ابن ابی‌عاصم، احمد بن عمرو
| نام | ابن ابی‌عاصم، احمد بن عمرو |
|---|---|
| نام‌های دیگر | أبوبكر بن أبي‌عاصم |
| نام پدر | عمرو |
| متولد | 206ق |
| محل تولد | بصره |
| رحلت | 287 ق |
| اساتید | محمد بن إسماعيل بخاري |
| برخی آثار | طرق حديث الغدير |
| کد مؤلف | AUTHORCODE11740AUTHORCODE |
ابن ابى‌عاصم، ابوبكر احمد بن عمرو بن ابى‌عاصم ضحاك شيبانى (206-287ق)، از فقها و حافظان بزرگ حديث، اهل سنت
ولادت
در سال 206ق، ديده به جهان گشود.
وى بر مذهب ظاهرى بود و قياس را باور نداشت و بر پايه آن رفتار نمى‌كرد. ابن تغرى بردى او را از مصنفان حديث و عالمى چيره‌دست شمرده است.
در پاره‌اى از منابع، از وى با عنوان «محدث بن محدث بن محدث» ياد شده است.
وى از مردم بصره بود و پس از درگذشت صالح بن احمد، در اصفهان، بر مسند قضا نشست و مدت 13 يا 16 سال در این سمت بود، اما بر اثر پيشامدى كه میان وى و على بن متویه رخ داد، از كار بركنار شد.
تحصیلات
او برای شنيدن، فراگیرى و ثبت حديث، از این ديار به آن ديار مى‌رفت. در كوفه، بغداد، دمشق، مصر، حجاز و ديگر بلاد اسلامى گردش كرد و از عده بسيارى حديث شنيد. در این سفرها، با ابوتراب نخشبى و كسان ديگر از مشايخ صوفيان، ديدار كرد و صحبت آنان را دريافت.
وى احاديث بسيارى شنيده بود و ازبر داشت. درباره قدرت حافظه او گفته‌اند كه در فتنه صاحب الزنج، گنجينه کتاب‌هایش از میان رفت و او 50 هزار حديث از حافظه خود نقل و بازنویسى كرد.
به ليلى بن نعمان ديلمى (از سرداران حسن بن قاسم داعى صغير) خبر دادند كه ابن ابى عاصم، ناصبى است. او بى‌درنگ فرمان قتل وى را صادر كرد، اما به علت نامعلومى، از كشتن او چشم پوشيد.
آثار
- الآحاد و المثانى؛
- طرق حديث الغدير؛
- الاوائل؛
- کتاب الجهاد؛
- کتاب الدّيات؛
- کتاب السّنه؛
- عوالى الاحاديث و الاعالى؛
- المذّكِر و التذكير و الذِكر[۱]