۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
لینک درون متنی
جز (جایگزینی متن - 'اسلامي' به 'اسلامی') |
(لینک درون متنی) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR12352J1.jpg|بندانگشتی|ناگفته‌هایی از حقایق عاشورا]] | [[پرونده:NUR12352J1.jpg|بندانگشتی|ناگفته‌هایی از حقایق عاشورا]] | ||
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | ||
|+ | |+ | ||
|- | |- | ||
! نام کتاب!! data-type= | ! نام کتاب!! data-type="bookName" |ناگفته‌هایی از حقایق عاشورا | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر کتاب | |نام های دیگر کتاب | ||
|data-type= | | data-type="otherBookNames" | | ||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
|data-type= | | data-type="authors" |[[حسینی میلانی، علی]] (نويسنده) | ||
|- | |- | ||
|زبان | |زبان | ||
|data-type= | | data-type="language" | فارسی | ||
|- | |- | ||
|کد کنگره | |کد کنگره | ||
|data-type= | | data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |BP 41/5 /ح5ن2 1388 | ||
|- | |- | ||
|موضوع | |موضوع | ||
|data-type= | | data-type="subject" |حسين بن علي(ع)، امام سوم، 4 - 61ق. | ||
واقعه کربلا، 61ق. | واقعه کربلا، 61ق. | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|- | |- | ||
|ناشر | |ناشر | ||
|data-type= | | data-type="publisher" |مرکز حقايق اسلامی | ||
|- | |- | ||
|مکان نشر | |مکان نشر | ||
|data-type= | | data-type="publishPlace" | ايران - قم | ||
|- | |- | ||
||سال نشر | ||سال نشر | ||
|ata-type= | | ata-type="publishYear" |مجلد1: 1388ش | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
|data-type= | | data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE12352AUTOMATIONCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
نویسنده در ابتدا به حادثه عاشورا درگذر تاریخ اشاره کرده و ضمن بیان نقش ائمّه و اهتمام آن‌ها در بزرگداشت حادثه عاشورا به تلاش‌هاى نافرجامی که براى فراموشى این حادثه عظیم صورت گرفته، اشاره می‌کند. وی معتقد است که برخی به شیوه‌های مختلف تلاش نموده‌اند تا این حادثه بزرگ به فراموشی سپرده شود؛ شیوه‌هایی که در سه گروه می‌توان خلاصه کرده است: | نویسنده در ابتدا به حادثه عاشورا درگذر تاریخ اشاره کرده و ضمن بیان نقش ائمّه و اهتمام آن‌ها در بزرگداشت حادثه عاشورا به تلاش‌هاى نافرجامی که براى فراموشى این حادثه عظیم صورت گرفته، اشاره می‌کند. وی معتقد است که برخی به شیوه‌های مختلف تلاش نموده‌اند تا این حادثه بزرگ به فراموشی سپرده شود؛ شیوه‌هایی که در سه گروه می‌توان خلاصه کرده است: | ||
#شیوه عرفان و تصوّف؛ عاشورا روز وصال و رسیدن عاشق به معشوق است؛ پس باید روز سرور باشد. | #شیوه عرفان و تصوّف؛ عاشورا روز وصال و رسیدن عاشق به معشوق است؛ پس باید روز سرور باشد. | ||
#شیوه تقدّس و پرهیزکارى؛ این شیوه را غزالی مطرح کرده است. او می‌گوید: به‌خاطر پرهیزکاری، لعن بر یزید جایز نیست. زیرا ممکن است او در آخر عمرش توبه کرده باشد. | #شیوه تقدّس و پرهیزکارى؛ این شیوه را [[غزالی، محمد|غزالی]] مطرح کرده است. او می‌گوید: به‌خاطر پرهیزکاری، لعن بر یزید جایز نیست. زیرا ممکن است او در آخر عمرش توبه کرده باشد. | ||
#شیوه تکذیب؛ این روش را، ابن‌تیمیه در پیش گرفته است. او کشته‌شدن امام حسین(ع) توسط یزید را تکذیب کرده است. | #شیوه تکذیب؛ این روش را، [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن‌تیمیه]] در پیش گرفته است. او کشته‌شدن امام حسین(ع) توسط یزید را تکذیب کرده است. | ||
در ادامه، دیدگاه [[ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد|ابن خلدون]]، ابن عربی و عبدالمغیث حنبلی درباره واقعه کربلا مطرح شده، سپس اشاره‌ای به نقش معاویه شده است. آنگاه نقد و بررسى دیدگاه علماى تندرو اهل سنّت - در پنج موضوع - بیان شده است<ref>ر.ک: متن کتاب ص25-65</ref> | در ادامه، دیدگاه [[ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد|ابن خلدون]]، [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] و عبدالمغیث حنبلی درباره واقعه کربلا مطرح شده، سپس اشاره‌ای به نقش معاویه شده است. آنگاه نقد و بررسى دیدگاه علماى تندرو اهل سنّت - در پنج موضوع - بیان شده است<ref>ر.ک: متن کتاب ص25-65</ref> | ||
ادامه مطالب کتاب در چهار بخش چنین است: | ادامه مطالب کتاب در چهار بخش چنین است: | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
مشهور است که شیعیان، حضرت امام حسین(ع) را دعوت و سپس شهید کردند؛ اما نویسنده در این بخش با استنادات فراوان و دلایل بسیار چنین نتیجه گرفته است که قاتلان سیدالشهدا(ع) یا از بنی‌امیه و خوارج بوده که در کوفه حضور داشتند، یا از کسانى بودند که به‌عنوان نیرو از شام به کربلا اعزام شدند. | مشهور است که شیعیان، حضرت امام حسین(ع) را دعوت و سپس شهید کردند؛ اما نویسنده در این بخش با استنادات فراوان و دلایل بسیار چنین نتیجه گرفته است که قاتلان سیدالشهدا(ع) یا از بنی‌امیه و خوارج بوده که در کوفه حضور داشتند، یا از کسانى بودند که به‌عنوان نیرو از شام به کربلا اعزام شدند. | ||
نویسنده دراین‌باره می‌گوید: «ما در بررسى و تحقیق در شناسایى فرماندهان سپاه عمر سعد، کسى را نیافتیم که شیعه باشد. کسانى که ادعا دارند که قاتلان سیدالشهدا(ع) از شیعیان هستند، باید مشخص کنند و افرادى را نام ببرند که قائل به امامت بلافصل امیرمؤمنان على(ع) باشند و نام آنان جزء قاتلان سیدالشهدا(ع) ثبت شده باشد. آنان هرگز چنین ادعایى را نمى‌توانند ثابت کنند. و برخلاف ادعایشان، در میان یاران سیدالشهدا(ع)، صحابى و بزرگانى از قاریان قرآن و پرهیزکارانى حضور داشته که در آن‌زمان نزد مردم محترم و معروف بودند»<ref>ر.ک: همان، ص161-255</ref> | نویسنده دراین‌باره می‌گوید: «ما در بررسى و تحقیق در شناسایى فرماندهان سپاه عمر سعد، کسى را نیافتیم که شیعه باشد. کسانى که ادعا دارند که قاتلان سیدالشهدا(ع) از شیعیان هستند، باید مشخص کنند و افرادى را نام ببرند که قائل به امامت بلافصل [[امام على(ع)|امیرمؤمنان على(ع)]] باشند و نام آنان جزء قاتلان سیدالشهدا(ع) ثبت شده باشد. آنان هرگز چنین ادعایى را نمى‌توانند ثابت کنند. و برخلاف ادعایشان، در میان یاران سیدالشهدا(ع)، صحابى و بزرگانى از قاریان قرآن و پرهیزکارانى حضور داشته که در آن‌زمان نزد مردم محترم و معروف بودند»<ref>ر.ک: همان، ص161-255</ref> | ||
بخش پایانی، نگاهی کوتاه به مباحثی پیرامون حادثه عاشورا است؛ مباحثی همچون حوادث و دگرگونى در عالم در پی شهادت امام حسین(ع)، عزادارى و گریستن بر سیدالشهدا(ع)، نگاهى به انواع عزادارى و سوگوارى، غذا دادن به عزاداران، پوشیدن لباس مشکى، آرایش نکردن زنان و تعطیلى بازارها در این ایام است. | بخش پایانی، نگاهی کوتاه به مباحثی پیرامون حادثه عاشورا است؛ مباحثی همچون حوادث و دگرگونى در عالم در پی شهادت امام حسین(ع)، عزادارى و گریستن بر سیدالشهدا(ع)، نگاهى به انواع عزادارى و سوگوارى، غذا دادن به عزاداران، پوشیدن لباس مشکى، آرایش نکردن زنان و تعطیلى بازارها در این ایام است. | ||