۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
#كتاب از دو بخش تشكيل شده است: بخش اول، جملاتى از شارح است و بخش دوم، شامل متن وصيت‌نامه به‌همراه شرح آن مى‌باشد. | #كتاب از دو بخش تشكيل شده است: بخش اول، جملاتى از شارح است و بخش دوم، شامل متن وصيت‌نامه به‌همراه شرح آن مى‌باشد. | ||
#شارح در ابتدا به تعريف وصيت و انواع و ضرورت آن اشاره دارد. | #شارح در ابتدا به تعريف وصيت و انواع و ضرورت آن اشاره دارد. | ||
#:وى وصيت را به توصيه و سفارش كردن به انجام كار يا كارهايى كه مورد نظر وصيت‌كننده است، تعريف كرده است و آن را به دو قسمت شرعى و اخلاقى تقسيم نموده است <ref>متن كتاب، ص1</ref> | #:وى وصيت را به توصيه و سفارش كردن به انجام كار يا كارهايى كه مورد نظر وصيت‌كننده است، تعريف كرده است و آن را به دو قسمت شرعى و اخلاقى تقسيم نموده است <ref>متن كتاب، ص1</ref> | ||
#شارح، وصيت امام را از نوع استحبابى معرفى مى‌كند و به بررسى اجمالى و نقش آن در جامعه مى‌پردازد <ref>همان، ص8</ref> | #شارح، وصيت امام را از نوع استحبابى معرفى مى‌كند و به بررسى اجمالى و نقش آن در جامعه مى‌پردازد <ref>همان، ص8</ref> | ||
#شارح بر اين عقيده است كه وصيت‌نامه امام به‌تنهايى بر همه آثار وى در همه زمينه‌ها تفوق و برترى دارد؛ زيرا رسائل و كتب عرفانى امام فقط عرفان است. رسائل و كتب فقهى و اصولى و ادبى، فقط فقه و اصول و ادب است؛ ولى اين وصيت‌نامه به‌تنهايى همه است <ref>همان، ص9</ref> | #شارح بر اين عقيده است كه وصيت‌نامه امام به‌تنهايى بر همه آثار وى در همه زمينه‌ها تفوق و برترى دارد؛ زيرا رسائل و كتب عرفانى امام فقط عرفان است. رسائل و كتب فقهى و اصولى و ادبى، فقط فقه و اصول و ادب است؛ ولى اين وصيت‌نامه به‌تنهايى همه است <ref>همان، ص9</ref> | ||
#شرح و تفسير وصيت‌نامه در پاورقى آمده است. شارح در بالاى صفحه، متن وصيت‌نامه را آورده، سپس قسمت‌هايى را كه نياز به توضيح و تفسير دارد، شماره‌گذارى كرده و در پاورقى به شرح و تفسير آن‌ها پرداخته است. در مواردى كه نيازى به توضيح و تفسير نبوده، فقط متن وصيت‌نامه را آورده است. در صفحات پايانى وصيت‌نامه خبرى از شرح نيست يا اينكه به‌ندرت پيدا مى‌شود. | #شرح و تفسير وصيت‌نامه در پاورقى آمده است. شارح در بالاى صفحه، متن وصيت‌نامه را آورده، سپس قسمت‌هايى را كه نياز به توضيح و تفسير دارد، شماره‌گذارى كرده و در پاورقى به شرح و تفسير آن‌ها پرداخته است. در مواردى كه نيازى به توضيح و تفسير نبوده، فقط متن وصيت‌نامه را آورده است. در صفحات پايانى وصيت‌نامه خبرى از شرح نيست يا اينكه به‌ندرت پيدا مى‌شود. | ||
#ايشان در توضيح فقه سنتى، به شيوه تحصيل در حوزه‌هاى علميه پرداخته، سپس گريزى به زندگى‌نامه [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] و كتاب او زده است و بر اهميت اين كتاب تأكيد كرده است <ref>شرح، ص28</ref> | #ايشان در توضيح فقه سنتى، به شيوه تحصيل در حوزه‌هاى علميه پرداخته، سپس گريزى به زندگى‌نامه [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] و كتاب او زده است و بر اهميت اين كتاب تأكيد كرده است <ref>شرح، ص28</ref> | ||
#در جاى‌جاى شرح وصيت‌نامه، به اشعار مرتبط برمى‌خوريم كه شارح از شاعرانى، همچون [[شبستری، محمود|شيخ محمود شبسترى]] <ref>همان، ص11 و 12</ref>، جامى <ref>همان، ص13</ref>، عطار <ref>همان، ص15 و 16</ref>، اقبال لاهورى <ref>همان، ص35</ref>، [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] <ref>همان، ص36</ref>، مولوى <ref>همان، ص40 و 12</ref> و بسيارى ديگر بهره برده است. | #در جاى‌جاى شرح وصيت‌نامه، به اشعار مرتبط برمى‌خوريم كه شارح از شاعرانى، همچون [[شبستری، محمود|شيخ محمود شبسترى]] <ref>همان، ص11 و 12</ref>، جامى <ref>همان، ص13</ref>، عطار <ref>همان، ص15 و 16</ref>، اقبال لاهورى <ref>همان، ص35</ref>، [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] <ref>همان، ص36</ref>، مولوى <ref>همان، ص40 و 12</ref> و بسيارى ديگر بهره برده است. | ||
#شارح براى روشن شدن مطالب و جملات، از آيات و روايات زيادى بهره برده است. ايشان علاوه بر ذكر متن آيات و روايات، ترجمه آن‌ها را نيز ذكر كرده است. | #شارح براى روشن شدن مطالب و جملات، از آيات و روايات زيادى بهره برده است. ايشان علاوه بر ذكر متن آيات و روايات، ترجمه آن‌ها را نيز ذكر كرده است. | ||
#وى منابع مطالب خود را در پرانتز، بعد از اتمام هر مطلب آورده است. | #وى منابع مطالب خود را در پرانتز، بعد از اتمام هر مطلب آورده است. | ||
#ايشان در تببين فرقه و آيين وهابيت به قضيه مستر همفر و محمد بن عبدالوهاب اشاره كرده و مطالبى را در اين‌باره بيان نموده است <ref>همان، ص21</ref> | #ايشان در تببين فرقه و آيين وهابيت به قضيه مستر همفر و محمد بن عبدالوهاب اشاره كرده و مطالبى را در اين‌باره بيان نموده است <ref>همان، ص21</ref> | ||
#فهرست محتويات در ابتدا و فهرست منابع و مآخذ در پايان كتاب آمده است. | #فهرست محتويات در ابتدا و فهرست منابع و مآخذ در پايان كتاب آمده است. | ||