وحی دل مولانا، دریافتهای عرفانی مولوی از آیات قرآن در مثنوی
وحی دِل مولانا، دریافتهای عرفانی مولوی از آیات قرآن در مثنوی تألیف محمد بهنام فر، این کتاب، در چهار فصل، پس از تعریف دو کلمه تفسیر و تأویل و بررسی پیشینه آنها، شیوۀ کاربرد آیات در مثنوی و دریافتهای عرفانی مولانا از آیات قرآن در مثنوی را مورد تحقیق قرار میدهد. در فصل اول، به تحلیل و بررسی موضوع تفسیر، تأویل و پیشینۀ آن نزد فرق مختلف اسلامی پرداخته و در پایان نظر مولانا در باب تأویل با ذکر شواهدی از مثنوی بیان شده است. در فصل دوم، با عنوان مولوی و قرآن، گونههای مختلف تأثر مولانا از قرآن و علل آن و تلقّی او از مثنوی به عنوان یک اثر الهامی و آسمانی مورد بررسی قرار گرفته است.
وحی دِل مولانا، دریافتهای عرفانی مولوی از آیات قرآن در مثنوی | |
---|---|
پدیدآوران | بهنام فر، محمد (نویسنده) |
ناشر | به نشر(آستان قدس رضوی) |
مکان نشر | مشهد |
سال نشر | 1392ش. |
چاپ | دوم |
موضوع | مولوی، جلالالدين محمد بن محمد، 604 - 672ق. - معلومات - قرآن
مولوی، جلالالدين محمد بن محمد، 604 - 672ق. - مثنوی- قراآن مولوی، جلالالدين محمد بن محمد، 604 - 672ق. مثنوی- نقد و تفسير شعر فارسي - قرن 7ق. - تاريخ و نقد |
کد کنگره | PIR۵۳۰۱ ۱۳۸۷ ۳و۹۵ب |
در فصل سوم، به بررسی شیوههای مختلف کاربرد آیات در مثنوی میپردازد و از ارجاع به قرآن، تضمین، حل یا تحلیل، اقتباس، تلمیح و ترجمه به عنوان عمدهترین شیوههای کاربرد آیات در مثنوی، یاد میکند و هر یک را با شواهد و نمونههایی از ابیات مثنوی مورد بررسی قرار میدهد. در ادامه، به اهداف معنایی و انگیزشی مولانا از کاربرد آنها اشاره میکند.
در فصل چهارم، که مهمترین و اصلیترین قسمت کتاب و تقریباً سه چهارم اثر را به خوداختصاص داده، دریافتهای عرفانی مولوی از آیات قرآنی شرح و تببین گردیده است. در این فصل ۴۷ مسأله بر اساس موضوع و به ترتیب الفبایی مورد بحث قرا ر گرفته و از واژه اخلاص و ادب آغاز و به وصال و یقین خاتمه مییابد. هر مسأله ابتدا از نظر لغت و اصطلاح صوفیه بررسی و بعد با ذکر آیات و اشعار، نحوۀ دریافت مولانا از آیه، تبیین و شرح داده میشود. در پایان، فهرستهای آیات، احادیث، اعلام متن، منابع و مآخذ ذ کر شده است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص256
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتابشناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمیترین کتابهای مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.