أبهى الدّرر في أخبار الإمام المنتظر(ع)؛ تكملة عقد الدّرر
| أبهی الدرر في أخبار الإمام المنتظر(ع): تکملة عقد الدرر | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مرکز الدراسات التخصصیة في الإمام المهدي عجل الله تعالی فرجه الشریف (محقق) بهاری همدانی، محمدباقر بن محمدجعفر (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | تکمله عقد الدرر |
| ناشر | تحسين |
| مکان نشر | نجف اشرف - عراق |
| سال نشر | 1429 ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-5879-80-6 |
| موضوع | مهدویت |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 224/4 /ب9الف2* |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ابهى الدّررفى اخبار الامام المنتظر(ع) ياتكملة عقد الدّرر به زبان عربى اثر محمدباقر بهارى همدانى(1277-1333ق) مى‌باشد. پژوهش درصدد اثبات این موضوع است كه مهدى موعود همان امام دوازدهم از امامان اثنی‌عشر يه مى‌باشد.
انگیزه تألیف
اثرى بنام عقد الدرر في أخبار المنتظر(عج) از يوسف بن يحيى سلمى مورد مطالعه مؤلف قرار مى‌گیرد و ايشان اثر را كه به جمع‌آورى روايات مهدى(ع) امّت از طريق اهل سنّت پرداخته و ضمن نقل سلسله اسناد، از آوردن توضيح و تحليل از جانب خود پرهيز و خوددارى نموده است و آن را اثرى جامع درباره نسل و سبب امام عصر(عج)، ویژگى‌هاى ذاتى و اخلاقى ايشان و نيز علائم و نشانه‌هاى پيش از ظهور و دوران پس از ظهور مى‌بيند؛ ولى از آن جا كه اثر خالى از تطبيق اخبار مهدى موعود بر امام دوازدهم شیعیان مى‌باشد، به همین جهت آقاى بهارى همدانى به نگارش اثر حاضر مى‌پردازد و آن را به عنوان متمّمى بر عقد الدرر قرار مى‌دهند تا آن مجموعه روايى با این مجموعه تكمیل گردد[۱]. مؤلف در پایان اثر، تاريخ اتمام نگارش آن را هفت شوال 1309ق رقم زده است.
ساختار کتاب
ظهور یک منجى و مصلح در آخرالزمان از روزگاران بسيار دور و در میان اقوام و ملت‌هاى مختلف و پيروان اديان آسمانى به عنوان یک اصل مسلّم و اساسى مطرح بوده و هست. همچنين مهدویّت در اسلام به عنوان یک انديشه و نظريه هم اهل سنت و هم شيعه بدان اعتقاد دارند تا آن جا كه خصوصيات ظاهرى، شكل و شمايل، از نسل رسول خدا(ص) بودن، سيرت و سيماى موعود عدالت گستر و حتى زمینه‌ها و نشانه‌هاى ظهور، حكومت و حيات او و بالاخره حوادث و فتنه‌هاى عصر ظهور بازگو شده است. مؤلف عقدالدّرر با بهره بردن از جوامع روايى اهل سنّت و در برخى موارد از طريق راویان شيعه این مباحث متنوع را با یک ساماندهى مناسب مطرح نموده، ولى چهار مسأله را مؤلف بازگو ننموده با این كه در منابع و جوامع روايى از آن‌ها سخن رانده شده، یکى این كه امامت، استمرار نبوت و امامان(ع) بعد از رسول‌الله(ص) جانشينان او مى‌باشند و تعداد امامان، دوازده نفر مى‌باشد و اينان همان امامان دوازده گانه امامیّه مى‌باشند و آن امام دوازدهم، همان مهدى موعود(عج) و امام منتظر است. كه مؤلف اثر حاضر در نگارش اثر بر طبق روش عقدالدّرر است كه روايات را از جوامع روايى اهل سنّت با سلسله سند نقل و از توضيح خوددارى نموده‌اند. و در آخر اثر تعليقه‌هایى بر بعضى از روايات و مطالبى كه از آن برداشت نموده، مطرح كرده‌اند.
گزارش محتوا
در باب اول [۲]با نقل چهل و چهار حديث از كتب ينابيع الموده و موده القربى و منابع ديگر كه عمده روايات از رسول‌الله(ص) مى‌باشد، فرمودند: اى على، تو برادر و ورارث و وصىّ من مى‌باشى. اى على، من و تو پدران این امّت هستيم، اى على، من و تو و ائمه از فرزندان تو، سادات در دنيا و ملوك در آخرت هستند. در باب دوم با نقل بيست و هفت حديث از منابع مختلف به این نكته كه نص صريح مى‌باشد كه پيامبر(ص) فرموده‌اند، ائمه بعد از من دوازده نفر و همه از قريش هستند[۳]. در باب سوم با نقل بيست و نه حديث از جوامع روايى كه مضمون اكثر آن‌ها این است كه پيامبر اسلام(ص) فرمودند: من سيد و آقاى انبياء هستم و على(ع) سيد اوصياء مى‌باشد و اوصيا و جانشينان بعد از من دوازده نفر هستند كه اولین آن‌ها على(ع) و آخرين آنان مهدى(عج) مى‌باشد[۴]. مؤلف در باب چهارم با ذكر 35 حديث به معرّفى دوازدهمین امام كه امام زمان(عج) مى‌باشند و میلاد و غيبت طولانى او مى‌پردازد[۵].
گزارش وضعيّت
تحقيق اثر كه توسط مركز تحصصى مهدویّت نجف الشرف صورت گرفته، در مقدمه اثر به شرح حال كامل مؤلف[۶]، معرفى نسخ اثر و چگونگى روش تحقيق اثر مى‌پردازد[۷]. از ديگر اقدامات محققین مى‌توان از شماره‌گذارى احاديث نام برد و زمانى كه خواننده در پایان اثر، تعليقات مؤلف را بررسى مى‌كنند، آسان‌تر به این احاديث بتوانند، رجوع نمايند. همچنين محققّين، احاديث كه مؤلف آن‌ها را نقل نموده است، منابع آن‌ها را مشخص نموده‌اند. و در صورتى كه كلمه‌اى در حديث كم يا زياد شده است، این امر در پرانتز قرار گرفته است تا مطالب برای خواننده روشن و واضح باشد. پاورقى‌ها به ذكر موارد اختلاف نسخ و منابع روايات كه در متن آمده، پرداخته است فهرست مصادر و مراجع و مطالب در پایان کتاب گنجانده شده است[۸].
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب