وعاية الحكمة في شرح نهاية الحكمة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'طباطبایی، محمدحسین' به 'طباطبایی، سید محمدحسین') |
جز (+ابهام‌زدایی) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
فلسفه اسلامی | فلسفه اسلامی | ||
| ناشر = | | ناشر = | ||
المرکز العالمي للدراسات | المرکز العالمي للدراسات الاسلامىة | ||
| مکان نشر =ايران - قم | | مکان نشر =ايران - قم | ||
| سال نشر = |مجلد1: 1382ش , 1424ق , | | سال نشر = |مجلد1: 1382ش , 1424ق , | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
| شابک =964-7741-41-3 | | شابک =964-7741-41-3 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =41588 | ||
| کتابخوان همراه نور =41588 | | کتابخوان همراه نور =41588 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
'''وعاية الحكمة في شرح نهاية الحكمة'''، به قلم حسین عشاقی | {{کاربردهای دیگر|شرح نهایة الحکمة (ابهام زدایی)}} | ||
'''وعاية الحكمة في شرح نهاية الحكمة'''، به قلم [[عشاقی اصفهانی، حسین|حسین عشاقی اصفهانی]]، کتابی است به زبان عربی با موضوع حکمت اسلامی در شرح «[[نهاية الحكمة (ط. جامعه مدرسین)|نهاية الحكمة]]» علامه [[طباطبایی، سید محمدحسین|سید محمدحسین طباطبایی]]. | |||
شارح، شرح مفید و روانی بر این اثر نوشته و در نگارش از شیوه «قوله» استفاده کرده است؛ یعنی بخشی از متن را با این عنوان آورده و سپس در ذیل آن، به شرح و توضیحش پرداخته است؛ مثلاًگفته: | شارح، شرح مفید و روانی بر این اثر نوشته و در نگارش از شیوه «قوله» استفاده کرده است؛ یعنی بخشی از متن را با این عنوان آورده و سپس در ذیل آن، به شرح و توضیحش پرداخته است؛ مثلاًگفته: | ||
«قوله: لكنها ليست غيره...» و سپس در زیر این عبارت فرموده: یعنی محمولاتی که در فلسفه ثابت می‌شود، از سنخ وجود است؛ چون پیش از این گفته شد که اتصاف موجود به حالات غیر موجود، نشدنی است..<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/30745/1/15 ر.ک: متن کتاب، ص15]</ref>. | «قوله: لكنها ليست غيره...» و سپس در زیر این عبارت فرموده: یعنی محمولاتی که در فلسفه ثابت می‌شود، از سنخ وجود است؛ چون پیش از این گفته شد که اتصاف موجود به حالات غیر موجود، نشدنی است..<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/30745/1/15 ر.ک: متن کتاب، ص15]</ref>. | ||
| خط ۳۸: | خط ۴۱: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۷: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[نهاية الحكمة (ط. جامعه مدرسین)]] | [[نهاية الحكمة (ط. جامعه مدرسین)]] | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۴۱
وعاية الحكمة في شرح نهاية الحكمة، به قلم حسین عشاقی اصفهانی، کتابی است به زبان عربی با موضوع حکمت اسلامی در شرح «نهاية الحكمة» علامه سید محمدحسین طباطبایی.
| وعاية الحكمة في شرح نهاية الحكمة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عشاقي اصفهاني، حسين (شارح) طباطبایی، سید محمدحسین (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | نهاية الحکمة. شرح |
| ناشر | المرکز العالمي للدراسات الاسلامىة |
| مکان نشر | ايران - قم |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-7741-41-3 |
| موضوع | طباطبایی، سید محمدحسین، 1281 - 1360. نهايه الحکمه - نقد و تفسير فلسفه اسلامی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
شارح، شرح مفید و روانی بر این اثر نوشته و در نگارش از شیوه «قوله» استفاده کرده است؛ یعنی بخشی از متن را با این عنوان آورده و سپس در ذیل آن، به شرح و توضیحش پرداخته است؛ مثلاًگفته:
«قوله: لكنها ليست غيره...» و سپس در زیر این عبارت فرموده: یعنی محمولاتی که در فلسفه ثابت می‌شود، از سنخ وجود است؛ چون پیش از این گفته شد که اتصاف موجود به حالات غیر موجود، نشدنی است..[۱].
«نهاية الحكمة»، از کتاب‌هایی است که در دوره سطح حوزه‌های علمیه خوانده می‌شود. انگیزه ناشر از نشر چنین شرحی، اصلاح و تکمیل نظام درسی حوزوی بوده است؛ مرکز جهانی علوم اسلامی، در این راستا اقدام به چاپ و نشر یک سری کتاب کرده که اثر حاضر نیز یکی از این موارد (مربوط به درس فلسفه) است[۲].
خود نویسنده درباره هدف نگارش این شرح و وجه نام‌گذاری آن به چنان نامی، چنین می‌نگارد: از آنجا که این کتاب، به‌عنوان متن درسی در حوزه‌های علمیه و جز آن قرار داده شده و چنین به نظر آمد که ستاره‌های درخشان آن، برای رصدکنندگان، ناآشکار است، شرحی نمایانگر حقایق آن، بر آن نگاشتم و با اقتباس از قرآن کریم که می‌فرماید: وَ تَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ ﴿الحاقة: 12﴾؛ «و گوش‌هاى شنوا آن را نگاه دارد» و فرمایش حضرت امیر(ع)، که در توصیف آل محمد(ع)، عقل آنان را برای دریافت دین، «عقل وعایت و رعایت» (خرد گیرا، پویا و اندیشمند و نکته‌سنج و پایبند) خوانده، آن را «وعاية الحكمة في شرح نهاية الحكمة» نامیدم[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.