ابن فتحون، ابوبکر محمد بن خلف بن سليمان
| ابن فتحون، ابوبکر محمد بن خلف بن سليمان | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | محمد بن خلف بن سليمان؛ |
| نام‌های دیگر | ابن فتحون، ابوبکر محمد بن خلف بن سليمان؛ |
| تخلص | ابن فتحون؛ |
| نام پدر | خلف بن سليمان؛ |
| محل تولد | اوريوله از توابع مُرسيه؛، اندلس؛ |
| محل زندگی | مرسیه، اسکندریه؛ |
| رحلت | د 519 يا 520ق؛ |
| مدفن | مرسیه(محل وفات)؛ |
| خویشاوندان | |
| دین | اسلام؛ |
| مذهب | اهل‌سنت؛ |
| پیشه | عالم تاريخ‌دان اندلسى و مؤلف آثاری در شناخت صحابه؛ |
| اطلاعات علمی | |
| درجه علمی | عالم تاريخ‌دان اندلسى و مؤلف آثاری در شناخت صحابه؛ |
| مشایخ | ابوعلى صدفى و ابوبکر ابن حيدره، ابومحمد رِشاطى، ابوعبدالله‌خَولانى، ابوبکرابن عربى، ابوالحسن انماطى، ابوبکر طَرطوشى؛ |
| شاگردان | ابوعمرو ابن صَفّار، عبدالله بن ابى بکر ابن عربى، خلف بن عبدالملک انصاری؛ |
| برخی آثار | 1. تذييل صحابه ابن عمر ابن عبدالبر، 2. التنبيه على اوهام ابى عمر؛ |
اِبْن‌ِ فَتْحون، ابوبکر محمد بن خلف بن سليمان (د 519 يا 520ق /1125 يا 1126م)، عالم تاريخ‌دان اندلسى و مؤلف آثاری در شناخت صحابه.
ولادت
وی در اوريوله از توابع مُرسيه زاده شد.
تحصیلات، مشایخ
پدر و جدش هر دو از محدثين بودند و او از ابتدا از آن دو حديث آموخت، سپس نزد استادان ديگر آموزش يافت و بيش از همه از ابوعلى صدفى و ابوبکر ابن حيدره استفاده کرد.
ابن ابار وی را يکى از مشاهير و مفاخر شرق اندلس دانسته است.
ابن فتحون همچنين در اسکندريه و شهرهای ديگر از کسانى چون ابومحمد رِشاطى، ابوعبدالله خَولانى، ابوبکر ابن عربى، ابوالحسن انماطى و ابوبکر طَرطوشى اجازه روايت دريافت کرد.
شاگردان، راویان
ابن فتحون شاگردان و راويان متعددی داشت که از آن جمله ابوعمرو ابن صَفّار، عبدالله بن ابى بکر ابن عربى و خلف بن عبدالملک انصاری شهرت‌بيشتری دارند. پسرش ابوالقاسم و همچنين ابن عياض، ابن دباغ و ابن بشوال نيز از او اجازه روايت گرفته‌اند.
وقتى يکى از مشايخ وی که قاضى القضاه بود، از او خواست تا منصب قضای شهر دانيه را بپذيرد، از قبول آن امتناع ورزيده شبانه از شهر گريخت و مدتى را پنهانى بسر برد تا سرانجام از او صرف نظر کردند.
وفات
ابن فتحون سرانجام در همان مرسيه درگذشت.
آثار
در منابع 3 اثر به او نسبت داده شده است:
1.تذييل صحابه ابن عمر ابن عبدالبر،
که ذيلى بر الاستيعاب فى معرفه الا´صحاب ابن عبدالبر است. اين اثر در سراسر الاصابه مورد استفاده ابن حجر قرار گرفته است.
2.التنبيه على اوهام ابى عمر،
که در آن خطاهای ابن عبدالبر را در الاستيعاب بر شمرده است.
3.اصلاح اوهام المعجم لابن قانع،
ابن فتحون در اين اثر به تصحيح خطاهای ابن قانع در معجم الصحابه پرداخته. [۱].
پانویس
- ↑ خطيبى، ابوالفضل، ج4، ص378
منابع مقاله
خطيبى، ابوالفضل، دائر‌ةالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائر‌ةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377.