وصاية الإمام أميرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب(ع) في القرآن و السنة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>'
جز (جایگزینی متن - 'تفسیر قمی' به 'تفسير القمي ')
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>')
خط ۵۱: خط ۵۱:
نویسنده در این کتاب، احادیث متعدد و متواتری را در موضوع وصایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]  از شیعه و سنی نقل می‌کند که برخی از آنها مؤید برخی دیگر هستند. مضمون این روایات در مواقع مختلفی مورد تأکید پیامبر اکرم(ص) قرار گرفته است. پیامبر(ص) در اوایل بعث در جریان یوم‌الدار، علی(ع) را به‌عنوان جانشین و وصی و خلیفه خودشان معرفی کردند. پس از آن در معراج، خداوند از پیغمبرش درباره تعیین علی(ع) برای جانشینی آن حضرت عهد گرفت. از همه اینها مهم‌تر عهدی بود که پیامبر(ص) در بازگشت از حجةالوداع در غدیر خم از تمامی مسلمانان، اعم از مهاجر و انصار و... گرفت. از دیگر موارد، این بود که آن حضرت(ص) علی(ع) را وصی بر غسل و کفن و دفن و قضای دیونش قرار داد و زنان و اهل‌بیتش را به وی سپرد. همچنین پیامبر(ص) در غزوه تبوک علی بن ابی‌طالب را جانشین خودشان در مدینه قرار دادند؛ به‌علاوه همواره خواص از اصحاب را برای شناسایی حق و باطل در فتنه‌ها، به مراجعه به [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]  و همراهی با ایشان توصیه می‌کردند.
نویسنده در این کتاب، احادیث متعدد و متواتری را در موضوع وصایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]  از شیعه و سنی نقل می‌کند که برخی از آنها مؤید برخی دیگر هستند. مضمون این روایات در مواقع مختلفی مورد تأکید پیامبر اکرم(ص) قرار گرفته است. پیامبر(ص) در اوایل بعث در جریان یوم‌الدار، علی(ع) را به‌عنوان جانشین و وصی و خلیفه خودشان معرفی کردند. پس از آن در معراج، خداوند از پیغمبرش درباره تعیین علی(ع) برای جانشینی آن حضرت عهد گرفت. از همه اینها مهم‌تر عهدی بود که پیامبر(ص) در بازگشت از حجةالوداع در غدیر خم از تمامی مسلمانان، اعم از مهاجر و انصار و... گرفت. از دیگر موارد، این بود که آن حضرت(ص) علی(ع) را وصی بر غسل و کفن و دفن و قضای دیونش قرار داد و زنان و اهل‌بیتش را به وی سپرد. همچنین پیامبر(ص) در غزوه تبوک علی بن ابی‌طالب را جانشین خودشان در مدینه قرار دادند؛ به‌علاوه همواره خواص از اصحاب را برای شناسایی حق و باطل در فتنه‌ها، به مراجعه به [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]  و همراهی با ایشان توصیه می‌کردند.


از دیگر دلایل مهم جانشینی [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]  حدیث ثقلین است که پیامبر(ص) تا زمان وفاتشان در بیش از پنجاه موضع آن را تکرار کرده‌اند. همچنین عبارات آن حضرت درباره [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]]  با این مضامین: «علي وصيي»، «علي سيد الأوصياء»، «علي سيد الوصيين و خاتمهم»، «لكل نبي وصي و وارث و علي وصيي و وارثي» و... همچنین حدیث منزلت که در آن [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]  نسبت به پیامبر(ص) به‌منزله هارون نسبت به موسی قرار داده شده‌اند. لازم به ذکر است توصیه به جانشینی آن‌قدر مهم بود که پیامبر خدا(ص) حتی در آخرین لحظات عمر هم بر آن تأکید داشتند و درخواست قلم و دوات کردند تا وصیتی را برای مردم بنویسند که پس از آن گمراه نشوند، اما متأسفانه برخی، فرستاده خدا را متهم به هذیان‌گویی کردند و این کار انجام نشد<ref>ر.ک: معرفی کتاب، ص‌5-6</ref>.
از دیگر دلایل مهم جانشینی [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]  حدیث ثقلین است که پیامبر(ص) تا زمان وفاتشان در بیش از پنجاه موضع آن را تکرار کرده‌اند. همچنین عبارات آن حضرت درباره [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]]  با این مضامین: «علي وصيي»، «علي سيد الأوصياء»، «علي سيد الوصيين و خاتمهم»، «لكل نبي وصي و وارث و علي وصيي و وارثي» و... همچنین حدیث منزلت که در آن [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]  نسبت به پیامبر(ص) به‌منزله هارون نسبت به موسی قرار داده شده‌اند. لازم به ذکر است توصیه به جانشینی آن‌قدر مهم بود که پیامبر خدا(ص) حتی در آخرین لحظات عمر هم بر آن تأکید داشتند و درخواست قلم و دوات کردند تا وصیتی را برای مردم بنویسند که پس از آن گمراه نشوند، اما متأسفانه برخی، فرستاده خدا را متهم به هذیان‌گویی کردند و این کار انجام نشد<ref>ر.ک: معرفی کتاب، ص‌5-6</ref>


کتاب، دارای روایات فراوان دیگری هم هست که غالبا در درجه اهمیت به موارد سابق نمی‌رسند؛ مانند حدیث لوح که جابر وقتی نزد حضرت زهرا(س) رفت، در آن اسامی اوصیای دوازده‌گانه پیامبر(ص) را به ترتیب دید و از روی آن استنساخ کرد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص‌16-22</ref> یا شهادت خضر نبی به وصایت علی بن ابی‌طالب و حسن و حسین(ع) و فرزندان آنان در حضور سلمان و حسنین(ع) در مسجد الحرام<ref>ر.ک: همان، ص‌44-64</ref>، فرمایش پیامبر(ص) به شخص یهودی که: در تورات نوشته شده: «محمد رسول الله» و از وصی‌ من؛ یعنی علی با لفظ «ایلیا» و از دو سبطم (حسن و حسین) با لفظ «شبر و شبیر» یاد شده است<ref>ر.ک: همان، ص‌91</ref>، شهادت اصحاب کهف به وصی پیامبر<ref>ر.ک: همان، ص‌169-171</ref>، شهادت ملائکه به وصایت آن حضرت، کلمات خودشان در روایات، وصیت ابوذر در مرضش به آن حضرت(ع)، نوشته‌های روی عرش و درب بهشت، ذکر وصایت رسول‌الله(ص) نسبت به جانشینی امیرالمؤمنین در تزویج حضرت زهرا(س) با ایشان و...
کتاب، دارای روایات فراوان دیگری هم هست که غالبا در درجه اهمیت به موارد سابق نمی‌رسند؛ مانند حدیث لوح که جابر وقتی نزد حضرت زهرا(س) رفت، در آن اسامی اوصیای دوازده‌گانه پیامبر(ص) را به ترتیب دید و از روی آن استنساخ کرد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص‌16-22</ref> یا شهادت خضر نبی به وصایت علی بن ابی‌طالب و حسن و حسین(ع) و فرزندان آنان در حضور سلمان و حسنین(ع) در مسجد الحرام<ref>ر.ک: همان، ص‌44-64</ref>، فرمایش پیامبر(ص) به شخص یهودی که: در تورات نوشته شده: «محمد رسول الله» و از وصی‌ من؛ یعنی علی با لفظ «ایلیا» و از دو سبطم (حسن و حسین) با لفظ «شبر و شبیر» یاد شده است<ref>ر.ک: همان، ص‌91</ref>، شهادت اصحاب کهف به وصی پیامبر<ref>ر.ک: همان، ص‌169-171</ref>، شهادت ملائکه به وصایت آن حضرت، کلمات خودشان در روایات، وصیت ابوذر در مرضش به آن حضرت(ع)، نوشته‌های روی عرش و درب بهشت، ذکر وصایت رسول‌الله(ص) نسبت به جانشینی امیرالمؤمنین در تزویج حضرت زهرا(س) با ایشان و...


ابومعاش می‌نویسد: اگر [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]  در حیات پیامبر(ص) و بعد از وفات ایشان منصوب از جانب خدا باشند اطاعت از آن حضرت در تمامی اوامر و نواهی‌اشان بر جمیع مؤمنین لازم است و معنی صحیح وصایت عامه و امامت کبری برای علی(ع) همین است که در نصوص اخبار هم بیان شده است<ref>ر.ک: معرفی کتاب، ص‌6</ref>.
ابومعاش می‌نویسد: اگر [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]  در حیات پیامبر(ص) و بعد از وفات ایشان منصوب از جانب خدا باشند اطاعت از آن حضرت در تمامی اوامر و نواهی‌اشان بر جمیع مؤمنین لازم است و معنی صحیح وصایت عامه و امامت کبری برای علی(ع) همین است که در نصوص اخبار هم بیان شده است<ref>ر.ک: معرفی کتاب، ص‌6</ref>


==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش