الاستقامة
الاستقامة، از آثار محدّث، متکلم و فقیه اباضی عمان در قرن چهارم هجری قمری، ابوسعید محمد بن سعید بن محمد کدمى، مشهور به ابوسعید کدمى (متوفای حدود 350-375ق)، پژوهشی کلامی و تاریخی درباره امامت است که دو موضوع مهمّ ولایت و برائت را از دیدگاه فرقه اباضیه بررسی میکند. پژوهشگر معاصر، محمد ابوالحسن، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و اندک تعلیقاتی را بر آن افزوده و شخصیت و آثار ابوسعید کدمى را معرفی کرده، ولی فراموش کرده توضیحی درباره روش او عرضه کند.
| الاستقامة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | کدمی، محمد بن سعید (نويسنده) |
| ناشر | سلطنة عمان. وزارة التراث القومي و الثقافة |
| مکان نشر | عمان |
| سال نشر | 1405ق - 1985م |
| چاپ | 1 |
| موضوع |
|
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 3 |
| کد کنگره | BP ۱۸۴ /۸/ک۴الف۵ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
اهمیت اثر
- به گفته پژوهشگر و حیثپژوه معاصر احمد پاکتچی: «الاستقامة»، در ولایت و برائت که به کوشش محمد ابوالحسن به چاپ رسیده است، علاوه بر جنبه کلامی، ارزش تاریخی نیز دارد و بهویژه اطلاعات آن در مورد دوره امامت راشد بن ولید که دریافتهای مستقیم مؤلف بوده، بسیار باارزش است[۱].
هدف و روش
- ابوسعید کدمى در مقدمهاش، از فقدان دانشوران دیندار شکوه کرده، ولی با کنایه سخن گفته و روزگار خودش را دوران گشوده شدن درهای فتنه خوانده و توضیحی آشکار درباره هدف از نگارش کتاب حاضر مطرح نکرده است[۲].
- محمد ابوالحسن تأکید کرده است که مطالب نسخه خطی این کتاب را با مباحثی که از آن در کتاب قاموس الشريعة نقل شده، مقابله کرده است[۳].
ساختار و محتوا
- محقق (محمد ابوالحسن)، این اثر را بهترتیب ذیل تنظیم کرده است:
- جلد اول: قواعد ولایت و برائت؛
- جلد دوم: احکام ولایت و برائت؛
- جلد سوم: تطبیقات ولایت و برائت[۴].
نمونه مباحث
- باب احکام حقیقت و احکام ولایت حقیقت: آن هر چیزی است که در کتاب خدا آمده است؛ از قبیل صفتی که برای موصوفی ذکر شده است یا مُسمّا و مصادیق اهالی ولایت خدا مانند پیامبران و رسولان و مؤمنان و صالحان و متقیان و نیکان و در هیچیک از دارندگان این صفات و اسامی نباید شکّ شود؛ زیرا در کتاب الهی یا در سخن رسول خدا(ص) یا در کتابی از کتابهای الهی یا در کلام یکی از فرستادگان خدا بیان شده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- پاکتچی، احمد، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، تهران 1378ش.