روحانی، سید محمد
نام | روحانی، محمد |
---|---|
نامهای دیگر | حسینی روحانی، محمد
آیتاله روحانی آیتالله سيد محمدحسینى روحانى قمى |
نام پدر | سيد محمود روحانى |
متولد | 1298 ش یا 1920 م |
محل تولد | قم |
رحلت | 1376 ش یا 1418 ق یا 1997 م |
اساتید | آیتالله سيد محمد هادى ميلانى
آيتالله شيخ محمدحسین غروى اصفهانى آيتالله حاج شيخ محمد على كاظمينى آيتالله حاج شيخ محمدرضا آل ياسين |
برخی آثار | منهاج الصالحين (روحانی)
المرتقی إلی الفقه الأرقی: کتاب الزکاة المرتقی إلی الفقه الارقی: کتاب الخیارات المرتقی إلی الفقه الأرقی: کتاب الحج |
کد مؤلف | AUTHORCODE00351AUTHORCODE |
سيد محمد روحانى (۱۳۳۸–۱۴۱۸ق)، فقیه، اصولی، از مراجع تقلید شیعه، برادر بزرگتر آیتالله سید محمدصادق روحانی از مراجع تقلید معاصر
ولادت
در شهر مقدس قم در 22 شعبان سال 1338 (21 ارديبهشت 1299) در خانوادهاى اصيل و باسابقه در علم و زعامت دينى ديده به جهان گشود. پدر ايشان آيتالله سيد محمود روحانى در آن زمان از مشاهير علماى طراز اول بود كه در موضعگيرىهاى مهم و اقدامات مؤثر دخالتى بايسته داشت. همچنين جد آيتالله روحانى، مرحوم آيتالله حاج سيد صادق روحانى از مراجع بزرگ و رهبران دينى مؤثر در عصر خود در شهر قم بودند.
تحصیلات
آيتالله روحانى نخستين مراحل تحصيلى خود را كه مشتمل بر علم صرف، علم نحو، علم بلاغت و منطق است را با مقدارى از دروس سطح در زادگاه خود در نزد اساتيد ومتخصصين در فن گذراند.
وى سپس در سال 1355ق به عراق سفر كرده و در كربلاى معلى به مدت يكسال رحل اقامت افكند و در سطوح از بزرگان اساتيد كربلا همچون علامه بزرگوار، آیتالله سيد محمد هادى ميلانى بهره برد.
وى پس از به پايان بردن دروس سطح در سال 1357ق به نجف اشرف سفر كرد. او در نجف اشرف از درس بزرگان حوزه و محققین آن عصر همچون مرحوم آيتالله شيخ محمدحسین غروى اصفهانى (مشهور به كمپانى)، آيتالله حاج شيخ محمد على كاظمينى، آيتالله حاج شيخ محمدرضا آل ياسين و محقق گرانقدر آيتالله حاج شيخ محمد كاظم شيرازى بهره برد. وى همچنين چندى در درس آيتالله خوئى حاضر گرديد.
آيتالله روحانى زمانى كه به فراگيرى دروس خارج فقه و اصول اشتغال داشت به تعليم دروس سطوح عاليه نيز اشتغال داشت. وى قبل از رسيدن به 40 سالگى تدريس دروس خارج را آغاز نمود.
سيد عبدالصاحب حكيم فرزند آیتالله سيد محسن حكيم، شيخ محمد مهدى شمسالدين، سيد محمدحسین فضلالله و برادر وى سيد محمد جواد فضلالله، سيد محمدباقرصدر، شيخ محمدرضا جعفرى، شيخ محمد صادق جعفرى، سيد محىالدين غريفى، آقاحسين بروجردى از جمله شاگردان وى بوده است.
وى بر اثر عواملى سياسى از حوزه علميه نجف اشرف به حوزه علميه قم هجرت كرد و مدت بيست سال به افاضه علمى در اين شهر پرداخت و شاگردانى را پرورش داد.
وفات
وى سرانجام در پگاه روز جمعه 19 ربيعالاول 1418ق مصادف با 3 مرداد ماه 1376ش درگذشت.
آثار
- المرتقى الى الفقه الأرقى
- منتقى الاصول
- الأشباه و النظائر فى القرآن الكريم.