ابوشهبه، محمد
نام | ابوشهبه، محمد |
---|---|
نامهای دیگر | ابوالسادات محمد بن محمد ابوشهبة
محمد بن محمد بن سويلم أبو شهبة محمد ابو شهبه |
نام پدر | محمد |
متولد | 25 شوال 1332ق |
محل تولد | روستای منیة جناج استان کفرشیخ مصر |
رحلت | 1362ش / 1403ق / 1983م |
اساتید | |
برخی آثار | المدخل لدراسة القرآن الكريم
السیرة النبویة في ضوء القرآن و السنة: دراسة محررة، جمعت بین أصالة القدیم و جدة الحدیث |
کد مؤلف | AUTHORCODE01576AUTHORCODE |
محمد ابوشهبه (1332-1403ق)، دانشمند اهل سنت، عالم حدیث و مفسر مصری.
ولادت
ایشان در 25 شوال 1332ق، برابر با 15 سپتامبر 1914م، روستای منیة جناج استان کفرشیخ مصر زاده شد.
تحصیلات
پدرش او را در سن چهارسالگی به مکتبخانه روستا فرستاد. او در آنجا قرائت قرآن، خواندن و نوشتن را فراگرفت و در سن نهسالگی نصف قرآن را از بر نمود و در ضمن تحصیلات کلاسیک دوره ابتدایی، نیمه دوم قرآن را حفظ کرد.
او در سن نهسالگی به مدارس کلاسیک رفت و در سن دوازدهسالگی دوره ابتداییاش را تمام نمود و پس از آن به دوره دبیرستان و مؤسسه دینی دسوق و طنطنا وارد شد.
ایشان در سال 1335 به دانشکده اصول دین رفت و در سال 1357 از آنجا فارغالتحصیل گشت.
مشاغل
او پس از اخذ مدرک لیسانس، جهت تدریس به عربستان رفت و چهار سال در آنجا اقامت اختیار نمود و سپس در سال 1342 به دانشکده شریعت دانشگاه بغداد رفت و پس از سپری شدن یک سال به زادگاهش مصر بازگشت و در دانشکده اصول دین دانشگاه الازهر به تدریس مشغول گردید و توانست مراتب علمی را با موفقیت طی نموده و به درجه استادتمامی ارتقا یابد.
ایشان در سال 1345ق، به دانشگاه امدرمان سودان رفت و مدت سه سال تدریس آنجا را برعهده گرفت.
شیخ محمد ابوشهبه در اکتبر 1969 بهعنوان اولین رئیس دانشکده اصول دین اسیوط - که از شاخههای دانشگاه الازهر بشمار میرود - منصوب شد.
وفات
شیخ محمد ابوشهبه در 5 شوال 1403ق/1983م، از دنیا رفت.
آثار
- المدخل لدراسة القرآن الكريم؛
- أعلام المحدثين؛
- السيرة النبوة في ضوء القرآن والسنة؛
- في أصول الحديث؛
- علوم الحديث؛
- دفاع عن السنة ورد شبه المستشرقين والكتاب المعاصرين؛
- شرح المختار من صحيح مسلم؛
- رسالة في الإسراء والمعراج؛
- في رحاب الكتب الستة؛
- الربا في نظر الإسلام وحلول للمشكلة؛
- الإسرائيليات والموضوعات في كتب التفسير؛
- الحدود في الإسلام مقارنة بالقانون الوضعي؛
- الوسيط في علوم الحديث؛
- تفسير سورة الواقعة[۱].
پانویس
منابع مقاله