۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'امام سجاد(ع)' به 'امام سجاد (ع)'
جز (جایگزینی متن - 'جاحظ' به 'جاحظ ') |
جز (جایگزینی متن - 'امام سجاد(ع)' به 'امام سجاد (ع)') |
||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
در ايام البيض بود كه كميت محضر امام باقر(ع) حضور يافت و اجازه خواست تا اشعارى براى حضرت بخواند. حضرت اجازه فرمودند و كميت شروع به اشعارى كرد. پس امام باقر(ع) و [[امام صادق]](ع) گريه نمودند و چون به ابياتى با اين مضمون رسيد: «و شش نفرى كه با آنها كسى برابرى نمى‌كرد، فرزندان عقيل بهترين سواركاران بودند پس على(ع) كه بهترين است، مولاى آنهاست و ياد آنها حزن و اندوه مرا به هيجان مى‌آورد.» آنحضرت(ع) گريست و فرمود: «هيچ كسى نيست كه به ياد ما افتد يا نزد او ياد و ذكر ما شود و آبى هر چند به اندازه بال مگسى از دو چشمش خارج شود جز آنكه خدا خانه‌اى در بهشت برايش بنا مى‌كند و آن اشك را حجاب بين او و آتش قرار مى‌دهد.» | در ايام البيض بود كه كميت محضر امام باقر(ع) حضور يافت و اجازه خواست تا اشعارى براى حضرت بخواند. حضرت اجازه فرمودند و كميت شروع به اشعارى كرد. پس امام باقر(ع) و [[امام صادق]](ع) گريه نمودند و چون به ابياتى با اين مضمون رسيد: «و شش نفرى كه با آنها كسى برابرى نمى‌كرد، فرزندان عقيل بهترين سواركاران بودند پس على(ع) كه بهترين است، مولاى آنهاست و ياد آنها حزن و اندوه مرا به هيجان مى‌آورد.» آنحضرت(ع) گريست و فرمود: «هيچ كسى نيست كه به ياد ما افتد يا نزد او ياد و ذكر ما شود و آبى هر چند به اندازه بال مگسى از دو چشمش خارج شود جز آنكه خدا خانه‌اى در بهشت برايش بنا مى‌كند و آن اشك را حجاب بين او و آتش قرار مى‌دهد.» | ||
نمونه‌هاى بسيارى موجود است كه شعراى مكتب اهل بيت(ع) سروده‌هاى خويش را مى‌خواندند و ائمه(ع) آنها را مورد تفقد و دلجوئى قرار مى‌دادند. كميت خود نيز شاگرد فرزدق بود و فرزدق همان كسى است كه در كنار كعبه و جلوى هشام بن عبدالملك در مدح امام سجاد(ع) و خاندان پاكش، قصيده‌اى فالبداهه سرود و مورد پذيرش و آفرين امام سجاد(ع) گرديد و آنحضرت هدايائى را تقديم او نمودند. | نمونه‌هاى بسيارى موجود است كه شعراى مكتب اهل بيت(ع) سروده‌هاى خويش را مى‌خواندند و ائمه(ع) آنها را مورد تفقد و دلجوئى قرار مى‌دادند. كميت خود نيز شاگرد فرزدق بود و فرزدق همان كسى است كه در كنار كعبه و جلوى هشام بن عبدالملك در مدح [[امام سجاد (ع)]] و خاندان پاكش، قصيده‌اى فالبداهه سرود و مورد پذيرش و آفرين [[امام سجاد (ع)]] گرديد و آنحضرت هدايائى را تقديم او نمودند. | ||
كميت دوران سه امام سجاد، باقر و صادق(ع) را درك نمود و در سراسر زندگى خويش با قلب، زبان و عمل خويش، حامى مكتب شيعه و امامان معصوم(ع) بود. | كميت دوران سه امام سجاد، باقر و صادق(ع) را درك نمود و در سراسر زندگى خويش با قلب، زبان و عمل خويش، حامى مكتب شيعه و امامان معصوم(ع) بود. | ||
جلوه و نماى اصلى اشعار و قصايد او، شرح وقايع كربلا است كه به نحوى نشان از مبارزات فرهنگى اين شاعر بزرگ در زمان امام سجاد(ع) به بعد مى‌باشد. | جلوه و نماى اصلى اشعار و قصايد او، شرح وقايع كربلا است كه به نحوى نشان از مبارزات فرهنگى اين شاعر بزرگ در زمان [[امام سجاد (ع)]] به بعد مى‌باشد. | ||
اين شاعر بزرگ، در سال 126ق، همانگونه كه امام سجاد(ع) برايش دعا نمود، در زمان خلافت مروان، به شهادت رسيد. | اين شاعر بزرگ، در سال 126ق، همانگونه كه [[امام سجاد (ع)]] برايش دعا نمود، در زمان خلافت مروان، به شهادت رسيد. | ||