۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'امام على(ع)' به 'امام على (ع)') |
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو') |
||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
يكى از مؤلفات [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] رساله ارزشمند«على و الفلسفة الالهية» است. در مقالهاى كه علامه به مناسبت تأسيس كنگره هزاره نهج البلاغه در تهران، نگارش كردهاند، نكتهاى بسيار بلند قريب به اين مضمون افاده فرموده كه در ميان جميع صحابه رسول الله(ص) از كسى جز امير المؤمنين على(ع) اين همه گفتار در بيان معارف حقه الهيه نقل نشده است. نويسنده، در ذيل اين مطلب، به سخنان چند تن از اعاظم مانند [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] و محى الدين بن عربى پيرامون شخصيت [[امام على (ع)]] اشاره مىكند. | يكى از مؤلفات [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] رساله ارزشمند«على و الفلسفة الالهية» است. در مقالهاى كه علامه به مناسبت تأسيس كنگره هزاره نهج البلاغه در تهران، نگارش كردهاند، نكتهاى بسيار بلند قريب به اين مضمون افاده فرموده كه در ميان جميع صحابه رسول الله(ص) از كسى جز امير المؤمنين على(ع) اين همه گفتار در بيان معارف حقه الهيه نقل نشده است. نويسنده، در ذيل اين مطلب، به سخنان چند تن از اعاظم مانند [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] و محى الدين بن عربى پيرامون شخصيت [[امام على (ع)]] اشاره مىكند. | ||
آیتالله حسنزاده با طرح اين موضوع كه هدف سفراى الهى تعليم و تأديب بشر بوده است، [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] را مصداق كامل دو اصل تعليم و تربيت مطرح شده در كتاب تحصيل السعاده معلم ثانى | آیتالله حسنزاده با طرح اين موضوع كه هدف سفراى الهى تعليم و تأديب بشر بوده است، [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] را مصداق كامل دو اصل تعليم و تربيت مطرح شده در كتاب تحصيل السعاده معلم ثانى ابونصر [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] معرفى مىكند. وى مىافزايد: «هر يك از تأليفات جناب استاد [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] در اين دو اصل مذكور حائز اهميت بسزا و حاوى نقادىهاى دقيق و عميق است». سپس عناوين آثار ايشان را متذكر مىشود. | ||
نويسنده، در خاتمه اثر چنين مىنويسد: «اين چند سطر را به طور عجاله به اندازه درايت خودم از معظمله تحرير و به حضور ارباب فضل تقديم داشتم و مقرم كه حق ترجمه را در حق صاحب ترجمه ايفا نكردهام.» وى اظهار اميدوارى مىكند كه در فرصت بيشتر بتواند وظيفه قدر شناسى نسبت به استاد را بهجاى آورد. | نويسنده، در خاتمه اثر چنين مىنويسد: «اين چند سطر را به طور عجاله به اندازه درايت خودم از معظمله تحرير و به حضور ارباب فضل تقديم داشتم و مقرم كه حق ترجمه را در حق صاحب ترجمه ايفا نكردهام.» وى اظهار اميدوارى مىكند كه در فرصت بيشتر بتواند وظيفه قدر شناسى نسبت به استاد را بهجاى آورد. |
ویرایش