نقطه‌ی آغاز: تفاوت میان نسخه‌ها

چنان که اشاره شد تعداد زیادی از رباعیات ناظر به آیات قرآنی است، تعدادی هم اشاره به احادیث نبوی دارد، برخی خلقیات پیامبر را توصیف می‌کند، تعدادی از آنها به رابطه‌ی پیامبر و یاران و به ویژه [[امام علی علیه‌السلام|امام علی]] اختصاص دارد، چندین رباعی از حادثه‌ی «غدیر خم» سخن می‌گوید و صراحت در جانشینی و خلافت بلافصل آن امام دارد. تعدادی از علم [[امام علی علیه‌السلام|امام علی]] که از پیامبر فرا گرفته و در حکم باب علم نبوی است سخن می‌گوید. به برخی از مضامین می‌توان اینگونه اشاره داشت: رباعی 16 به جسم پیامبر که سایه ندارد اشاره می‌کند. رباعی 17 و 19 به «رحمة للعالمین» بودن آن حضرت توجّه می‌دهد. برخی از رباعیات به ولادت پیامبر و برخی هم به روز رحلت جانسوز او اشاره می‌کند. برخی از رباعیات روز فرخنده‌ی مبعث را نشانه رفته و در ارزش و بلندای آن نکته‌ها گفته است. برخی از ابیات به ماجرای معراج نبی اشاره دارد از جمله رباعی شماره 223. در برخی از اشارات یاران پیامبر و یا همان صحابه منظورند که از دید اهل سنّت همگی هادی و رستگار و عدولند ولی در اینجا چنین دیدی وجود ندارد، هر یک از افراد صحابه اگر در مسیر نبوّت و ولایت قرار نگرفته باشند و با آنان همراهی نکرده باشند از درجه‌ی اعتبار ساقط‌ند و محلّی از اعراب ندارند. این رباعی  به آن نظر دارد:

{{شعر}}

{{ب|''امّا اگرش خلاف رأیش پویند''|2=''از لطف و شفاعتش به جد محجوبند''<ref>متن، ص 148</ref>}}{{پایان شعر}}

به هر جهت در این مجموعه همانگونه که بیان شد می‌توان یک دوره تاریخ زندگی پیامبر و دوران رسالت را به نظاره نشست و از قضا تاریخ را در لباس شعر و رباعی و با بیانی که حاکی از فهم فلسفی است بیان داشتن بهتر و بیشتر در خاطره‌ها می‌ماند و بیشتر در افواه عامه نیز جاری می‌شود. دو رباعی آخر کتاب نیز که مدیونیِ همه تا روز قیامت به او و قانون و فرهنگ اوست و این که ما در این راستا چه باید بکینم به پایان می‌رسد: