أربعون حديثا في فضل الجهاد
| أربعون حديثا في فضل الجهاد | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر (نويسنده) ابراهیم، مرزوق علی (محقق) |
| ناشر | دار الفضيلة |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 1408ق - 1988م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 977-142-215-4 |
| موضوع | جهاد - احادیث - اربعینات - احادیث اهل سنت - قرن 9ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 9س9ج 141/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
اربعون حدیثاً فی فضل الجهاد، نوشته جلال‌الدین عبدالرحمن بن ابی‌بكر سیوطی شافعی (849-911ق) است. او چهل حدیث را درباره جهاد، مجاهدان و پاداش آنان از منابع اهل سنت برگزیده و در این رساله جهادیه گنجانده و به سلطان زمانه‌اش «محمد بن عثمان» (درگذشته 886ق) تقدیم کرده است. مرزوق علی ابراهیم پژوهش این رساله را انجام داده است.[۱]
سیوطی در این رساله مختصر، عنوانی را برای هر یک از چهل حدیث ننوشته است و لذا با توجه به متن و معناي احادیث می‌توان این عناوين را برای این چهل حدیث مطرح کرد: ترغیب به جهاد؛ جایگاه والای جهاد؛ تشبیه مجاهد به روزه‌دار؛ دوری آتش دوزخ از چهره مجاهد؛ حرمت آتش بر کسی که غبار معرکه جهاد بر تن و لباس او نشسته است؛ جایگاه برتر مجاهد نسبت به سایر مردم؛ کفالت خداوند از مجاهد؛ جایگاه بی‌همتای جهاد در میان کارهای نیکوی دیگر؛ نفاق درونی دوری‌کننده از جهاد؛ سیاحت‌بودن جهاد در اسلام؛ تجسم خلوت‌گزینی عابدانه در جهاد؛ برتری روزهای اشتغال به جهاد بر ایام دیگر؛ ورود بی‌محاسبه مجاهدان به بهشت؛ استمرار جهاد در میان امت پیامبر(ص) تا هنگام رستاخیز؛ تمایز آثار مجاهدت از آثار عصیان؛ تمایز کار مجاهدانه نسبت به عبادت‌های دیگر؛ برترین عمل صالحان؛ ریزش گناهان مجاهد؛ برتری جهاد بر حج؛ همتایی نبرد دریایی با نبرد در رکاب رسول‌الله(ص)؛ فضیلت و برتری نبرد دریایی و قبض روح شهیدان در دریا به دست خداوند؛ عذاب فراگیر خداوندی بر سر مردمی که جهاد را کنار نهاده‌اند؛ پاداش فراوان الهی در برابر اندکی از مجاهدت؛ دوری آتش دوزخ از چشمان خسته مجاهدان؛ برتری مجاهدت یک‌روزه بر یک ماه روزه‌گرفتن؛ استمرار پاداش مجاهد تا روز رستاخیز؛ رهایی مجاهد از پرسش گور؛ جایگاه درخشان شهیدان و استمرار روزیشان در درگاه بهشت؛ آنچه از پاداش که مجاهد هنگام شهادت و در بهشت دریافت می‌کند؛ رتبه‌بندی فضیلت مجاهدان؛ معیار عددی بهترین نبرد و بهترین لشکر؛ پاداش تیمارکنندگان اسبان و مرکب‌های مجاهدان؛ شناخت بهترین اسبان و معیار شناخت؛ مجاهد کسی است که برای اعتلای کلمه الله بجنگد.
سیوطی در پایان، می‌گوید: «این چهل حدیث را با شتاب در فاصله میان ظهر و عصر، در روز شنبه هفتم ربیع الأول سال 882ق برای سرورمان (سلطان محمد بن عثمان) نوشتم تا در مقاطعی از سفرش همدَم او باشد». سیوطی در اینجا به خوانندگان وعده می‌دهد که هزار حدیث جهادی و باب‌بندی‌شده را گردآوری و عرضه کند.[۲]
سیوطی در این رساله مختصر، سلسله سند حدیث‌های نبوی را نیاورده است و به راوی متصل به پیامبر(ص) بسنده کرده است. او پس از درج هر حدیث، نشانی تخریج آن را از مصدرهای اهل سنت ثبت می‌کند و گاهی نیز در باره آن، توضیح کوتاهی می‌دهد.[۳]
مرزوق، محقق اثر در مقدمه خود، شرح حالی از سیوطی نوشته است. سپس جهاد و فضیلت آن را با ذکر آیه‌های قرآن و حدیث‌های نبوی(ص) توضیح داده است.[۴] او گزارش کوتاهی از بیست‌و‌نه تن از جهادیه‌نویسان اهل سنت ارائه کرده است.[۵]مرزوق این رساله را از نسخه خطی «دار الکتب المصریه» فراهم آورده است.[۶]او نشانی حدیث‌های متن را در پاورقی ثبت کرده و برخی واژه‌ها را با بهره‌گیری از کتاب‌های لغت معنا نموده است.[۷]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه محقق و متن کتاب.