پرتوی از سیمای مهدویت در قرآن و حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

حضرت ابراهیم(ع) از خدا درخواست مى‌کند، ''' جعلها کلمه باقیّه فى عقبه ''' (زخرف28/، که از نظر مفسّران شیعه و سنّى کلمه باقیّه، در موضوع مهدویّت است. مؤلف در فصل اوّل، با این آیه و آیات دیگر با نقل اقوال از نظر مفسّران شیعه و سنّى؛ از جمله علامّه طباطبایى درباره مسأله مهدویت و اعتقاد به ظهورمنجى را مطرح مى‌کند که این مسأله با آیات قرآن مغایرت ندارد، بلکه مطابقت هم دارد. در فصل دوّم فهرستى از این آیات بیان مى‌کند که در کتب مختلف شیعه و سنّى در مورد حضرت مهدى تفسیر و تاویل شده است. و نگارنده مدّعى مى‌شود که تفکر مهدویّت ریشه قرآنى دارد و به غیر از مسلمانان، بسیارى از زرتشتیان، هندوها، برهمانیان، یهودیان، مسیحیان و بودائیان به این مسئله اعتقاد راسخ دارند. آن گاه در فصل سوم و چهارم، روایاتى از پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصومین(ع) در خصوص حتمى بودن تولد، غیبت و ظهور امام زمان(عج) مطرح مى‌کند. فصل پنجم، احادیث، درباره وجود امام مقدس امام زمان(عج) که پیش از شش هزار حدیث مى‌باشد، توسط [[صافی گلپایگانی، لطف‌الله|آیت‌الله صافى]] و به امر [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] در کتاب [[منتخب الأثر في الإمام الثاني عشر(ع)|منتخب الاثر]] جمع‌آورى و آن‌ها را دسته بندى نموده و احادیث مربوط را در موضوعات مختلف (100 مورد) بررسى و کیفیت تعداد آن‌ها را مشخص مى‌نماید.

در فصل هشتم، مؤلف لیستى از دانشمندان اهل سنّت (249 نفر) که احادیث مربوط به امام زمان(ع) را در کتب خود نقل نموده‌اند، بیان مى‌کند این اطلاعات شامل نام صاحب اثر، سال تولد و فوت، نام اثر و آدرس دقیق احادیث و مکان چاپ اثر مى‌باشد. فصل نهم، نام عدّه‌اى از افراد که تمامى سعى و تلاش خود را در نفى و تحریف مسأله مهدویّت مبذول داشته‌اند، ذکر مى‌شود. که مى‌توان از گلدزیهر یهودى الاصل آلمانى، مارگلى یوت، دى، بى مک دانالد، دار مستتر، محبّ‌الدین خطیب، [[عنان، محمد عبدالله|محمد عبدالله عنان]]، [[علاءالدوله سمنانی، احمد بن محمد|علاء‌الدوله سمنانى]]، احمد امین و [[ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد|ابن خلدون]]، [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیّه]]، [[کسروی، احمد|احمد کسروى]]، شیخ محمد مردوخ و ناصرالدین صاحب‌الزمانى نام برد. فصل دهم، چهارده حدیث درخصوص مسأله غیبت صغرى و کبرى امام زمان(ع) از دیدگاه پیامبر(ص) و ائمه علیهم‌السلام بیان مى‌شود که براى امت اسلامى حجّتى قاطع بوده و کسى را قدرت بر انکار این دو غیبت بر امام زمان(ع) نیست. فصل یازدهم به بحث امکان تشرف در زمان غیبت کبرا خدمت امام زمان(ع) و بررسى توقیعى که از ناحیه آن حضرت براى آخرین نائب خاص صادر شده است، مى‌پردازد. مؤلف در فصل دوازدهم به معرّفى چهار نائب خاص امام زمان(ع) در دوران غیبت صغرى(255- 329ق) مى‌پردازد. و در پایان لیستى از اشخاصى که به عنوان وکیل امام(ع) بوده‌اند و آن‌ها واسطه بین مردم و وکیل مخصوص امام بوده‌اند، ذکر مى‌شود. فصل سیزدهم و چهاردهم، مؤلف فلسفه غیبت و انتظار را شرح مى‌دهد. محققّان و صاحب‌نظران علّت‌هایى؛ از جمله امتحان و آزمایش مردم، عدم آمادگى جهان جهت درک حضرت، تادیب مردم و اثبات ناتوانى بشردر اجراى عدالت براى فلسفه غیبت ذکر نموده‌اند. در فصل انتظار مباحث فضیلت انتظار، مفهوم انتظار و وظیفه منتظر مطرح مى‌شود. فصل پانزدهم، مؤلف بحث علائم و نشانه‌هاى ظهور امام زمان(ع) را مطرح و طى روایتى طولانى از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] این نشانه‌ها را متذکر مى‌شوند.