الجمعة منبر و محراب

    از ویکی‌نور
    الجمعة منبر و محراب
    الجمعة منبر و محراب
    پدیدآورانفضل‌‌‎الله، محمدحسین (نويسنده)
    عنوان‌های دیگرتوثیق لخطب الجمعة 1988
    ناشردار الملاک للطباعة و النشر و التوزیع
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر1418ق - 1997م
    چاپ2
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /ف۶ج۸ 187/5 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الجمعة منبر و محراب مشتمل بر خطبه‌های نمازجمعه علامه سید محمدحسین فضل‌الله (1314-1389ش/1935-2010م) در سال 1988م است.

    کتاب حاضر مشتمل بر مباحث متنوعی در موضوعات عبادی، اعتقادی، اخلاقی و دیدگاه‌های آیت‌الله سید محمدحسین فضل‌الله در مناسبت‌های عمومی –اسلامی، مسیحی و وطنی- و نیز مشتمل بر دیدگاه‌های شریعت اسلامی در وقایع مختلف سیاسی است که در سال 1988م رخ‌داده است. اهمیت این کتاب ازاین‌جهت است که هم‌زمان با یکی از سال‌های سخت لبنان است که آغاز تعداد زیادی از فتنه‌های طایفه‌ای، مذهبی و منطقه‌ای مانند شعله‌ورشدن انتفاضه بزرگ فلسطین و مراحل پایانی جنگ ایران و عراق بود.[۱]

    ارشاد و هدایت مردم از جمله وظایف ائمه جمعه است. در یکی از خطبه‌های کتاب از حقیقت زهد سخن رفته است: شخصی نزد یکی از ائمه اهل‌بیت علیهم‌السلام رسید و پرسید: زهد در دنیا چیست؟ امام در پاسخ زهد را عبارت از ترک حرام دانسته است.[۲]

    در یکی از خطبه‌ها از موضوع دین و سیاست سخن رفته است. خطیب معتقد است: «فی الصلاة سیاستکم و فی السیاسة روح صلاتکم»؛ لذا بین نماز و جهاد و عبادت و سیاست جدایی نیست و می‌توان نماز را تفسیر سیاسی کرد؛ مانند ایستادگی در برابر مستکبرین و تمامی ستمگران.[۳]

    در فراز دیگری از کتاب به پذیرش صلح توسط ایران اسلامی اشاره شده است. خطیب در توضیح این واقعه به محاصره ایران توسط تمام کشورهای دنیا اشاره کرده است. وی به استفاده گسترده از سلاح شیمیایی بر ضد ایران اشاره کرده که وسیله دفاعی در مواجهه با آن وجود ندارد. در حقیقت امر دائر بین اسقاط انقلاب و جمهوری و توقف جنگ و بقای انقلاب بوده است؛ لذا توقف جنگ به مصلحت اسلام بوده است.[۴]

    نویسنده، امام خمینی(ره) را در خلوص و جهاد نماد اسلام می‌داند. وی اعلام می‌‌کند که ما با ایران فارسی و ایران ایرانی نیستیم؛ بلکه با ایران اسلامی است و با امام خمینی(ره) هستیم؛ چراکه او انسانی است که دعوت به اسلام می‌کند. همان گونه که نبی(ص) و علی(ع) دعوت به اسلام کردند.[۵]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ص9-8
    2. ر.ک: متن کتاب، ص 41-40
    3. ر.ک: همان، ص 74
    4. ر.ک: همان، ص 509
    5. ر.ک: همان، ص262-261

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها