۲
ویرایش
جز
←ولادت
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←ولادت) |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
''' | '''محمدعلی بن شيخ حسن بن شيخ محمد جمالى قابچى كاظمى''' (1309-1365ق)، دانشمندى بزرگ و عالمى نام‌آور و مدرسى مشهور از فقهاى عصر حاضر در حوزه علمیه نجف اشرف است. | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
محمدعلى | محمدعلى كاظمى، تحصيلات خود را از خراسان و از شهر مشهد مقدس آغاز نمود. وى علوم مقدماتى را از محضر پدر بزرگوار و از ديگر اساتيد حوزه علمیه مشهد مقدس فراگرفت. سطوح فقه و اصول را در محضر سيد آقا حسين قمى و ميرزا محمد بن شيخ كاظم به پايان رسانيد. در سال 1338ق، در سن 29 سالگى براى ادامه تحصيلات به درخواست پدرش عازم حوزه علمیّه نجف اشرف در عراق شد. وى ابتدا به شهر كربلا رفت و دو ماه از محضر [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] رهبر انقلاب عراق بهره برد و سپس به نجف اشرف رفت و در درس علماى آن حوزه شركت كرد تا بهترين آنان را انتخاب نمايد و بالاخره درس [[نائینی، محمدحسین|علامه نائينى]] را برگزيد. وى شبانه‌روز خود را وقف درس‌هاى فقه و اصول آن دانشمند بزرگ كرد و تقريرات درس اصول ايشان را به نام «فوائد الأصول» به رشته تحرير درآورد و تقريرات درس خارج فقه، كتاب الصلاة و كتاب التجارة ايشان را نيز نگاشت. | ||
پس از مدتى وى از برجسته‌ترين شاگردان [[نائینی، محمدحسین|علامه نائينى]] در حوزه علمیّه نجف اشرف و از مشهورترين اساتيد آن حوزه بشمار آمد. وى در زمان حيات استاد، درس ايشان را براى ديگر شاگردان تقرير مى‌كرد. | پس از مدتى وى از برجسته‌ترين شاگردان [[نائینی، محمدحسین|علامه نائينى]] در حوزه علمیّه نجف اشرف و از مشهورترين اساتيد آن حوزه بشمار آمد. وى در زمان حيات استاد، درس ايشان را براى ديگر شاگردان تقرير مى‌كرد. | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
محمدعلى | محمدعلى كاظمى، از ستارگان درخشان دانش و داراى علم و فضلى فراوان بود. وى از برجسته‌ترين شاگردان علامه نائينى بشمار مى‌آمد كه در علم و عمل به ايشان اقتدا كرده و از نبوغ و استعدادى ذاتى، بيانى شيرين و قلمى روان برخوردار بود. او در زمان حيات استاد خود از مدرسان حوزه علمیّه نجف اشرف بشمار مى‌آمد و در ميدان‌هاى علمى، دانشمندى مشهور بود كه از جايگاهى رفيع و احترامى سزاوار برخوردار بود. بعد از وفات علامه نائينى ديدگان طلاب و فضلاى حوزه متوجه او گشت و جمع فراوانى از عاشقان علم پروانه‌وار به دور او جمع شدند؛ چراكه عنايت و توجه و اعتماد علامه نائينى را به ايشان ديده بودند. مجالس درس ايشان در نجف اشرف از بزرگ‌ترين و باکیفیت‌ترين مجالس درس بود. وى شبانه‌روز در حال بحث و درس و يا مذاكره با علما بود و هر شب به‌همراه جمعى از علما در كنار مقبره استاد به مذاكرات علمى مى‌پرداخت و تا هنگام بسته شدن درهاى حرم اين جلسه ادامه پيدا مى‌كرد. | ||
== اساتيد == | == اساتيد == | ||