هزار گوهر: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۲ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۶: خط ۶:
منتخب کلمات قصار حضرت امیر المومنین علی علیه‌السلام از نهج‌البلاغه با ترجمه روان به نظم و نثر فارسی
منتخب کلمات قصار حضرت امیر المومنین علی علیه‌السلام از نهج‌البلاغه با ترجمه روان به نظم و نثر فارسی
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول]] (نويسنده)
[[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول]] (نویسنده)


[[مجدی، عطاء الله]] (مترجم)
[[مجدی، عطاء الله]] (مترجم)
خط ۳۸: خط ۳۸:


== گزارش محتوا==
== گزارش محتوا==
در مقدمه كتاب درباره سرگذشت و چگونگى گرايش نويسنده به نهج‌البلاغه مى‌خوانيم: «اين بنده كه قريحه شاعرى را از نياكان خود به ويژه ميرزا ابوالقاسم قائم مقام به ارث برده، از آغاز جوانى به سرودن شعر پرداخته، اكنون ديوان اشعارى آماده چاپ دارد، در سال‌هاى اخير به علت خستگى ناشى از سى و هشت سال كار مداوم و توان فرسا در فرهنگ اراك، دفتر شعر و شاعرى را بستم و به گوشه‌اى نشستم؛ زيرا ميل و رغبت لازم را براى ادامه اين كار در خود نمى‌ديدم. در اواسط زمستان 1364ش، يكى از دوستان شاعرم با اصرار مرا به شركت در انجمنى كه هر هفته يك بار در منزل يك از اعضا برپا مى‌شد، دعوت نمود. پذيرفتم و كوشيدم در هر يك از اين نشست‌ها اشعار تازه‌اى از خود بخوانم. بدين سان بلبل خاموش طبعم كم كم شور و نوا از سرگرفت و در خود َآمادگى خاصى براى به وجود آوردن آثار نو احساس نمودم كه نمونه آن همين كتاب و كتاب «لطايف» است كه هنوز چاپ نشده. در اين اثنا به تهران رفتم. در منزل يكى از دوستان كتاب شريف نهج‌البلاغه نظرم را به خود جلب نمود. بر آن شدم كه در آينده به جاى سرودن شعر در زمينه‌هاى گوناگون به ترجمه و نظم كلمات قصار مولا [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] بپردازم. قبلاً نيز بارها اين كتاب را خوانده از گل‌هاى جاويدان بوستانش مشام جان را معطر ساخته، مى‌دانستم پيش از من ديگران نيز تعدادى از اين كلمات گهربار را به رشته نظم كشيده‌اند».
در مقدمه كتاب درباره سرگذشت و چگونگى گرايش نویسنده به نهج‌البلاغه مى‌خوانيم: «اين بنده كه قريحه شاعرى را از نياكان خود به ويژه ميرزا ابوالقاسم قائم مقام به ارث برده، از آغاز جوانى به سرودن شعر پرداخته، اكنون ديوان اشعارى آماده چاپ دارد، در سال‌هاى اخير به علت خستگى ناشى از سى و هشت سال كار مداوم و توان فرسا در فرهنگ اراك، دفتر شعر و شاعرى را بستم و به گوشه‌اى نشستم؛ زيرا ميل و رغبت لازم را براى ادامه اين كار در خود نمى‌ديدم. در اواسط زمستان 1364ش، يكى از دوستان شاعرم با اصرار مرا به شركت در انجمنى كه هر هفته يك بار در منزل يك از اعضا برپا مى‌شد، دعوت نمود. پذيرفتم و كوشيدم در هر يك از اين نشست‌ها اشعار تازه‌اى از خود بخوانم. بدين سان بلبل خاموش طبعم كم كم شور و نوا از سرگرفت و در خود َآمادگى خاصى براى به وجود آوردن آثار نو احساس نمودم كه نمونه آن همين كتاب و كتاب «لطايف» است كه هنوز چاپ نشده. در اين اثنا به تهران رفتم. در منزل يكى از دوستان كتاب شريف نهج‌البلاغه نظرم را به خود جلب نمود. بر آن شدم كه در آينده به جاى سرودن شعر در زمينه‌هاى گوناگون به ترجمه و نظم كلمات قصار مولا [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] بپردازم. قبلاً نيز بارها اين كتاب را خوانده از گل‌هاى جاويدان بوستانش مشام جان را معطر ساخته، مى‌دانستم پيش از من ديگران نيز تعدادى از اين كلمات گهربار را به رشته نظم كشيده‌اند».


ممكن است، كسى بپرسد كه آيا نيازى به گزينش بخشى از حكمت‌ها از كتاب شريف نهج‌البلاغه كه متن كامل آن در هر خانه‌اى يافت مى‌شود، وجود دارد. وى به اين سؤال اين گونه پاسخ مى‌گويد: «گرچه آن حضرت را تمام مسلمانان مى‌شناسند و كتاب ارجمند نهج‌البلاغه در اكثر خانه‌ها يافت مى‌شود، ولى اولاً اصل اين كتاب به زبان عربى است و ثانياً تا كنون پيروان حضرتش بيشتر به سجاياى اخلاقى و فضائل معنوى؛ مانند راستى، دليرى، بخشندگى، دادگسترى و غيره توجه داشته، با آنكه بيشتر نويسندگان و مترجمان و مفسران و شارحان زبردستى در راه ترجمه و تفسر آثار ادبى و تربيتى آن امام والامقام كوشش بسيار كرده‌اند، مع‌الوصف به جرأت مى‌توان گفت روى كلمات قصار كه بزرگترين شاهكار آن حضرت بوده و همانند آن در هيچ كجا به وجود نيامده تا كنون بدان گونه كه بايد و شايد بررسى و تحقيق نشده و شخصيت ادبى بى‌نظير آن پيشواى بزرگ كاملاً معرفى نگرديده و يا تعدادى از كتاب‌هايى كه در اين زمينه نوشته شده، به علت ترجمه‌هاى تحت‌اللفظى و نارسا و اطناب و تطويل نابجا و غيره قابل استقاده همگان به ويژه نسل جوان نمى‌باشد».
ممكن است، كسى بپرسد كه آيا نيازى به گزينش بخشى از حكمت‌ها از كتاب شريف نهج‌البلاغه كه متن كامل آن در هر خانه‌اى يافت مى‌شود، وجود دارد. وى به اين سؤال اين گونه پاسخ مى‌گويد: «گرچه آن حضرت را تمام مسلمانان مى‌شناسند و كتاب ارجمند نهج‌البلاغه در اكثر خانه‌ها يافت مى‌شود، ولى اولاً اصل اين كتاب به زبان عربى است و ثانياً تا كنون پيروان حضرتش بيشتر به سجاياى اخلاقى و فضائل معنوى؛ مانند راستى، دليرى، بخشندگى، دادگسترى و غيره توجه داشته، با آنكه بيشتر نويسندگان و مترجمان و مفسران و شارحان زبردستى در راه ترجمه و تفسر آثار ادبى و تربيتى آن امام والامقام كوشش بسيار كرده‌اند، مع‌الوصف به جرأت مى‌توان گفت روى كلمات قصار كه بزرگترين شاهكار آن حضرت بوده و همانند آن در هيچ كجا به وجود نيامده تا كنون بدان گونه كه بايد و شايد بررسى و تحقيق نشده و شخصيت ادبى بى‌نظير آن پيشواى بزرگ كاملاً معرفى نگرديده و يا تعدادى از كتاب‌هايى كه در اين زمينه نوشته شده، به علت ترجمه‌هاى تحت‌اللفظى و نارسا و اطناب و تطويل نابجا و غيره قابل استقاده همگان به ويژه نسل جوان نمى‌باشد».


نويسنده در بخش ديگرى از مقدمه ارزشمند خود، به تاريخ آغاز و اتمام و شيوه كار در فراهم آمدن كتاب اشاره كرده و مى‌نويسد: «به هر صورت اين بنده كار خود را با استمداد از درگاه خداوند يكتا از تاريخ پانزدهم بهمن 1364 آغاز كردم. ابتدا تعدادى از دو بيتى‌ها را به نظر اساتيد فن رسانيدم. مورد پسند قرار گرفت و مرا به پيگيرى اين كار برانگيختند، تا سرانجام اين امر در تاريخ پانزدهم مهرماه 1365 پايان يافت».
نویسنده در بخش ديگرى از مقدمه ارزشمند خود، به تاريخ آغاز و اتمام و شيوه كار در فراهم آمدن كتاب اشاره كرده و مى‌نويسد: «به هر صورت اين بنده كار خود را با استمداد از درگاه خداوند يكتا از تاريخ پانزدهم بهمن 1364 آغاز كردم. ابتدا تعدادى از دو بيتى‌ها را به نظر اساتيد فن رسانيدم. مورد پسند قرار گرفت و مرا به پيگيرى اين كار برانگيختند، تا سرانجام اين امر در تاريخ پانزدهم مهرماه 1365 پايان يافت».


سيد عطاالله در ترجمه كلمات قصار به نثر كوشش كرده كه 1- اصالت مطالب به خوبى حفظ شود و چيزى از خود كم يا زياد نكند. 2- تا حد امكان ترجمه‌اى خالى از اشتباه و غلط ارائه دهد. 3- چون رعايت كامل دستور زبان فارسى و شيوايى سخن مورد توجه ويژه نويسنده بوده، براى رسيدن مقصود در بعضى موارد ماضى را مضارع، جمع را مفرد، مجهول را معلوم و... ترجمه نموده، در ترجمه به نظم نيز گاهى اضطراراً معانى را در هم فشرده و زمانى ناگزير از بسط سخن گرديده است؛ ولى باز هم كوشيده است تا آنچه سروده مى‌شود، از مفهوم كلمات قصار خارج نشده و بيت‌هاى تكميلى نيز لااقل مستنبط از كل نهج‌البلاغه باشند.
سيد عطاالله در ترجمه كلمات قصار به نثر كوشش كرده كه 1- اصالت مطالب به خوبى حفظ شود و چيزى از خود كم يا زياد نكند. 2- تا حد امكان ترجمه‌اى خالى از اشتباه و غلط ارائه دهد. 3- چون رعايت كامل دستور زبان فارسى و شيوايى سخن مورد توجه ويژه نویسنده بوده، براى رسيدن مقصود در بعضى موارد ماضى را مضارع، جمع را مفرد، مجهول را معلوم و... ترجمه نموده، در ترجمه به نظم نيز گاهى اضطراراً معانى را در هم فشرده و زمانى ناگزير از بسط سخن گرديده است؛ ولى باز هم كوشيده است تا آنچه سروده مى‌شود، از مفهوم كلمات قصار خارج نشده و بيت‌هاى تكميلى نيز لااقل مستنبط از كل نهج‌البلاغه باشند.


وى تلاش كرده كه كلمات قصار غيرطولانى را برگزيند و از تكرار نابجا خوددارى گردد و چون تعداد زيادى از كلمات قصار به لحاظ معنايى مكرر است، اين كتاب كه با كلمات قصار تلفيقى در حدود يك هزار و يك صد جمله است، گرچه از لحاظ تعداد خيلى كمتر از مجموع آن‌هاست، اما از نظر معنا تقريباً چكيده تمام كلمات مذكور مى‌باشد.
وى تلاش كرده كه كلمات قصار غيرطولانى را برگزيند و از تكرار نابجا خوددارى گردد و چون تعداد زيادى از كلمات قصار به لحاظ معنايى مكرر است، اين كتاب كه با كلمات قصار تلفيقى در حدود يك هزار و يك صد جمله است، گرچه از لحاظ تعداد خيلى كمتر از مجموع آن‌هاست، اما از نظر معنا تقريباً چكيده تمام كلمات مذكور مى‌باشد.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش