اکنون با لطف الهی توفیق یافتیم[۱].
    • مبشر کاشانی تأکید کرده است: در متن این کتاب ذکر شده است که روایات فراوانی وجود دارد که بر وجوب همراهی شهادت سوم با شهادتین، دلالت می‌کند[۲].

    ساختار و محتوا

    مطالب این کتاب از مقدمه و 4 فصل به‌ترتیب ذیل سامان یافته است:

    • مقدمه (محلّ نزاع فقهی، جواز یا عدم جواز گفتن شهادت سوم در اذان و اقامه و تشهد نماز و تقسیم فقیهان به 4 گروه: تحریم‌کنندگان، تجویزکنندگان، تفصیل‌دهندگان (عدم جواز در اذان و جواز در اقامه یا برعکس) و توقف‌کنندگان که در آثار فقهی از این مسئله بحث نکرده‌اند و بخشی از سخنان فقیهان درباره شهادت سوم).
    1. ادله مخالفان (8 اشکال و پاسخ آن).
    2. نظر معتقدان به جواز و ادله آنان (110 دلیل).
    3. ادله وجوب شهادت سوم (20 دلیل).
    4. شهادت سوم در تشهد و ادله آن (پاسخ به 3 اشکال و بیان ادله جواز).

    نمونه مباحث

    • صاحب جواهر اصل جواز شهادت سوم در اذان و اقامه را ابتدا از این راه ثابت می‌کند که در روایات صحیح بین شهادت دوم و شهادت سوم، تلازم وجود دارد و بعد می‌گوید: بلکه مقتضای این جواز آن است که این دو شهادت (دوم و سوم) هم‌وزن است؛ پس اگر شهادت به رسالت واجب است، شهادت به ولایت هم واجب است و اگر مستحبّ است؛ هر دو مستحب است و البته منافاتی نیست بین اینکه گفتن کلّ اذان و اقامه، مستحبّ است و اینکه: اگر کسی بخواهد این عمل استحبابی را به‌جا آورد باید همه اجزای آن را بگوید[۳].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه نویسنده، ص3
    2. ر.ک: همان، ص7
    3. ر.ک: متن کتاب، ص370

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها