داعی، ادریس بن حسن
الداعى ادريس عمادالدين (794-872ق)، نوزدهمین داعی از داعیان مطلق طیبیه اسماعیلیه بود، مهمترین مورخ اسماعیلی در قرون وسطی، یک رهبر مذهبی و سیاسی مهم در یمن ، آثار وی ستون اصلی تاریخ خلافت اسماعیلی‌ها و تاریخ خلافت اسماعیلی‌ها را در یمن ترسیم می‌کند.
| نام | عمادالدین، ادریس |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 872 ق یا 1488 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | تاریخ الخلفاء الفاطمیین بالغرب القسم الخاص من کتاب عیون الأخبار |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00536AUTHORCODE |
ولادت
به سال 794ق، در قلعه شبام از كوه حراز، از مهم‌ترين مراكز اسماعيليان ديده به جهان گشود.
وی بعد از عموى خود، جزو دعوت‌كنندگان به مرام فاطميان گرديد و در اين راه، به مرتبه «الداعى المطلق» (بعد از انقراض دولت فاطميان) رسيد و به‌عنوان زعيم و سرپرست فرقه اسماعيليه، از سال 832ق تا 872ق، به فعالیت‌های خود ادامه داد.
اسماعيل قربان بوناوالا درباره او مى‌نويسد:
الداعى ادريس عمادالدين، با اينكه در علوم مختلف داراى تأليفات زيادى بوده است، اما مردى سياستمدار و جنگاور نيز مى‌باشد كه خسارات زيادى را متوجه اصحاب مذهب زيديه نموده است. همچنين سعى و اهتمام زيادى براى انتقال دادن مركز اسماعيليان از مصر به بلاد هند به خرج داده و زمينه‌هاى لازم را آماده نمود.
آثار
از تأليفات وى مى‌توان به كتاب‌هاى زير اشاره كرد:
- نزهة الأفكار فى من قام باليمن من الملوك و الدعاة الأخيار؛
- روضة الأخبار فى حوادث اليمن الكبار؛
- زهر المعانى؛
- رسالة إيضاح الأعلام؛
- عيون الأخبار و فنون الآثار فى ذكر النبى المصطفى المختار و وصيه الكرار و آلهما الأطهار؛
- تاريخ الخلفاء الفاطميين بالغرب؛
و...