واعظ (ابهام زدایی)

واعظ ممکن است به هر یک از افراد زیر اشاره داشته باشد:

• سلطان حسین استرآبادى (994-1082ق)، فرزند سلطان محمد، عالم، فقیه، متکلم، مورخ، خطیب شیعى عصر صفوی، از شاگردان شیخ بهایى است که پس از پایان تحصیلاتش در اصفهان، به زادگاهش استرآباد بازگشت و در آنجا به تألیف کتاب و ارشاد مردمان پرداخت

• محمد بن عبدالله واعظ قلشقندی (975-1035ق)، معروف به محمد حجازی واعظ، فقیه، عالم به تفسیر و حدیث، و از علمای شافعی مذهب

• سید على‌اکبر محب الاسلام موسوى (متولد 1311ش)، از وعاظ و نویسندگان معاصر

• امير سيد‌ ‎عبدالله حسینى شيرازى (متوفی: 883ق-هرات)، مشهور به اصيل‌الدين واعظ، مفسر و محدث شيعى قرن نهم هجرى،

• سيد محمدسرور واعظ حسينى بهسودى (1295-1357ش)، مشهور به واعظ بهسودی، مجتهد، محقق، واعظ، از چهره‌هاى درخشان فقهاى شيعه در افغانستان

• عبداللطیف بن علی بیرجندی واعظ از خطیبان قرن دهم هجری قمری است که دارای ذوق شعری هم بوده و آثاری درباره فضایل اهل‎‌بیت(ع) نگاشته است. مهم‎ترین اثر او «قصص الانبیاء در تاریخ حضرات انبیاء(ع)» است. او همچنین مضامین کتاب مناقب سید على بن شهاب‌الدّین همدانى را به نظم کشیده است.

• کمال‌الدّین حسین بن علی واعظ کاشفی سبزواری (متوفای 910ق)، منجم، مفسر قرآن، ریاضی‌دان و واعظ تأثیرگذار ایرانی در عصر تیموریان، مؤلف روضة الشهداء است و از عالمان سده نهم و دهم هجرى منطقه خراسان است.