۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
یزدی، سید محمدکاظم بن عبدالعظیم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'خطي' به 'خطی'
جز (جایگزینی متن - 'رده: آبان (98)' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'خطي' به 'خطی') |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
| data-type="authorTeachers" |[[نجفی اصفهانی، محمدباقر|شيخ محمدباقر نجفى]] | | data-type="authorTeachers" |[[نجفی اصفهانی، محمدباقر|شيخ محمدباقر نجفى]] | ||
آیت‌الله [[خوانساری، محمدباقر بن زین‌العابدین|سيد محمدباقرموسوى خوانسارى]] | آیت‌الله [[خوانساری، سید محمدباقر بن زین‌العابدین|سيد محمدباقرموسوى خوانسارى]] | ||
آیت‌الله حاج ميرزا هاشم خوانسارى | آیت‌الله حاج ميرزا هاشم خوانسارى | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|طباطبایی (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|طباطبایی (ابهام زدایی)}} | ||
{{اشتباه نشود | سیدطباطبایی، | |||
''' | {{کاربردهای دیگر|طباطبایی یزدی (ابهام زدایی)}} | ||
{{اشتباه نشود | سیدطباطبایی، سید محمدکاظم}} | |||
'''سيد محمدكاظم طباطبایی يزدى''' (۱۲۴۷-۱۳۳۷ق)، فقیه، مجتهد، مرجعیت عامه شیعه بعد از رحلت [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانی]]، نویسنده کتاب [[العروة الوثقی و بهامشها تعليقات أعلام العصر و مراجع الشيعة الإمامية|العروة الوثقی]] | |||
== ولادت == | == ولادت == | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۶: | ||
سيد محمد كاظم دوران كودكى و نوجوانى را پشت سر گذاشت و با تشويق‌هاى پدر و مهم‌تر از همه عنايت خاص خداوند به علوم دينى رو آورد و حوزه علمیه «دو منار» يزد، يعنى بزرگ‌ترين حوزه آن شهر، پذيراى آن نوجوان مخلص از دودمان پاک پيامبر(ص) شد. سيد محمد كاظم مدت‌ها در درس ادبيات استاد ملا محمد ابراهيم اردكانى و زين‌العابدين عقدايى شركت كرد و از آن دو بهره‌هاى فراوان برد. | سيد محمد كاظم دوران كودكى و نوجوانى را پشت سر گذاشت و با تشويق‌هاى پدر و مهم‌تر از همه عنايت خاص خداوند به علوم دينى رو آورد و حوزه علمیه «دو منار» يزد، يعنى بزرگ‌ترين حوزه آن شهر، پذيراى آن نوجوان مخلص از دودمان پاک پيامبر(ص) شد. سيد محمد كاظم مدت‌ها در درس ادبيات استاد ملا محمد ابراهيم اردكانى و زين‌العابدين عقدايى شركت كرد و از آن دو بهره‌هاى فراوان برد. | ||
جديت فراوانش در كسب علوم اهل‌بيت(ع) او را مورد توجه اساتيد مدرسه قرار داد. پس از اتمام ادبيات عرب، در درس فقه و اصول آخوند ملا هادى يزدى كه از علماى بزرگ آن زمان محسوب مى‌شد دوره سطح را به پايان رسانيد. ديرى نپاييد كه مقام علمیش او را در زمره نزديكان خاص استاد جاى داد. با توصيه استاد، در ضمن فراگيرى فقه و اصول، به تدريس ادبيات پرداخت. | جديت فراوانش در كسب علوم اهل‌بيت(ع) او را مورد توجه اساتيد مدرسه قرار داد. پس از اتمام ادبيات عرب، در درس فقه و اصول آخوند ملا هادى يزدى كه از علماى بزرگ آن زمان محسوب مى‌شد دوره سطح را به پايان رسانيد. ديرى نپاييد كه مقام علمیش او را در زمره نزديكان خاص استاد جاى داد. با توصيه استاد، در ضمن فراگيرى فقه و اصول، به تدريس ادبيات پرداخت. کیفیت تدريس و شيوه بيان او، سرانجام كار را بدانجا رساند كه بعد از اندك زمانى سيد محمد كاظم يزدى به مثابه يكى از اساتيد حوزه علمیه يزد شناخته شد. جوان يزدى پس از مشورت با دو استادش، اردكانى و عقدايى، به اميد بهره‌مندى از وجود مقدس امام هشتم(ع) راهى مشهد مقدس شد تا با استعانت از آن امام همام، به مقامات علمى و معنوى نايل آيد. | ||
وى در مدت زمان كوتاهى، علم هيئت و رياضى را آموخت و طولى نكشيد كه در زمره اساتيد اين علوم در آمد. حوزه علمیه اصفهان نيز دورانى به وجود استادى گران‌قدر چون سيد محمد كاظم مفتخر گرديد. وى با ورودش به اصفهان در مدرسه صدر سكونت گزيد. | وى در مدت زمان كوتاهى، علم هيئت و رياضى را آموخت و طولى نكشيد كه در زمره اساتيد اين علوم در آمد. حوزه علمیه اصفهان نيز دورانى به وجود استادى گران‌قدر چون سيد محمد كاظم مفتخر گرديد. وى با ورودش به اصفهان در مدرسه صدر سكونت گزيد. | ||
| خط ۷۷: | خط ۸۲: | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
سيد محمد كاظم، ابتدا درس علامه [[نجفی اصفهانی، محمدباقر|شيخ محمدباقر نجفى]] فرزند [[ایوان کیفی، محمدتقی بن عبدالرحیم|شيخ محمدتقى نجفى]]، نویسنده كتاب «[[هداية المسترشدين في شرح أصول معالم‌الدين|هداية المسترشدين]]» را بر درس ساير علما ترجيح داد. و از محضر اساتيدى چون آیت‌الله [[خوانساری، محمدباقر بن زین‌العابدین|سيد محمدباقرموسوى خوانسارى]] و برادرش آیت‌الله حاج ميرزا هاشم خوانسارى و آیت‌الله محمد جعفر آباده‌اى استفاده‌هاى فراوانى برد. | سيد محمد كاظم، ابتدا درس علامه [[نجفی اصفهانی، محمدباقر|شيخ محمدباقر نجفى]] فرزند [[ایوان کیفی، محمدتقی بن عبدالرحیم|شيخ محمدتقى نجفى]]، نویسنده كتاب «[[هداية المسترشدين في شرح أصول معالم‌الدين|هداية المسترشدين]]» را بر درس ساير علما ترجيح داد. و از محضر اساتيدى چون آیت‌الله [[خوانساری، سید محمدباقر بن زین‌العابدین|سيد محمدباقرموسوى خوانسارى]] و برادرش آیت‌الله حاج ميرزا هاشم خوانسارى و آیت‌الله محمد جعفر آباده‌اى استفاده‌هاى فراوانى برد. | ||
==مهاجرت به نجف== | ==مهاجرت به نجف== | ||
سيد محمد كاظم در سال 1281ق، با اجازه و معرفى استادش آیت‌الله شيخ محمدباقرنجفى، به همراه چند تن از علما به نجف اشرف هجرت كرد و در آن‌جا از محضر بزرگانى همچون آیت‌الله [[میرزای شیرازی، محمدحسن | سيد محمد كاظم در سال 1281ق، با اجازه و معرفى استادش آیت‌الله شيخ محمدباقرنجفى، به همراه چند تن از علما به نجف اشرف هجرت كرد و در آن‌جا از محضر بزرگانى همچون آیت‌الله [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|سيد محمدحسن شيرازى]] (ميرزاى بزرگ) فتوادار تحريم تنباكو، آیت‌الله شيخ راضى و آیت‌الله شيخ مهدى جعفرى و آیت‌الله شيخ مهدى آل كاشف الغطا استفاده‌هاى علمى و توشه معنوى فراوانى كسب نمود. | ||
استاد هيچ‌گاه از تدريس غافل نبود. وى بعد از هجرت [[میرزای شیرازی، محمدحسن | استاد هيچ‌گاه از تدريس غافل نبود. وى بعد از هجرت [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزاى شيرازى]] به سامرا به‌طور رسمى حوزه درس خود را در نجف تشكيل داد و به تدريس دروس خارج فقه و اصول كه مرحله نهايى تحصيلات حوزوى است، پرداخت. ديرى نپاييد كه شاگردان زيادى در درس ايشان حاضر شدند، به‌طورى كه عدد آنان را تا دويست نفر ذكر كرده‌اند. | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
برخى از معروف‌ترين شاگردان وى عبارتند از: آیت‌الله [[حائری یزدی، عبدالکریم|شيخ عبدالكريم حائرى]] يزدى(مؤسس حوزه علمیه قم)، [[بروجردی، حسین|آیت‌الله سيد حسين بروجردى]] (مرجع تقليد شیعیان جهان)، آیت‌الله مجاهد سيد حسن مدرس، آقا [[عراقی، ضیاءالدین|ضياء عراقى]]، آیت‌الله حاج آقا حسين قمى، آیت‌الله سيد عبدالحسين شرف‌الدين عاملى، آیت‌الله [[خوانساری، محمدتقی|سيد محمدتقى خوانسارى]]، آیت‌الله [[موسوی خوانساری، احمد|سيد احمد خوانسارى]]، آیت‌الله [[آل کاشف‌الغطاء، محمدحسین|شيخ محمدحسین كاشف الغطا]]، آیت‌الله شيخ احمد كاشف الغطا، آیت‌الله شيخ محمدتقى بافقى، آیت‌الله ميرزا مهدى آشتيانى و... | برخى از معروف‌ترين شاگردان وى عبارتند از: آیت‌الله [[حائری یزدی، عبدالکریم|شيخ عبدالكريم حائرى]] يزدى(مؤسس حوزه علمیه قم)، [[بروجردی، حسین|آیت‌الله سيد حسين بروجردى]] (مرجع تقليد شیعیان جهان)، آیت‌الله مجاهد سيد حسن مدرس، آقا [[عراقی، ضیاءالدین|ضياء عراقى]]، آیت‌الله حاج آقا حسين قمى، آیت‌الله سيد عبدالحسين شرف‌الدين عاملى، آیت‌الله [[خوانساری، سید محمدتقی|سيد محمدتقى خوانسارى]]، آیت‌الله [[موسوی خوانساری، احمد|سيد احمد خوانسارى]]، آیت‌الله [[آل کاشف‌الغطاء، محمدحسین|شيخ محمدحسین كاشف الغطا]]، آیت‌الله شيخ احمد كاشف الغطا، آیت‌الله شيخ محمدتقى بافقى، آیت‌الله ميرزا مهدى آشتيانى و... | ||
==مرجعيت== | ==مرجعيت== | ||
| خط ۹۵: | خط ۱۰۰: | ||
او بدون استدلال قوى و قانع كننده، از مباحث علمى نمى‌گذشت و به مثال‌هاى فراوان فقهى استشهاد مى‌كرد. وقتى شاگردان، اشكالات و سؤالات خود را مطرح يا در مثال‌هاى ايشان خدشه می‌كردند، با سعه صدر به سخن آنان گوش مى‌داد و با وقار خاص به آنان مى‌گفت: «اين اشكال به ذهن من نيز آمده! آن‌گاه به اشكال جواب مى‌داد.» | او بدون استدلال قوى و قانع كننده، از مباحث علمى نمى‌گذشت و به مثال‌هاى فراوان فقهى استشهاد مى‌كرد. وقتى شاگردان، اشكالات و سؤالات خود را مطرح يا در مثال‌هاى ايشان خدشه می‌كردند، با سعه صدر به سخن آنان گوش مى‌داد و با وقار خاص به آنان مى‌گفت: «اين اشكال به ذهن من نيز آمده! آن‌گاه به اشكال جواب مى‌داد.» | ||
آیت‌الله سيد محمد كاظم يزدى، سيره علماى صالح گذشته را در زمينه مرجعيت رعايت مى‌كرد و با اينكه از بزرگ‌ترين علماى آن زمان به شمار مى‌آمد همواره از پذيرش اين امر | آیت‌الله سيد محمد كاظم يزدى، سيره علماى صالح گذشته را در زمينه مرجعيت رعايت مى‌كرد و با اينكه از بزرگ‌ترين علماى آن زمان به شمار مى‌آمد همواره از پذيرش اين امر خطیر، دورى مى‌جست. مردم و علماى نجف كه به مقام علمى و معنوى وى به خصوص پس از رحلت ميرزاى بزرگ در سال 1312ق، پى برده بودند نسبت به پذيرش مرجعيت، به آن فقيه وارسته، اصرار می‌كردند. ايشان سرانجام با احساس مسئوليت در قبال سرنوشت اسلام و مسلمين، به اين بارگران تن سپرد و با قبول مرجعيت جهان اسلام در رديف علمايى همچون [[آخوند خراسانى]](متوفاى 1329ق) و شيخ محمد طه نجفى(متوفاى 1323ق) و ديگر مراجع آن زمان جاى گرفت. وى بعد از رحلت [[آخوند خراسانى]] و آیت‌الله محمد طه نجفى، زعيم بزرگ جهان تشيع گرديد و به مثابه بزرگ‌ترين قدرت مذهبى و يگانه پاسدار حريم تشيع، حفظ كيان مسلمين را بر عهده گرفت. آن روز كه دشمنان اسلام، كمر به نابودى اسلام بسته بودند اين مرد بزرگ چونان مجاهدى نستوه و سياستمدارى فرزانه به صحنه آمد. | ||
==رابطه او با انقلاب مشروطه== | ==رابطه او با انقلاب مشروطه== | ||
| خط ۱۶۴: | خط ۱۶۹: | ||
مسائل كتاب به نحوى ترتيب يافته كه دست‌يابى به آنها بسيار آسان و همواره مورد توجه مراجع تقليد بوده است و بسيارى از مراجع بزرگ بر آن حاشيه يا شرح نوشته‌اند. | مسائل كتاب به نحوى ترتيب يافته كه دست‌يابى به آنها بسيار آسان و همواره مورد توجه مراجع تقليد بوده است و بسيارى از مراجع بزرگ بر آن حاشيه يا شرح نوشته‌اند. | ||
در مقدمه كتاب «مستمسك العروة الوثقى» تأليف آیت‌الله [[حکیم، محسن|سيد محسن طباطبايى حكيم]] كه اولين شرح بر «العروة الوثقى» مى‌باشد آمده است: كتاب پرارزش عروة الوثقى از حيث دقت و تحقيق، به‌گونه‌اى است كه در حوزه‌ها محور درسى بسيارى از فقها قرار مى‌گيرد، با اينكه قبل از آن محور درس‌هاى فقهى علما، كتاب «[[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (تحقیق بقال)|شرايع الاسلام]]» و «تبصرة المتعلمین» بود اما با ظهور كتاب عروة الوثقى، اين كتاب ارزش‌مند محور درسى حوزه‌هاى علمیه گرديده و شروح و تعليقات زيادى بر آن نگاشته شده است... | در مقدمه كتاب «مستمسك العروة الوثقى» تأليف آیت‌الله [[حکیم، سید محسن|سيد محسن طباطبايى حكيم]] كه اولين شرح بر «العروة الوثقى» مى‌باشد آمده است: كتاب پرارزش عروة الوثقى از حيث دقت و تحقيق، به‌گونه‌اى است كه در حوزه‌ها محور درسى بسيارى از فقها قرار مى‌گيرد، با اينكه قبل از آن محور درس‌هاى فقهى علما، كتاب «[[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (تحقیق بقال)|شرايع الاسلام]]» و «تبصرة المتعلمین» بود اما با ظهور كتاب عروة الوثقى، اين كتاب ارزش‌مند محور درسى حوزه‌هاى علمیه گرديده و شروح و تعليقات زيادى بر آن نگاشته شده است... | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
| خط ۱۸۲: | خط ۱۸۷: | ||
#اختران تابناك، شيخ ذبيح‌الله محلاتى، ج 1، ص 389. | #اختران تابناك، شيخ ذبيح‌الله محلاتى، ج 1، ص 389. | ||
#دوره علماء الشيعه فى مواجهة الاستعمار، ص 25 و64. | #دوره علماء الشيعه فى مواجهة الاستعمار، ص 25 و64. | ||
#مستمسك العروة الوثقى، [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]]، مقدمه. | #مستمسك العروة الوثقى، [[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]]، مقدمه. | ||
#موسوعة العتبات المقدسة، ج 7، ص 167 و169. | #موسوعة العتبات المقدسة، ج 7، ص 167 و169. | ||
#معارف الرجال، محمد حرزالدين، ج 2، ص 326. | #معارف الرجال، محمد حرزالدين، ج 2، ص 326. | ||
| خط ۳۸۴: | خط ۳۸۹: | ||
[[العروة الوثقی]] | [[العروة الوثقی]] | ||
[[رسالة في منجزات المريض]] | |||
[[فراتر از روش «آزمون - خطا»]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||