۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
</div> | </div> | ||
'''سید میر حامد حسین هندى نیشابورى''' | '''سید میر حامد حسین هندى نیشابورى''' (۱۲۴۶-۱۳۰۶ق)، عالم، متکلم، دین‌شناس و از مدافعان اتحاد مسلمین، و مبارزه با تحریف و تفرقه و اختلافات مذهبی، مشهورترین اثر او کتاب [[عبقات الأنوار في إمامة الأئمة الأطهار]] در اثبات امامت و دفاع از [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام]] است. | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
میرحامد حسین از سادات موسوی است. اجدادش اهل نیشابور بوده‌اند که بعدها بنا به دلایلی به هند سفر می‌کنند و در همانجا اقامت می‌گزینند. | میرحامد حسین از سادات موسوی است. و نسبش با 27 واسطه به امام موسی بن جعفر علیه‌السلام می‌رسد. اجدادش اهل نیشابور بوده‌اند که بعدها بنا به دلایلی به هند سفر می‌کنند و در همانجا اقامت می‌گزینند. | ||
او در اوائل سدۀ سیزدهم هجرى قمرى در شهر میرۀ لکهنو هند به تاریخ پنجم محرم 1246ق به دنیا آمد. | او در اوائل سدۀ سیزدهم هجرى قمرى در شهر میرۀ لکهنو هند به تاریخ پنجم محرم 1246ق برابر با ۱۲۱۰ش به دنیا آمد. | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
ایشان تعلیم را از سن 6 سالگى با رفتن به | ایشان تعلیم را از سن 6 سالگى با رفتن به مکتبخانه و پیش شیخى به نام شیخ کرمعلى شروع کرد. امّا پس از مدت کوتاهى پدر ایشان خود عهده‌دار تعلیم وى گردید و تا سن 14 سالگى کتب متداول ابتدائى را به وى آموخت. | ||
میر حامد حسین در سن 15 سالگى و پس از رحلت پدر بزرگوارش براى تکمیل تحصیلات به سراغ اساتید دیگر رفت. | میر حامد حسین در سن 15 سالگى و پس از رحلت پدر بزرگوارش براى تکمیل تحصیلات به سراغ اساتید دیگر رفت. | ||
مقامات حریرى و دیوان متنبى را نزد مولوى [[سيد بركت على|سید برکت على]] و نهج‌البلاغه را نزد مفتى [[سيد محمدعباس تسترى|سید محمد عباس تسترى]] خواند. علوم شرعیه را نزد سلطان العلماء [[سيد محمد بن دلدار على|سید محمد بن دلدار على]] و برادر ایشان سید العلماء سید حسین بن دلدار على -که هر دو از علماء بزرگ شیعه در هند بودند-و علوم عقلیه را نزد فرزند [[سيد مرتضى سيد العلماء|سید مرتضى سید العلماء]]، ملقب به خلاصة العلماء فرا گرفت. | مقامات حریرى و دیوان متنبى را نزد مولوى [[سيد بركت على|سید برکت على]] و [[نهج‌‌البلاغة (صبحی صالح)|نهج‌البلاغه]] را نزد مفتى [[سيد محمدعباس تسترى|سید محمد عباس تسترى]] خواند. علوم شرعیه را نزد سلطان العلماء [[سيد محمد بن دلدار على|سید محمد بن دلدار على]] و برادر ایشان سید العلماء سید حسین بن دلدار على -که هر دو از علماء بزرگ شیعه در هند بودند-و علوم عقلیه را نزد فرزند [[سيد مرتضى سيد العلماء|سید مرتضى سید العلماء]]، ملقب به خلاصة العلماء فرا گرفت. | ||
در این زمان ایشان کتاب مناهج التدقیق را که از تصنیفات عالیۀ استادش سید العلماء بود از ایشان أخذ کرد که حواشى وى بر آن کتاب بیانگر عظمت تحقیق و قدرت نقد ایشان مى‌باشد. | در این زمان ایشان کتاب مناهج التدقیق را که از تصنیفات عالیۀ استادش سید العلماء بود از ایشان أخذ کرد که حواشى وى بر آن کتاب بیانگر عظمت تحقیق و قدرت نقد ایشان مى‌باشد. | ||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
#سید محمد نصیر: فرزندان سید ناصر حسین | #سید محمد نصیر: فرزندان سید ناصر حسین | ||
این دو بزرگوار که نوه‌هاى میر حامد حسین مى‌باشند نیز از فضلاء و علماء بزرگ زمان خود بودند که در نجف اشرف نزد اساتید برجسته تحصیلات عالیۀ خود را گذرانیدند. پس از بازگشت به هند محمد سعید شؤون ریاست علمى و دینى را بعهده گرفت و آثار و تألیفات متعددى را از خود به جاى گذاشت تا اینکه در سال 1387 ه.ق در هند وفات یافت و در جوار پدر بزرگوارش در صحن مرقد قاضى شوشترى به خاک سپرده شد. اما سید محمد نصیر پس از بازگشت به هند به جهت شرایط خاص زمانى وارد کارهاى سیاسى شده و از جانب شیعیان به نمایندگى مجلس نیابى رسید. | این دو بزرگوار که نوه‌هاى میر حامد حسین مى‌باشند نیز از فضلاء و علماء بزرگ زمان خود بودند که در نجف اشرف نزد اساتید برجسته تحصیلات عالیۀ خود را گذرانیدند. پس از بازگشت به هند محمد سعید شؤون ریاست علمى و دینى را بعهده گرفت و آثار و تألیفات متعددى را از خود به جاى گذاشت تا اینکه در سال 1387 ه.ق در هند وفات یافت و در جوار پدر بزرگوارش در صحن مرقد قاضى شوشترى به خاک سپرده شد. اما سید محمد نصیر پس از بازگشت به هند به جهت شرایط خاص زمانى وارد کارهاى سیاسى شده و از جانب شیعیان به نمایندگى مجلس نیابى رسید. او نیز پس از عمرى پربار در لکهنو رحلت کرد ولى جسد وى را به کربلاء برده و در صحن شریف و در مقبرۀ [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزاى شیرازى]] به خاک سپردند. | ||
او نیز پس از عمرى پربار در لکهنو رحلت کرد ولى جسد وى را به کربلاء برده و در صحن شریف و در مقبرۀ [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزاى شیرازى]] به خاک سپردند. | |||
==کتابخانه ناصریه== | ==کتابخانه ناصریه== | ||
خاندان میر حامد حسین از آغاز سدۀ سیزدهم، به پى‌ریزى کتابخانه‌اى همت گماشتند که به مرور زمان تکمیل گشت و نسخه‌هاى فراوان و نفیسى به تدریج در آن گردآورى شد که تا 30/000 نسخه رسید تا اینکه در دوران سید ناصر حسین به نام وى نامیده شد و در زمان سید محمد سعید و توسط ایشان به کتابخانۀ عمومى تبدیل شد. این کتابخانه گرچه از نظر کمّى داراى نظایر فراوان است امّا از نظر کیفى و به جهت وجود نسخه‌هاى نادر کم‌نظیر است. | خاندان میر حامد حسین از آغاز سدۀ سیزدهم، به پى‌ریزى کتابخانه‌اى همت گماشتند که به مرور زمان تکمیل گشت و نسخه‌هاى فراوان و نفیسى به تدریج در آن گردآورى شد که تا 30/000 نسخه رسید تا اینکه در دوران سید ناصر حسین به نام وى نامیده شد و در زمان سید محمد سعید و توسط ایشان به کتابخانۀ عمومى تبدیل شد. این کتابخانه گرچه از نظر کمّى داراى نظایر فراوان است امّا از نظر کیفى و به جهت وجود نسخه‌هاى نادر کم‌نظیر است. | ||