۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)'
جز (جایگزینی متن - 'خميني' به 'خمینی') |
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') |
||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
#:امام(ره) چنين القائاتى را خطر جدى براى مسلمانان مى‌دانند و با آوردن شواهد عينى و تجربى و مثال‌هايى از حكومت‌هاى حضرت محمد(ص)، خلفاى اوليه و [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]، بر ضرورت تشكيل حكومت اسلامى تأكيد مى‌كنند و خطاب به اين گروه مى‌فرمايند: «اينان از حكومت، قانون و سياست بى‌خبرند؛ زيرا اينان دخالت در حكومت و سياست را يك گناه و فسق مى‌دانند»<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/18605 همان]</ref> | #:امام(ره) چنين القائاتى را خطر جدى براى مسلمانان مى‌دانند و با آوردن شواهد عينى و تجربى و مثال‌هايى از حكومت‌هاى حضرت محمد(ص)، خلفاى اوليه و [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]، بر ضرورت تشكيل حكومت اسلامى تأكيد مى‌كنند و خطاب به اين گروه مى‌فرمايند: «اينان از حكومت، قانون و سياست بى‌خبرند؛ زيرا اينان دخالت در حكومت و سياست را يك گناه و فسق مى‌دانند»<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/18605 همان]</ref> | ||
#:امام(ره) از اين مسئله، با عنوان «فاجعه بزرگ» نام مى‌برند؛ زيرا اگر گذرى به تاريخ اسلام داشته باشيم، درمى‌يابيم كه اسلام بزرگ‌ترين ضربه‌ها را از همين مقدس‌مآب‌ها خورده است. اينان كه خلط امور دنيوى و اخروى را به‌منزله گناه و دور شدن از آستان قدس ربوبى و مقامات معنوى قلمداد مى‌كنند، از ابتداى تشكيل حكومت توسط رسول‌الله(ص) تاكنون، با همكارى و مشاوره علما در امور حكومتى، همواره سعى دارند حوزه دين را از سياست جدا كنند<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/18605 همان، ص81-82]</ref> | #:امام(ره) از اين مسئله، با عنوان «فاجعه بزرگ» نام مى‌برند؛ زيرا اگر گذرى به تاريخ اسلام داشته باشيم، درمى‌يابيم كه اسلام بزرگ‌ترين ضربه‌ها را از همين مقدس‌مآب‌ها خورده است. اينان كه خلط امور دنيوى و اخروى را به‌منزله گناه و دور شدن از آستان قدس ربوبى و مقامات معنوى قلمداد مى‌كنند، از ابتداى تشكيل حكومت توسط رسول‌الله(ص) تاكنون، با همكارى و مشاوره علما در امور حكومتى، همواره سعى دارند حوزه دين را از سياست جدا كنند<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/18605 همان، ص81-82]</ref> | ||
#:امام(ره) از ابتدا با بيان و احياى اصل مترقى ولايت فقيه در زمانى كه علما و متدينين، معتكف دير و مساجد بودند، از مداخله و مشاركت علما در امور سياسى و به دست گرفتن حكومت توسط ولى فقيه سخن مى‌گويند و به بيان اينكه احكام سياسى اسلام بيشتر از احكام عبادى است و در زمان رسول خدا (ص) نيز سياست و ديانت در يكديگر عجين بودند، مى‌پردازد. در آخرين پيام نيز تذكر مى‌دهند كه استعمارگران از نماز و معنويت و دعاى ما هراس ندارند، آنچه آن‌ها از آن بيمناكند، بيدارى اسلامى و مداخله مسلمانان در امور سياسى - اجتماعى است<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/18605 همان، ص82]</ref> | #:امام(ره) از ابتدا با بيان و احياى اصل مترقى ولايت فقيه در زمانى كه علما و متدينين، معتكف دير و مساجد بودند، از مداخله و مشاركت علما در امور سياسى و به دست گرفتن حكومت توسط ولى فقيه سخن مى‌گويند و به بيان اينكه احكام سياسى اسلام بيشتر از احكام عبادى است و در زمان رسول خدا(ص) نيز سياست و ديانت در يكديگر عجين بودند، مى‌پردازد. در آخرين پيام نيز تذكر مى‌دهند كه استعمارگران از نماز و معنويت و دعاى ما هراس ندارند، آنچه آن‌ها از آن بيمناكند، بيدارى اسلامى و مداخله مسلمانان در امور سياسى - اجتماعى است<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/18605 همان، ص82]</ref> | ||
#«افرادى كه احكام اسلام را براى اداره حكومت در زمان كنونى كافى نمى‌دانند». | #«افرادى كه احكام اسلام را براى اداره حكومت در زمان كنونى كافى نمى‌دانند». | ||